360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nosque sinit integrum futurum personae dilectae tradere ».123 Ut eiusmodi

amor omnes probationes superare atque fidelis semper nihilominus manere

possit, donum gratiae postulatur quod eum corroboret eumque elevet. Si-

cut asseverabat sanctus Robertus Bellarmino: « Quod unus uni indissolubili

vinculo ita iungatur, ut quovis occurrente incommodo et etiam amissa spe

prolis seiungi nequeant, sine magno mysterio esse non potest ».124

125. Matrimonium, praeterea, est amicitia quae proprietates passionis

amplectitur, sed semper ad coniunctionem stabiliorem usque et intentio-

rem dirigitur. Nam « non est tantum ad procreationem institutum », sed « ut

mutuus etiam coniugum amor recto ordine exhibeatur, proficiat et matu-

rescat ».125 Haec peculiaris inter virum et feminam amicitia omnia complec-

tentem indolem acquirit quae solummodo in coniugali coniunctione datur.

Propterea quod omnia complectitur haec coniunctio cetera etiam excludit,

fidelis est et ad generationem patet. Omnia communicantur, etiam sexua-

litas, semper mutua cum observantia. Concilium Oecumenicum Vaticanum

II id affirmavit dicens: « Talis amor, humana simul et divina consocians,

coniuges ad liberum et mutuum sui ipsius donum, tenero affectu et opere

probatum, conducit totamque vitam eorum pervadit ».126

Laetitia et pulchritudo

126. In matrimonio bonum est dare operam ut amoris laetitia colatur.

Cum voluptas instanter conquiritur, in unam partem claudit neque sinit alia

genera satisfactionis invenire. Laetitia autem capacitates gaudendi amplifi-

cat atque voluptatem variis in rebus percipere sinit, etiam in vitae aetatibus

cum cupiditas exstinguitur. Hanc ob rem sanctus Thomas Aquinas de usu

locutus est vocabuli "laetitiae" quod ad amplificandum et cor dilatandum

spectat.127 Laetitia matrimonialis, quam habere etiam in doloribus possu-

mus, acceptionem implicat matrimonii veluti necessarii nexus gaudiorum et

laborum, tensionum et quietis, dolorum et liberationum, satisfactionum et

inquisitionum, molestiarum et voluptatum, semper in itinere amicitiae quae

coniuges incitat ut alter de altero curam gerat: « Mutuum sibi adiutorium

et servitium praestant ».128

123 Litt. Enc. Lumen Fidei (29 Iunii 2013), 52: AAS 105 (2013), 590. 124 De sacramento matrimonii, I, 2: in id. Disputationes, III, 5, 3 (ed. Giuliano, Neapoli 1858, 778). 125 conc. oEcum. Vat. ii, Const. past. Gaudium et spes, 50. 126 Ibid., 49. 127 Cfr Summa Theologiae I-II, q. 31, a. 3, ad 3. 128 conc. oEcum. Vat. ii, Const. past. Gaudium et spes, 48.