Acta Benedicti Pp. XVI 735

Eucharistiam, tamquam ad finem suum ducere ».193 Verbum et Eucharistia

ita coniunctim sese pertinent ut alterum sine altera intellegi nequeat:

Verbum Dei fit caro sacramentalis in eventu eucharistico. Eucharistia

aperit nos ad intellegendam sacram Scripturam, quemadmodum sacra

Scriptura vicissim illuminat et exponit Mysterium eucharisticum. Dum

enim realis Domini praesentia in Eucharistia non agnoscitur, intellectio

Scripturae haud conclusa permanet. Quapropter « Dei verbum et

eucharisticum mysterium eadem veneratione, etsi non eodem cultu,

Ecclesia prosecuta est atque semper et ubique prosequi voluit atque

sancivit, cum, exemplo Conditoris impulsa, ab eius paschali mysterio

celebrando numquam cessaverit, in unum conveniens ut legeret 'in

omnibus Scripturis, quae de ipso erant' (Lc 24, 27) et opus salutis per

memoriale Domini et sacramenta exerceret ».194

Sacramentalis qualitas Verbi

56. Postquam reperta est indoles performativa Verbi Dei in actione

sacramentali atque altior ratio habita est necessitudinis inter Verbum et

Eucharistiam, conducimur ad ingrediendum in magni ponderis argumentum,

quod apparuit in Coetu Synodi, pertinens ad qualitatem sacramentalem Ver-

bi.195 Qua de re aequum est ut memoretur Summum Pontificem Ioannem

Paulum II relationem fecisse « ad sacramentalem Revelationis rationem

atque, nominatim, ad eucharisticum signum ubi individua unitas inter

rem ipsam eiusque significationem permittit ut mysterii capiatur alti-

tudo ».196 Ex quo intellegimus in origine qualitatis sacramentalis Verbi Dei

proprio sensu inveniri mysterium incarnationis: « Verbum caro factum est »

(Io 1, 14), realitas revelati mysterii nobis offertur in « carne » Filii. Hoc modo

Verbum Dei redditur comprehensibile ex parte fidei per verborum gestuum-

que humanorum « signum ». Fides igitur Dei Verbum agnoscit dum gestus

et verba accipit quibus Ipsemet se nobis exhibet. Idcirco sacramentalis

conspectus revelationis indicat modum historico-salvificum quo Verbum

Dei ingreditur in tempus et spatium, tamquam interlocutor hominis, qui

vocatur ad eius donum in fide excipiendum.

193 Ordo Lectionum Missae, 10. 194 Ibid. 195 Cfr. Propositio 7. 196 Litt. enc. Fides et ratio (14 Septembris 1998), 13: AAS 91 (1999), 16.