52. De s. Bernaardino Senensi.

In 1. Vesperis.

Antiplionae.

1. Torrentem sapientiae
Sanctae vir conscientiae,
Beatus Bernbardinus,

In via bibit praedicaus,
Legem et factis operans,
Jesu praeco divinus.

2. Escam dedit timentibus
Se miserator Dominus

Et clemens Ipse Deus,
Dum cunctis venerabile
Hic sanctum et terribile
Praedicat nomen ejus.
3. Disponit absque vitio
Sermones In judicio,

Cujus erat paratum
Sperare cor In Domino,
Dum luci sine termino
Se totum offert gratum.

i. Hic puer Dcum coluit
Et adolescens timuit

Et senex adamavit,
Et corde, ore, opere
Omni loco et tempore
Jesu nomen laudavit.

5. Urbes et castra circuit
Et praedicando docuit

Laudare Deum gentes,
Cujus misericordia
Est confirmata gratia

Super nos poenitentes.

Ad Magnificat.
A. Nomen tuum hominibus
Manifestavi, pater,
Coelorum quod agminibus

Salutis est caracter,
In te nunc felix exitus

Exultet, lumen luminum,
Magnificet ut penitus
Anima mea Dominum.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Praedicatorem Domini
Devote collaudemus,
Cujus flectentes nomini
Venite adoremus.

In 1. Nocturno.
Antiplionae.
1. Ex alto datus homini

Sanctus hic est clementer,
Cujus In lege Domini
Voluntas fuit semper.

2. Tener aetate prendidit
Salutis disciplinam,
Nec viam justam perdidit
Iram tiniens divinam.
3. Rex militum victoria
Illius fit susceptor,
Exaltans caput gloria
Assiduus protector.
Responsoria.
1. Vergente mundi vespere
Deus nos visitavit,
Magno donant munere,

Dum sanctum hunc legavit,
Humanum novo sidere
Genus Illuminavit.
V. Sena praeclarum genere
Atque virtutis opere
Sublimem procreavit.
2. Remansit hic Infantulus
Unicus absque matre,
Septem agens puerulus

Annos fit absque patre,
Cum linquitur pauperculus
Nutrici timoratae.
V. Orationi sedulus

Se tunc dat Christi servulus
Matri intemeratae.
3. Docendus puer traditur
Humanae disciplinae,
Qui gratia perficitur
Melioris doctrinae,
Hic dum praecepta sequitur
Sacrae legis divinae.
V. Ut ratione utitur,

Virtutem mox amplectitur,
Qua felix fit In fine.

In 2. Nocturno.
Antiplioiiae.
1. Linguam fantem mendacium
Cogit ad veritatem
Et cor grave loquacium,
Ut linquat vanitatem
2. Fidelis praeco clamitat,

Quod Deo non est dignus
Nec juxta Ipsum habitat
Injustus et malignus.

3. Voce Jesus amabile
Praedicavit sincera,
Quod nomen est mirabile
In universa terra.
Responsoria.
1. Suspirat ante virginem
Orationum studio
Devote genu flectens,
Mane ejus Imaginem
Solus sine fastidio
Frequentat adolescens.
V. Tobia si rubiginem

Sentiret carnis dubio
Explorat gressu sequens
2. Hic peste laborantibus
Se praebet In servitium
Exercens pietatem.
Et cunctis aegrotantibus
Se sponte dat propitium
Amplexus caritatem.
V. Exemplum dat spectantibus,
Dum fugit omne vitium
Et facit bonitatem.
3. Ostensam sibi coelitus

Prancisci patris regulam
Devotus vir Intravit,
Mundum relinquens penitus,
Divitias tuniculam
Et cordulam putavit.
V. Laetus mente divinitus

Vitam agit pauperculam,
Qui Deo se dicavit.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Odit vana spectacula
Zelator hic bonorum
Et vitam sine macula
Ingreditur minorum.
2. Gustet verbi dulcedinem
Perquam justus et reus,
Dierum longitudinem
Tribuit ei Deus.
3. Ut nobis sancti gloriam
Cuncti participemus,
Sanctam ejus historiam
Mundo corde cantemus.

Responsoria.

1. Summi regis conductus vinea,
Haec Bernbardinus calcans

terrea,
Vinum purum a molle ferrea
Intrat loca coeli siderea.

V. Arta diu vita functus,
Vitae fuit morte junctus.

2. Christi fideles pabulo

Praeco salutis satiat,
Monet mentem famelicam,

A lege ne deficiat,
Iter pandit ad gloriam

Et vitae viam ampliat.
V. Pro caritatis copia

Pauper abscessit patria
Gregem gregi substituens,

Quos hic ditat Inopia.

Ad Laudes.

Antiphonae.

1. Ecce coram principibus
Et Isracl et gentibus

Ut vas-electionis
Portavit nomen Domini,
Sub quo fit salus homini
Supernae regionis.

2. Ab universo populo
In loco foris patulo

Desuper praedicantem
Signum de coelo noscitur,
Fulgere stellam cernitur

Clara luce micantem.
3. Totis hic Deum sitiens
Conatibus et cupiens

Salutem viatorum,
Paratis mandat Imbribus,
Ut gratum tempus auribus

Concedant auditorum.
4. Vidit nutricis spiritum
Absens per mortis transitum

Ad coelum evocari,
Turbam tunc stupens hominum,
Ut benedicant Dominum,

Non tardat exhortari.

5. Sena laudare studeat
Et Aquila non taceat

A laude conditoris,
Quae urbes vir propheticus
Ornat, hic praeco coelicus

In laudem salvatoris.

Ad Benedictus.
A. Hic vir despiciens

mundum et terrena trium-
phans
Divitias coelo

condidit ore manu.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Bernhardine pater,

saecli contemptor honorum,
Humanae speculum,

vitae, nova planta minorum,
Sorte tuis precibus

fac nos gaudere bonorum.