Congregatio pro Doctrina Fidei 429

Art. 24

§ 1. In causis ob delicta, de quibus in art. 4 § 1, Tribunal nomen denun-

tiantis sive accusato sive etiam eius Patrono significare non potest, nisi de-

nuntians expresse consenserit.

§ 2. Idem Tribunal perpendere debet peculiare momentum circa denun-

tiantis credibilitatem.

§ 3. Animadvertendum tamen est ut quodvis periculum violandi sigillum

sacramentale omnino vitetur.

Art. 25

Si quaestio incidens exoriatur, Collegium per decretum rem expeditissime

definiat.

Art. 26

§ 1. Salvo iure ad hoc Supremum Tribunal appellandi, instantia apud

aliud Tribunal quovis modo finita, omnia acta causae ad Congregationem

pro Doctrina Fidei ex officio quam primum transmittantur.

§ 2. Promotoris Iustitiae Congregationis ius sententiam impugnandi

decurrit a die qua sententia primae instantiae ipsi Promotori nota facta sit.

Art. 27

Adversus actus administrativos singulares in casibus de delictis reserva-

tis, a Congregatione pro Doctrina Fidei latos vel probatos, habetur recursus,

intra terminum peremptorium sexaginta dierum utilium interpositus, ad

Congregationem Ordinariam eiusdem Dicasterii seu Feriam IV quae videt

de merito ac de legitimitate, remoto quovis ulteriore recursu de quo in

art. 123 Constitutionis Apostolicae Pastor bonus.40

40 Ioannes Paulus PP. II, Constitutio apostolica Pastor bonus, De Romana Curia, 28 Iunii

1988, art. 123, in AAS 80 (1988), 891: « § 1. Praeterea [Supremum Tribunal Signaturae Aposto-

licae] cognoscit de recursibus, intra terminum peremptorium triginta dierum utilium interposi-

tis, adversus actus administrativos singulares sive a Dicasteriis Curiae Romanae latos sive ab

ipsis probatos, quoties contendatur num actus impugnatus legem aliquam in decernendo vel in

procedendo violaverit. § 2. In his casibus, praeter iudicium de illegitimitate, cognoscere etiam

potest, si recurrens id postulet, de reparatione damnorum actu illegitimo illatorum. § 3. Cogno-

scit etiam de aliis controversiis administrativis, quae a Romano Pontifice vel a Romanae Curiae

Dicasteriis ipsi deferantur necnon de conflictibus competentiae inter eadem Dicasteria ».