63. De sancto Andrea.

1. Andreas, Christi famulus,
Dignus Dei apostolus,
Germanus Petri sanguine,
In passione socius.

2. Bonam partem sortitus est,
Sedem regni adeptus est,
Sedet inter duodecim
Totidem tribus judicans.

3. Crucem magistri meruit,
Per quam regnum obtinuit,
Humilis propter Dominum
Ascendit in patibulum.

4. Docuit multos populos,
Quod a magistro didicit,
Unde per omnem patriam
Ejus doctrina claruit.

5. Egeas tum, dux impius,
Idolatra et perfidus,
Suis praecepit sociis
Tenere Dei famulum.

6. Flagellis caesum graviter
A septem ternionibus,
Dum se despici conspicit,
Cruci affigi praecipit.

7. Gaudebat Dei famulus
Talem sortem suscipere,
Per quam magistri socius
In passione fieret.

8. Hoc cognoscentes populi

In confessione socii,

Omnes post illum properant,

Quo duci jussus fuerant.
9. Iuxta crucem collecti sunt

Fere viginti milia,

Ut de ore apostoli

Audirent mirabilia.

10. Karitas erat nobilis
In eorum praecordiis,
Ut pro amore martyris
Semperque essent stabiles.

11- Laeti ejus eloquis
Biduum stant imobiles,
Neglecto cibo corporis
Intenti spiritalibus.

12. Mirantes patientiam
Doctorisque constantiam,
Indignati dijudicant
Proconsulis saevitiam.

13. Non recte, dicunt judici,
Damnas sed talem hominem,
Ut ejus patientiam
Sumpsisset omnis patria.

14. Orat pius et postulat,
Ne mutetur sententia,
Dum illum nolunt cernere,
In nece ejus moti sunt.

15. Promittit judex impius,
Ut solvatur apostolus,
Fidelis Christi populus
Ex hoc laetus efficitur.

16. Quaerit judex dimittere
Nolentem se deponere,
Sic rogat Dei famulus
Magistrum in coelestibus:

17. Rex, magister et domine,
Qui plasmasti hominem,
Ut tibi beneplacitam
Offerret conscientiam ;

18. Suscipe tuum famulum
Pendentem in patibulum,
Andream Christi apostolum ;
Sic redditit spiritum.

19. Tunc Maximilla nobilis,
Christo Deo amabilis,
Accepit corpus martyris,
Optimum locum sepelit.

20. Versutus serpens contulit,
Qui nocere non desinit,
Judici se projicere
De grandi altitudine.

21.Xristi dignus apostolus,
Aeterni regni socius,
Jam sine fine possidet,
Quod ei repromissum est.

22. Ymnum ergo, carissimi,
Canamus ejus meritis,
Ut precibus obtineat
Pro nostra indulgentia.

23. Zelemus omnes pariter,
Hortemur nos ab invicem,
Ut mereamur effici
Ejus triumphi socii.

24. Gloria tibi sit, pater,
Gloria, unigenite,
Una cum sancto spiritu
In sempiterna saecula.