55

Εὐήθειά μοι φαίνεται δηλουμένη, Τό νοεῖν μέν ὅσα δεῖ, μή φυλάττεσθαι δ᾿ ἅ δεῖ. ΛΟΓΟΣ ΚΕ´. Περί τῶν ταχέως μεταβαλλομένων, καί περί μετανοίας. (15Ε_230>Λουκ. θ´. Οὐδείς βαλών τήν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον, καί βλέπων

εἰς τά ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Β´. Πετ. β´. Κρεῖσσόν ἐστι μή ἐπεγνωκέναι τήν ὁδόν τῆς διακαιοσύνης, ἤ

ἐπιγνόντα ἐπιστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτῷ ἁγίας ἐντολῆς. Συμβέβηκε δέ αὐτοῖς τό τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, Κύων ἐπιστρέψας ἐπί τόν ἴδιον ἔμετον, καί, Ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου.

Παροιμ. ιζ΄ . Ἀνήρ εὐμετάβολος γλώσσῆ ἐκπεσεῖται εἰς κακά. Παροιμ. κστ´. Ὥσπερ κύων ὅταν ἐπέλθῃ ἐπί τόν ἑαυτοῦ ἔμετον καί μισητός

γένηται, οὕτως 865 ἄφρων τῇ ἑαυτοῦ κακίᾳ ἀναστρέψας ἐπί τήν ἑαυτοῦ ἁμαρτίαν.

Σιράχ λδ´. Ἄνθρωπος νηστεύων ἐπί τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ, καί πάλιν πορευόμενος και τά αὐτά ποιῶν, τῆς προσευχῆς αὐτοῦ τίς εἰσακούεται; καί τί ὠφέλησεν ἐν τῷ ταπεινωθῆναι αὐτόν;

Βασιλ. Ὁ ἐν προκοπῇ γενόμενος ἀγαθῶν ἔργων, εἶτα παλινδρομήσας πρός τήν ἀρχαίαν συνήθειαν, οὐ μόνον τόν ἐπι τοῖς πεπονημένοις μισθόν ἐζημιώθη, ἀλλά καί βαρυτέρας ἀξιοῦται τῆς κατακρίσεως.

Οἷς εὔκολος πρός μεταβολήν ἡ διάνοια, τούτοις οὐδέν ἀπεικός καί τόν βίον εἶναι μή τεταγμένον.

(15Ε_232> Μηδείς ἐν κακίᾳ διάγων, ἑαυτόν ἀπογινωσκέτω, εἰδώς ὅτι γεωργία μέν τῶν φυτῶν τάς ποιότητας μεταβάλλει· ἡ δέ κατ᾿ ἀρετήν τῆς ψυχῆς ἐπιμέλεια δυνατή ἐστι παντοδαπῶν ἀῤῥωστημάτων ἐπικρατῆσαι.

Ἄνθρωποι ταῖς νεφέλαις ἐοίκασι, πρός τάς τῶν πνευμάτων μεταβολάς ἄλλοτε κατ᾿ ἄλλο μέρος τοῦ ἀέρος ἐμφερομέναις.

Οὐ χρόνου ποσότητι, διαθέσει δέ ψυχῆς ἡ μετάνοια κρίνεται. Θεολόγου. ∆έον αὐμετακινήτους μέν εἶναι πρός τό κρεῖττον ἀπό τοῦ

χείρονος, ἀκινήτους δέ πρός τό χεῖρον ἀπό τοῦ βελτίονος. Οὐχ ἡ μετάθεσις τοῦ κακοῦ τό αἰσχρόν ἔχει· ἀλλ᾿ ἡ τούτου τήρησις τήν

ἀπώλειαν. Τό μή ἁμαρτάνειν ἀναισθήτως, ἀλλ᾿ ἐπιγινώσκειν καί συνορᾷν τό

πλημμεληθέν, οὐκ ἔστι μικρόν· ἀλλ᾿ ὁδός τίς ἐστι καί ἀρχή πρός διόρθωσιν ἄγουσα, καί ἐπί τό κρεῖττον μεταβολήν.

Κούφους καί ἀνοήτους τούτους ὐπολαβάνομεν, τούς ῥᾳδίως ἐπ᾿ ἀμφότερα φερομένους, καί μεταῤῥέοντας, καθάπερ αὕρας μεταπιπτούσας, ἤ μεταβολάς καί παλιῤῥοίας Εὐρίπου, ἤ θαλάσσης ἄστατα κύματα.

Χρυσοστ. Ὁ μετανοήσας ἐφ᾿ οἷς ἔπραξε δεινοῖς, κἄν μή τῶν ἁμαρτημάτων ἀξίαν ἀποδείξηται τήν μετάνοιαν, καί αὐτῆς ταύτης ὅμως ἕξει τήν ἀντίδοσιν.

Εὐαγρίου. Φυτόν μεταφερόμενον συνεχῶς, καρπόν οὐ ποιεῖ. Σωκράτ. Ἀνδριάς μέν ἐπί βάσεως, σπουδαῖος δέ ἀνήρ ἐπί καλῆς προαιρέσεως

ἑστώς, ἀμετακίνητος ὀφείλει εἶναι. ΛΟΓΟΣ κστ´. Περί ἁμαρτίας καί ἐξαγορεύσεως.