Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale860
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale864
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale866
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale870
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale872
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale874
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale876
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale880
Congregatio de Causis Sanctorum 881
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882
Congregatio de Causis Sanctorum 883
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale884
Congregatio de Causis Sanctorum 885
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale886
Congregatio de Causis Sanctorum 887
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888
Congregatio de Causis Sanctorum 889
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale890
Congregatio de Causis Sanctorum 891
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale892
Congregatio de Causis Sanctorum 893
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale894
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale896
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale898
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale900
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882
gessit Dei Servus: cum in Ecclesia, ad quam rem sacram facturus accesserat,
D.N. Crucifixi imaginem deiectam atque ab haereticis deformatam invenisset
(quae insuper sibi splendoribus circumfusa visa est), restaurandam curavit,
secumque una deferens, magno semper in honore habuit, ac moriens Cardinali
Moscoso Archiepiscopo Toletano legavit. Quocirca Matritum reducem variis
honorum ac munerum titulis eumdem Rex Catholicus honestavit, in quibus
Servus Dei sese sanctissime gessit.
Sed quo tempore nitidius virtutum omnium habitus, quas sibi iam com-
paraverat Ven. Ioannes, illuxerint, facili negotio ex insequentibus ad mortem
usque annis demonstratur. Nam a providentissimo Rege Philippo IV, qui
fessis iam inclinatisque Mexicanis rebus opem ferre animo statuerat, pro
Sacerdotio Angelopolitano praesentatus, licet Servi Dei humilitas reluctaret,
vicit tandem Regis ipsius hortatio, consiliumque Confessarii sui, qui D. Tho-
mae a Villanova nepos erat, et anno 1639 rite quoad omnia consecratus
in Episcopum Angelopolitanum, XI Kal. Augusti insequentis anni 1640
Angelopolim ingressus est.
Referenda hic esset cura pastoralis vigilantissima, qua in fide, in doctrina
sana, in caritate non ficta, verbo, scripto, exemplo, visitatione dioecesium,
laboribus, aliisque zeli ferventissimi argumentis, magnisque factis, America-
nas et Hispanas oves a Domino sibi creditas aluit, rexitque; referenda eximia
prudentia, qua Ducem de Escalona a Pro-Regis munere amovit, qua Iudicem
Residentiae trium Pro-Regum, qua Visitatorem Generalem, ac Generalem
Ducem egit.
Postquam dioecesim Angelopolitanam per novem annos praesens rexerat,
Matritum a Rege vocatus, eam per vicarios et pastorales litteras diligenter
gubernare curavit, usque dum, mense Martio 1654, ad Sedem Oxomensem
translatus est. Tandem, postquam novam dioecesim sibi commissam, per
quinquennium sanctissime rexerat, die prima octobris anni 1659, fidelis
servus et prudens, in gaudium Domini Sui vocatus est.
Fama sanctitatis, qua Servus Dei in vita per plures annos gavisus fuerat,
adeo post eius mortem crevit, ut Episcopus Oxomensis anno iam 1666
Processum Informativum pro eius Canonizatione inchoare decreverit. Post
longum iter, tandem ex norma disceptatum est an Servus Dei heroum in
modum virtutes observavisset. Felici cum eventu, die 4 Aprilis anno 2008
actus est Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum, et die 2 subse-
quentis mensis Decembris, Sessio Ordinaria est habita Patrum Cardinalium
et Episcoporum, Causae Ponente Em.mo D.no Card. Iuliano Herranz.