Acta Francisci Pp. 367

niugalis amicitiae nobilitare valet ».138 Quaedam inesse causa debet cur amor

sine voluptate sineque passione non sufficiat coniunctionem cordis humani

cum Deo significare: « Omnes mystici affirmaverunt amorem supernaturalem

et amorem caelestem invenire conquisita signa magis in amore matrimo-

niali quam in amicitia, in filiali pietate vel in quadam causa suscipienda.

Ratio iure eius in universitate reperitur ».139 Quidni igitur non loquamur de

sensibus et sexualitate in matrimonio?

Animi motuum universitas

143. Desideria, sensus, animi motus, haec omnia quae auctores classici

"passiones" appellabant, in matrimonio praecipuum obtinent locum. Gene-

rantur cum "alter" praesens adest atque in propria vita sese manifestat.

Est omnium animantium ad alteram tendere realitatem, et haec inclina-

tio semper signa praecipua affectuum praebet: voluptatem vel dolorem,

laetitiam vel aegritudinem, pietatem et timorem. In navitate psychologica

subsunt omnino fundamentali. Persona humana hac in terra vivit et omnia

quae facit et quaerit passionibus cumulantur.

144. Iesus, verus homo, res animi commotione percipiebat. Hanc ob rem

dolebat quod Ierusalem Eum recusavit (cfr Mt 23, 37) et hanc ob causam

lacrimas effundebat (cfr Lc 19, 41). Similiter prae hominibus patientibus

misericordia movebatur (cfr Mc 6, 34). Cum alios vidit flentes, fremuit

spiritu et turbavit se ipsum (cfr Io 11, 33), et Ipse post mortem amici est

lacrimatus (cfr Io 11, 35). Hae manifestationes eius humanitatis demonstra-

bant quatenus eius cor ad alios pateret.

145. « Nulla passio animae est per se bona vel mala moraliter ».140 Per-

ceptio incipiens desiderii vel recusationis non est noxia neque reprobanda.

Bonum vel malum est quod quisque agit passione compulsus quadam vel

comitatus. Sed si sensus aluntur, quaeruntur et eorum causa improbe agi-

mus, malum adest in voluntate eos alendi atque in actibus malis qui con-

sequuntur. Similiter voluptatem pro aliquo experiri non est per se bonum. Si

cum eiusmodi voluptate efficio ut illa persona mea fiat serva, sensus meae

serviet merae utilitati. Credere nos bonos esse tantummodo quia "sensus

percipimus" maximum est mendacium. Sunt qui se sentiant magni amoris

138 Const. past. Gaudium et spes, 49. 139 antonin SErtillangES, L'amour chrétien, Paris 1920, 174. 140 tHomaS aquinaS, Summa Theologiae I-II, q. 24, art. 1.