Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale860
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale864
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale866
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale870
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale872
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale874
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale876
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale880
Congregatio de Causis Sanctorum 881
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882
Congregatio de Causis Sanctorum 883
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale884
Congregatio de Causis Sanctorum 885
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale886
Congregatio de Causis Sanctorum 887
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888
Congregatio de Causis Sanctorum 889
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale890
Congregatio de Causis Sanctorum 891
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale892
Congregatio de Causis Sanctorum 893
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale894
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale896
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale898
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale900
Congregatio de Causis Sanctorum 881
Carmelitarum Excalceatarum asceterium ingressa, triginta annorum spatium
in austerissima vita, quam secuta est mors propemodum sancta, transegit.
Natus puer in parochiali ecclesia Fiteri, quae est penes Monachos
Cistercienses, baptismatis lavacro regeneratus fuit die 29 Iunii, ac deinde,
cum oportune adolevit, a Reverendissimo D. Didaco de Yepes Episcopo
Turiasonensi sacro Chrismate confirmatus.
Decennis in Seminario Tyrasonensi S. Gaudiosi, Patribus Societatis Iesu
praeceptoribus, receptus, ad annum usque 1615 collegialem egit, et gramma-
ticae ac reliquis litteris, quibus ea aetas informari ad humanitatem solebat,
applicuit animum. Postea ab anno circiter 1616 ad 1621, maioribus Discipli-
nis ac Facultatibus in Academiis Oscensi, Complutensi et Salmantina incum-
bens, eam docilitatis ingenii et excellentiae morum uno ore laudem est adep-
tus, ut praeconceptam de se opinionem nedum fecerit certam, sed etiam
superaverit.
Annum aetatis agebat vicesimum primum per id tempus Dei Servus;
quare a genitore, qui praeclaras ingenii animique dotes in Ven. Ioanne admi-
rabatur, Arizam redux germanis eius fratribus regendis reique familiari ac
feudorum gerendae praeficitur, qui rectissime omnia exsecutus est, Deo
etiam, qui ab illo pericula, in quae id propterea inciderat, avertit, adprobante
Ven. Ioannis rationem agendi.
Non vulgarem prudentiae famam Ven. Ioannes conciliaverat, quae postea
in multo maiorem evasit. Nam, cum generalia Regni comitia in Aragonia
haberentur, eisque Rex ipse Philippus IV interfuisset, adeo ingenio ac
sollertia Servi Dei fuit illectus, ut eum ad aulam Matritensem vocaverit,
ac paulo post, quod anno 1626 contigit, eundem Fiscalis Consilii bellici,
aliorumque Tribunalium Matritensium munere insigniverit.
Postmodum contemnens res humanas omnes Dei Servus, quoniam arun-
dinibus vibratis vento levi fragiliores esse probe intellexerat, praemissis
generali peccatorum exhomologesi ac piis exercitationibus, servatisque ex
instituto Ecclesiae interstitiis, anno 1629 Sacerdotio initiatus est. Atque
per id sane tempus vitae illius austerissimae et ad virtutes omnes institutae
ratio initium fecit, ut iam inde maturum quiddam, et quod ceteris exemplar
esset, praeluceret.
Interea vero, cum Serenissima infans Maria Austriaca Ferdinandi Regis
Romanorum sponsa Germaniam contenderet, eidem a Philippo Rege comes
adiunctus Ven. Ioannes, et Sacellanorum primus atque Eleemosynarius con-
stitutus est. Mira sunt ac praeclara, quae eo in itinere etiam circa religionem,