SERMONES DE SANCTIS.

 SERMO I.

 SERMO II.

 SERMO III.

 SERMO IV.

 SERMO V.

 SERMO VI.

 SERMO VII.

 SERMO VIII.

 SERMO IX.

 SERMO X.

 SERMO XI.

 SERMO XII.

 SERMO XIII.

 SERMO XIV.

 SERMO XV.

 SERMO XVI.

 SERMO XVII.

 SERMO XVIII.

 SERMO XIX.

 SERMO XX.

 SERMO XXI.

 SERMO XXII.

 SERMO XXIII.

 SERMO XXIV.

 SERMO XXV.

 SERMO XXVI.

 SERMO XXVII.

 SERMO XXVI]].

 SERMO XXIX.

 SERMO XXX.

 SERMO XXXI.

 SERMO XXXII.

 SERMO XXXIII.

 SERMO XXXIV.

 SERMO XXXV.

 SERMO XXXVI.

 SERMO XXXVII.

 SERMO XXXVIII.

 SERMO XXXIX.

 SERMO XL.

 SERMO XLI.

 SERMO XLII.

 SERMO XLIII.

 SERMO XLIV.

 SERMO XLV.

 SERMO XLVI.

 SERMO XLVII

 SERMO XLVIII.

 SERMO XLIX.

 SERMO L.

 SERMO LI.

 SERMO LII.

 SERMO LIII.

 SERMO LIV.

 SERMO LV.

 SERMO LVI.

 SERMO LVII.

 SERMO LVIII.

 SERMO LIX.

 SERMO LX.

SERMO XLVII

IN COMMEMORATIONE

FIDELIUM ANIMARUM.

Audivi vocem de coelo, dicentem mihi : Scribe : Beati mortui qui in Domino moriuntur. Apocal. XIV, 13.

Nota, quod verba ista, videlicet, Beati mortui qui in Domino moriuntur, digna sunt praedicari, et ab omnibus memoriae commendari: cum etiam vox coelestis jusserit ea scribi. Duo principaliter sunt hic notanda :

I. Qui sint mor cui qui in Domino moriuntur? II. Quare sint beati qui in Domino moriuntur ?

I.

De prima nota : Illi in Domino moriuntur, qui Christum dum viverent, induerunt, id est, qui secundum formam et vitam Christi vixerunt. Propterea monet nos Apostolus ad Romam xiii, 14: In-duimini Dominum Jesum Christum. Glossa, id est," induite formam Christi in " omnibus."Item, dicit Apostolus ad Galat. III, 27 : Quicumque in Christo baptizati estis, Christum induistis. Igitur qui desiderat mori in Domino, debet inveniri in Domino. Domino. Ille vero invenietur in qui vixerit secundum vitam Domini.

Vita autem Domini, licet innumerabilibus virtutibus commendabilis sit etimi-

tabilis: nos tamen in sex virtutibus ipsum imitari debemus, ut feliciter moriamur in Christo. Debemus, inquam, Dominum imitari in munditia, justitia et veritate, in dilectione, in mansuetudine, in humilitate.

1. Primo igitur debemus Jesu Christo similari per vites munditiam. Ipse quippe mundus fuit et impollutus. Unde Petrus appellat eum Agnum immaculatum in I Epist. Gan. 1, 18 et 19, ita inquiens : Non corruptibilibus auro, vel argentoredempti estis, __ sed pretioso sanguine,

scilicet, quasi Agni immaculati Christi et incontaminati. Ad hoc autem ut mundi simus et immaculati,hortamur in Psal. cxviii, 1, ubi dicitur: Beati immaculati invia, etc. Simus ergo mundi, luxuriam fugientes : quia sine munditia salvari non possumus. Hinc dicitur in Job, XVII, 30: Salvabitur innocens, salvabitur autem in Munditia manuum suarum, id est, munditia omnium operum suorum.

2. Secundo, imitari debemus Jesum in justitia, quia ipse justus fuit : quod recognovit Centurio qui cum Christus exspirasset in cruce, dixit, ut testatur Luc. XXIII, 47: Vere hic homo justus erat. Per justitiam itaque Domino assimilari debemus. Si enim in obitu nostro justitia praecesserit faciem nostram, gloria Domini colliget nos in hospitium sempiternum. Unde dicit Isa. lviii, 8: Anteibit faciem tuam justitia tua, et gloria Domini colliget te. Et nota,quod dicit Glossa super illud Matth. v, 6: Beati, qui esuriunt, et sitiunt justitiam. " Justitia est " sua cuique tribuere, sibi,et proximis, et " Deo." Justitia igitur est, ut nosmetipsos pro peccatis nostris affligamus, ut proximis ablata restituamus, et ut Deo super beneficiis suis gratia agamus.

3. Tertio, debemus Christum imitari in veritate. Ipse enim verax fuit. Unde dixerunt ei Judaei, Matth. XXII, 16 : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces. Ipse etiam de semetipso dicit, Joan. XIV, 6 : Ego sum veritas. Debemus itaque Domino similes exsi- stere perveritatem. Per veritatem quippe homines salvabuntur, et per mendatium damnabuntur. Quod per veritatem homines salventur, testatur ipsa Veritas, Joan. viii, 32, ita loquens ad discipulos : Vos cognoscetis veritatem, et veritas liberabit vos, supple, de manu damnationis aeternae. Quod etiam mendacium homines in damnationem transmittat, declarat Psalmista, Psal. v, 7, ita loquens ad Dominum : Perdes omnes, qui loquuntur mendacium. Veritatem igitur et Deo et proximis nostris exhibere tenemur, ut quod promisimus, persolvamus, alioquin salvari non possumus.

4. Quarto, debemus Dominum imitari in dilectione. Ipse enim dilexit nos, et lavit nos a pcccatis nostris in sanguine suo : sicut dicitur Apoc. I, 5. Hinc monet nos Apostolus ad Ephes. v, 1 et 2 : Estote, inquit, imitatores Dei, sicut filii carissimi : et ambulate in dilectione, sicut et Christus dilexit nos, et tradidit semetipsum pro nobis oblationem, et hostiam Deo in odorem suavitatis. Per dilectionem itaque Christi similitudinem repraesentare debemus, ut videlicet cor nostrum ab invidia et omnis odii ratione mundemus, et ut libenter eleemosynas nostras pro posse nostro pauperibus erogemus. Odiorum quippe elongatio, et eleemosynarum pia erogatio, sunt duo praecipua fraternas dilectionis argumenta.

5. Quinto, debemus Dominum imitari in mansuetudine. Mitis enim et mansuetus erat Jesus Christus. Unde et ipse de se dicit, Jerem. XI, 19: Ego quasi agnus mansuetus, qui portatur ad victimam. Per mansuetudinem igitur Christi imaginem portare debemus in nobis : unde dicit Gregorius : " Mansuetudo imaginem Dei seris vat in nobis,quae semper est tranquilla: " sed ira dissipat, et multos virtutibus pri-" vat, quae dum quietem menti tollit, Spi-" ritus sanctus ibi non quiescit. " Si itaque imago mansuetudinis Christi inventa fuerit in nobis, consortes erimus hereditatis illius.

6. Sexto,debemus Dominum imitari in

humilitate. Christus enim summe humilis fuit : propter quod de ipso dicit Apostolus ad Philip. II, 7 et 8 : Semetipsum exinanivit formam servi accipiens,... et humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. Unde et ipse specialiter invitat nos, ut discamus ab eo mansuetudinem et humilitatem, ita dicens, Matth. II, 29 : Discite a me, quia mitis sum,et humilis corde. Oportet ergo nos esse humiles, si volumus in gloria sublimari. Unde dicit Job, v, 11 : Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate. Qui igitur Dominum in praedictis et aliis virtutibus imitatus fuerit, morietur in ipso, et semper beatus erit.

II.

De secundo nota : Illi qui moriuntur in Domino, beati sunt propter duo quae immediate sequuntur. Intrant enim in suavissimam requietionem, et habebunt delicatissimam refectionem.

1. De primo, id est, desuavissima requietione statim subjungitur: Amodo jam enim dicit Spiritus, id est, tota Trinitas, ut dicit Glossa, ut requiescant a laboribus suis . Suavissimum itaque le- ctum inveniunt hi,qui ita (ut supra dictum est) in Domino moriuntur. Lectus autem iste est ipsa dulcis consolatio Creatoris. De hac consolatione ipse per Isa. lxvi, 13, dicit: Quomodo si cui mater blandiatur, ita ego consolabor vos, et in Jerusalem consolabimini.''

2. De secundo, id est, de delicatissima refectione morientium in Christo, sequitur : Opera enim illorum sequuntur illos . Glossa, id est, " merces operum " suorum. " Quaslibet itaque virtus quam homo bonis operibus exsecutus est in hoc mundo, speciale ferculum retributionis apportabitet proponet animae in requie constitutas. Speciale quippe ferculum apportabit corporis et animas munditia, et speciale justitia : quod etiam de veritate, de dilectione, de mansuetudine, de humilitate, ac aliis virtutibus est dicendum. De hac refectione solemni dicitur, Isa. xliv, 23 : Erunt reges nutritii tni, et reginae nutrices tuae. Per reges intelliguntur Pater, et Filius, et Spiritus sanctus, qui inseparabili unitate tenent regnum coelorum: per reginas autem virtutes exprimuntur, quae (sicut dictum est) ex Trinitatis cellario fercula accipientes proponent felicibus animabus.

Rogate ergo, charissimi, Dominum, quatenus det nobis sic vivere secundum ipsum, ut moriamur in ipso, ac semper consolemur ac reficiamur ab ipso, etc.