Prologus.

1. Matrem Altissimi Regis In AnimuM
Meum deposui laudare cantico,
Cuius oramine a malis variis
Tutamur ocius et bonis fruimur.

2. Amore etenim cogor et grati A

Eius, quam reperi laude dignissimam,
Carmen depromere, quamvis dissimile
Ipsius meritis atque praeconio.

3. Regina gloriae, cunctis praestantioR
Sanctis in caelica aula degentibus,
Auditum aperi petitiunculis,
Quibus subordior te, virgo, aggredi.

4. Iuva ingenium mis, tui famuli,

Ut digne proferam tua praeconia,

Quibus extolleris a iustis iugiter,

Quorum participem me posco fieri,

5. Auctori omnium virtus et gloriA,
Patri et filio atque paraclito,
Qui te ex gratia dant nobis miseris
Matrem Ac Beginam In Affluentia.