366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tiones. Fieri potest ut ex mea et alterius cogitatione nova exstet compositio

quae utrumque locupletet. Unitas cui oportet studeatur non est uniformitas,

sed quaedam "unitas in diversitate" vel quaedam "diversitas reconciliata".

Hac in locupletanti ratione communionis fraternae, personae diversae inter

se conveniunt, mutuo sese observant et sese item aestimant, servantes tamen

diversas species notasque quae commune augent bonum. Necesse est sese

liberare ab obligatione ut iidem simus. Oportet etiam calliditas habeatur

ut tempestive "insinuationes" animadvertantur quae exstare possunt, ne

dialogi deleant processum. Exempli gratia, mali sensus agnoscantur qui

emergere poterint iique contineantur ne communicationes damno afficiantur.

Magnum pondus habet facultas significandi sine vulneribus quod cogitatur;

sermo adhibeatur atque loquendi genus quod facilius accipi et tolerari ab

altero possit, quamvis argumentum operis multum postulet; propriae que-

relae proponantur sine tamen ira veluti vindicationis studio, atque sermo

vitetur de moribus praecipiens qui aggredi tantummodo studet, illudere,

arguere, vulnerare. Multae inter coniuges disputationes ob gravissimas non

oriuntur quaestiones. Nonnumquam de parvis rebus agitur, inanibus, sed

animos turbat modus eas pronuntiandi vel mos qui in dialogo adhibetur.

140. Observantiae signa et affectus demonstrationes in alterum manife-

stentur. Amor gravissima saepimenta praetergreditur. Cum aliquem amare

possumus vel ab illo amari sentimus, melius intellegere possumus id quod

significare vult et nobis tradere. Infirmitas superetur quae nos ad timorem

alterius ducit quasi "aemulus" quidam sit. Magni momenti est propriam

securitatem ad profundas optiones, opinationes et bona religare, et non ad

victoriam in disputando vel in nostrae sententiae comprobationem.

141. Agnoscamus denique, ut dialogus proficiat, oportere quaedam di-

cenda habeantur, et hoc spiritalem postulare ubertatem quae legendo alitur,

personali item meditatione, oratione atque patefactione societati. Alioquin,

colloquia incommoda fiunt et vana. Cum quisque e coniugibus suum non

curat spiritum et varietas necessitudinum cum aliis non datur, vita familiaris

endogamica fit et dialogus arescit.

amor ardEnS

142. Concilium Oecumenicum Vaticanum II sic docuit: amor coniugalis

« totius personae bonum complectitur ideoque corporis animique expressiones

peculiari dignitate ditare easque tamquam elementa ac signa specialia co-