898 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

127. Hoc confirmamus: « Homo enim totius vitae oeconomicae-socialis

auctor, centrum et finis est ».100 Nihilominus, cum in homine capacitas con-

templationis et obsequii amittitur, condiciones inducuntur ut operis notio

deformetur.101 Semper memorandum est hominem eodem tempore valere « in

rerum temporalium regione, condicionem suam mutare in melius, profectum

moralem suum persequi, spirituales dotes explicare ».102 Oportet opus locus

sit huius multiplicis progressionis personalis, in qua multae vitae rationes

agitantur: creandi ingenium, futuri prospectus, explicatio facultatum, bono-

rum exercitatio, cum aliis communicatio, adorationis consuetudo. Hanc ob

rem, hodierni mundi realitas socialis, praeter definitas utilitates societatum

bonis gignendis atque controversae rationis oeconomicae, postulat ut « pro

omnibus promoveatur in primis propositum accedendi ad laborem eumque

servandi ».103

128. Iam inde a nostra creatione ad opus vocamur. Non est nitendum

ut progressio technologica plus plusque humanum substituat opus: si id

ageret, genus humanum se ipsum laederet. Opus necessitas est, pars sensus

vitae hac in terra, iter maturitatis, progressionis hominis atque persona-

lis perfectionis. Hoc posito, pauperes pecunia iuvare semper debet solutio

esse temporaria ad impellentibus necessitatibus subveniendum. Illud vero

propositum semper est persequendum ut illi operantes dignam vitam exi-

gant. Attamen oeconomiae directio progressionem technologicam conciliavit,

quae pretium productionis minuat, operariorum numero imminuto, quorum

locum occupant machinamenta. Postremus hic modus demonstrat qua ra-

tione navitas humana contra hominem ipsum se vertere possit. Locorum

imminutio operandi « negativum infert incursum in ordinem oeconomicum,

per gradualem erosionem "patrimonii socialis", hoc est illius summae ne-

cessitudinum fiduciae, credibilitatis et observantiae legum, quae necessaria

habentur ad quamlibet civilem consortionem ».104 Denique « Humani sumptus

sunt iugiter sumptus oeconomici, et oeconomicae disfunctiones semper prae

se ferunt insumptus quoque humanos ».105 Desinere studere personis ad maio-

rem directum proventum accipiendum, pessimum est pro societate negotium.

100 ConC. oeCum. vat. ii, Const. past. Gaudium et spes, de Ecclesia in mundo huius temporis, 63. 101 Cfr ioannes PauLus ii, Litt. enc. Centesimus annus (1 Maii 1991), 37: AAS 83 (1991), 840. 102 PauLus vi, Litt. enc. Populorum progressio (26 Martii 1967), 34: AAS 59 (1967), 274. 103 BenediCtus xvi, Litt. enc. Caritas in veritate (29 Iunii 2009), 32: AAS 101 (2009), 666. 104 Ibid. 105 Ibid.