288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dalitati Pretiosissimi Sanguinis adhaesit etiam ad aegrotos ipsius Consocia-

tionis auxiliandos. Qua re familiam doctoris Ros relinquit et ad ministerium

aegrotorum omnino se devovit. Ratio sui operis sic maxime compendiatur:

dolorem mitigare et pacem serere in dolentibus.

Servae Dei spiritualitas super mysterium Iesu Christi Misericordiae in

laborantibus corpore et anima fundabatur et contemplatio plagarum Domini

eam impellit ut generose infirmos visitare studeret. Qua re, una cum ami-

ca Carmina Esteve et aliis iuvenibus Institutum fundare voluit, cui nomen

dederunt Hermanas de San José; gradatim et alias iuvenes mulieres hoc

in spirituali proposito secum traxit. Ministerium praecipue iuxta domicilia

exercebatur, quia illo tempore homines non facile ad valetudinaria confu-

giebant, aegroti ergo domibus manebant, quo precariis ac ineptis praesidiis

curabantur. Maria Rosa divinae gratiae actioni prompta, vivens fide simplici

ac necessaria, singulare testimonium perhibuit christianae constantiae, pa-

tientiae, serenitatis, humilitatis, oboedientiae et denique communicationis

dolentibus, secundum vim Evangelii beatitudinum. Sincere se donans fra-

gilioribus fratribus, Serva Dei, ardentem amorem in Iesum Eucharisticum,

tenerum ac filialem affectum in Virginem Mariam et magnam devotionem

in Sanctum Ioseph, quem in silentio, in modestia ac in latitando secuta est,

semper ostendit. Omnino in manibus divinae Providentiae commissa, omnes

difficultates, tam oeconomicas et in rebus agendis quam psicologicas et

spirituales, usque ad sui ipsius perfectum sacrificium, fortiter aggressa est.

Auxilium aegrotorum semper urgebat et hoc cotidie illa ad effectum

perducebat. « Cras quiescam » dictitare amabat. Maria Rosa humanissime

animadvertebat poenas ac dolores omnium hominum, quibus incideret, et

eius amor sponsalis in Christum inducebat eam ut in aegroti vultu semper

faciem divini Sponsi videret.

Anno 1870, Serva Dei et eius comites, quae vulgo nuncupabantur « infir-

morum vigilantes », Gerundensi ab episcopo facultatem communiter degendi

religiosae vitae habuerunt. Cum illis fraternitates similes coniunxerunt, quae

iam alibi ministerium suum adhibebant et quae magnum Instituti incremen-

tum peperunt, cuius tamen Maria Rosa numquam antistita fuit. Illa vero

spiritualis mater sodalitatis fuit, semper ad ministerium parata, secundum

Evangelii praecepta « Quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium

servus » ( Mc 10, 44).

Serva Dei Gerundae die 18 mensis Martii anno 1884 e vita pie migravit.