58. De s. Iohanne Eleemosynario.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Diem hanc condignis
Veneremur laudibus,
Qua miris clarus actibus
Migravit in patriam
Ioannes eleemosynarius.

2. Vir erat sanctus opere
Et aspectu angelicus,
Erat integer corpore,
Consilio magnificus.

3. Quem Alexandria praesulem
In honore tenuit
Et patriarcham inclitum
Ceu numen caeli coluit.

4. Hunc claritas generis
Quamvis fecit spectabilem,
Immensa tamen pietas
Cunctis reddit amabilem.

5. Fulsit orbi celebrior
Plenus virtutum actibus,
Pietate sublimior
Cunctis pristinis patribus.

Ad Magnificat.

A. Sanctus Iohannes eleimon,
Piis plenus operibus,
Feneratur Domino,
Sciens eleemosynis
Peccata purgari,
Secutus misericordiam
Aeternam invenit gloriam.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Iubilemus Domino,
Qui viam salutarem
Populo demonstravit
In Ioanne eleemosynario.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Invocabat Dominum

in opportuno tempore,
Dum omnia distribuit,
aderant plura propere.
2. Ad clamorem pauperum
manum reserabat,
Exaudiri meruit,
quotiens clamabat.
3. Nomen admirabile
pietatis largitate
Eleimon obtinuit

in terrae universitate.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Caeli tabernaculum
Cultor misericordiae
Ingressus secure,
Nam puritas et pietas
Et decor iustitiae
Erant sibi curae.

2. Adiutus virtute Domini,
Caritatis opera
Fideliter operatus,
Caelesti laetitia
Iuxta desideria

Non fuit frustratus.
3. Innocens manibus

Et mundo corde vixit
Ille vir beatus
Cui merito Dominus

Large benedixit,
Et propter opera pia
In regna caelestia
Illum introduxit.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Iohannes eleemosynarius,
patriarcha laudatus,

Egit vitae seriem
egenis miseratus.

2. Quem in visu mater Domini,
olivae serto fulgida,
Amare se admonuit
corde et mente cupida.

3. Caritate mox ignitus
pia resolvit viscera,
Ut pauperum miseriis
occurrat larga dextera.

i. Hinc famentes pascere

Vir sanctus nunquam desiit
Et egenis succurrere

Flagrans semper expetiit.

5. Hunc laudat ecclesia
Pietate
Viventem per saecula
In regno.