334 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

navando operam per sanctissima rerum gesta optime promeruit. Ideo fide-

liorem officiis haud fere inveniet quispiam: nam miserorum inopiae solatrix,

quorum necessitatibus haud raro consuluit, in ipso discrimine periculi, in

maximis turbinibus ac fluctibus rei publicae, in summa denique difficultate

nummaria omne studium atque omne ingenium ad adiuvandos pupillos te-

nuioresque puellas contulit ipsa. Et sane singularis in hoc luculentius eius

exstitit fides atque eminuit, quod praeceptis ipsa dominicis subiecta atque

obnoxia omnem aequo animo in Divina Providentia spem posuit. Atqui

haud semel, dum tam pure agit aetatem, fortunae succumbere potuit: nam

inter conversationis initia morbo cruciata est; cui primo praeficitur, ludi

incendium; atrocissimo inter Hispanos et Americanos bello saeviente, dum

insulae tumultuantur, domum ad tempus reverti coacta; denique exacta iam

aetate angustiis eadem pressa est. Quibus adversis superna illi religionis

solacia cum eximium sanctae precationis studium praebuit, tum impensa in

Deiparam a Consolatione potissimum pietas: eponymam dicimus Augusti-

nianae sacrarum virginum sodalitatis, cuius fuit eadem auctrix et magistra;

ex qua et ipsa cognominari voluit. Numquam enim sese abiecit, quin immo

singulari mentis acie ad omnes difficultates vincendas expeditiores vias

prudentissima indagavit. Huc nimirum accedit quod piissima virgo, dum ad

evangelicae perfectionis fastigium totis viribus citatoque gradu contendit,

sincere, ex animo, sine ulla exceptione Deum dilexit et proximos. Neminem

sane fallebat soli Deo illam inhiare, divina illam aestuari caritate, maxima

omnes eandem reverenda prosequi. At hic silentio praeterire non possumus

illius animo penitus insitam opinionem, unam christianam rem publicam,

toto orbe diffusam, omnes gentes, quae lingua, institutis, legibus inter se

differant, fraterno inter sese coniungere vinculo atque in unum cogere posse.

Ac eiusmodi virtutum ornamenta nemo est qui non videat ex impensissima

orta eius caritate ac sedulitate, eo magis quod summam ab ipsis sororibus

sibi auctoritatem conciliaverit, quibus regendis maximam ipsa benevolentiam

adhiberet. Itaque quid aliud mirabilis eius fuit vita nisi humile quoddam

carmen, in divinae caritatis honorem decantatum? Nam quo submissius ipsa

se gessit, eo maioribus laudibus praeclara, quae in eius vita assidue prae-

fulsit, divinam efferre caritatem visa est morum sanctimonia.

Quae laudabilis virgo, dum per diligentissimam sui muneris perfunctio-

nem suae proximorumque saluti consulere pergit, tot tantisque laboribus

fracta, Manilae, die 4 mensis Augusti anno 1940, obdormivit in Domino.