Acta Francisci Pp. 373

Matrimonium et virginitas

158. « Multi qui nullis initis nuptiis vivunt non solum operam dant familiae

suae originis, sed saepe magna reddunt servitia suis in amicorum coetibus,

in communitate ecclesiali et in vita professionali. [...] Multi, deinde, suas

praebent facultates christianis inserviendis communitatibus in signo caritatis

et voluntariae operositatis. Sunt postea etiam qui nuptias non concilient

quia vitam amori Christi et fratrum consecrant. Eorum sedulitate familia,

in Ecclesia societateque, magnopere locupletatur ».165

159. Virginitas est quaedam amoris forma. Ut signum, nobis sollici-

tudinem de Regno recolit, necessitatem sese tradendi sine condicionibus

Evangelio nuntiando (cfr 1Cor 7, 32), atque imago est plenitudinis Caeli, ubi

« neque nubent neque nubentur » ( Mt 22, 30). Sanctus Paulus ei suffragabatur

quia impendentem reditum Iesu exspectabat atque volebat ut omnes operam

evangelizationi tantummodo darent: « Tempus breviatum est » ( 1Cor 7, 29).

Tamen plane patebat hanc ipsius esse sententiam eiusque desiderium (cfr

1Cor 7, 6-8) et non Christi postulationem: « Praeceptum Domini non habeo »

( 1Cor 7, 25). Eodem tempore pondus diversarum vocationum agnoscebat:

« Unusquisque proprium habet donum ex Deo: alius quidem sic, alius vero

sic » ( 1Cor 7, 7). Hac ratione sanctus Ioannes Paulus II affirmavit biblicas

sententias « argumentum non tribuere "minori ponderi" matrimonii neque

"superiori ponderi" virginitatis vel caelibatus »166 ob sexualem abstinentiam.

Potius quam dicere de superiore pondere virginitatis in omni specie, con-

sentaneum videtur ostendere diversos status vitae inter se compleri ita ut

hic quandam ob rationem, ille aliam ob rationem sit perfectior. Alexander

Haliciensis, exempli gratia, affirmabat quampiam ob rationem matrimonium

considerari posse superius aliis sacramentis: « Significat enim coniunctionem

Christi et Ecclesiae, vel unionem divinae naturae cum humana ».167

160. Idcirco « non agitur de minuendo bono matrimonii pro continen-

tia »,168 « neque adest quoddam fundamentum pro aliqua suspecta repugnantia

[...]. Si quandam traditionem theologicam sequimur et de statu perfectionis

loquimur, rem non ob ipsam continentiam facimus, sed ob totam vitam in

165 Rel Fin 2015, 22. 166 Catechesis (14 Aprilis 1982), 1: Insegnamenti V, 1 (1982), 1176. 167 Glossa in quattuor libros sententiarum Petri Lombardi, IV, XXVI, 2 (Quaracchi 1957, 446). 168 ioannES pauluS ii, Catechesis (7 Aprilis 1982), 2: Insegnamenti V, 1 (1982), 1127.