Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888

formaret, easdem curaret, ut apud bonas familias collocarentur, moribusque

et spiritu assideret ac in egestate laboris prosequeretur ac sustentaret.

His inceptis Serva Dei in operibus socialis actuositatis sese efficaciter

intexuit, « signa temporis » illa necnon «Rerum Novarum » fomenta excipiens,

quae omnes adhortabatur christifideles, ut « operariorum quaestioni » atque

aerumnis, quae ad ipsam pertinebant, consulerent. Statuit, ergo, apostola-

tum suum inter operarias exercere, evangelico spiritu primi industriarum

incrementi provocationes accipiens.

Etiam in tam felicibus initiis, difficultates non defuerunt, immo ex ipsis

proximis exstiterunt, qui praecipua lineamenta, quibus Serva Dei opera sua

extuderat, quandoque neglexerunt. Ad inquietudines litesque vitandas fami-

liam, igitur, suam repetiit, semper autem uti religiosa vivens et anno 1910

Tertii Ordinis Servorum Mariae induens habitum, cuius aliquos annos novi-

tiarum Magistra quoque facta est.

Anno 1919, vero, Episcopus Alexandrinus Statiellorum eam rogavit, ut ad

Communitatem regrederetur, et Superiorissam Generalem nominavit et

« Piam Operam ab Immaculata » sub legum ratione recognovit uti Congrega-

tionem iuris dioecesani. Aliquos post annos, novo in dioecesi creato Episcopo

atque dissensionibus sive intra sive extra Institutum ingravescentibus, Ser-

vae Dei Capitulum Generale convocare visum est, ut totius communitatis

exploraret consensum, sed exitus eo tristis fuit, ut se intra communitatem

prostratam sensit. Haec nempe intimam profundamque ei molita sunt poe-

nam, cui autem humilitate, mansuetudine et aequa ad voluntatem Dei doci-

litate respondit, in his sicut et aliis in aerumnis actionem Dei, qui « opera sua

purificat ac praegustat », conspiciens. Pro amore Domini et animarum bono,

immo, omnia perpatienter passa est et renovata cum sollicitudine pauperum

aegrotorumque curae necnon catechesi uti simplex Soror vacavit.

Spiritualitatem suam Serva Dei cotidie ad fontem Eucharistiae aluit:

non modo ipsa in oratione commorata est, sed stationes nocturnas coram

Sanctissimo Sacramento instituens, alios quoque ad eas suscitavit.

Diversis in locis ubi vixit vel apostolatum exercuit semper in gestu

suavem se ostendit, fortem in decisionibus.

Anno 1932 ineunte, Servae Dei valetudo ingravescere coepit. Saevo, enim,

sanguinis ictu in cerebro correpta et lecto iacere coacta, hoc quoque tempore

eximium testimonium fidei atque humanitatis praebuit. Die 8 mensis Aprilis

anno 1932, Hortis apud Alexandriam Statiellorum morti occubuit. Una cum

sive civilibus sive ecclesiasticis auctoritatibus turba ingens ad exsequias