240 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
242 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
244 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
246 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
248 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
250 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
252 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
256 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
258 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
260 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
262 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
264 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
266 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
268 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
270 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
274 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
276 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
278 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
280 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
282 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
284 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
286 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 287
288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 289
290 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 291
292 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 293
294 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 295
296 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 297
298 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 299
300 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 301
302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 303
304 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 305
306 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 307
308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
310 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio pro Gentium Evangelizatione 311
312 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatiopro Gentium Evangelizatione 313
314 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
accepit, Beatae Mariae Virginis scapulare, quod semper secum portavit et
cuius protectioni suam prodigiosam liberationem a periculis belli et initium
conversionis ad Deum semper attribuit.
Inde a regressu eius in patriam post bellum, quando iterum ad munus
professoris in oppido Zalaegerszeg manus apposuit, Divina Providentia, Ma-
ria Matre misericordiae intercedente, ad vitam christianam primum, deinde
ad vitam interiorem et orationis, ad vitam denique maioris perfectionis in
aliquo Ordine religioso ducendam, continuis internis incitamentis et variis
exterioribus circumstantiis, Servum Dei quasi manu ducere et veluti impel-
lere visa est. In Ordine Carmelitarum Discalceatorum tandem admissus,
habitum religiosum in conventu Iaurinensi (hodie Györ) induit die 15 mensis
Iulii anno 1925, nomine religionis accepto fr. Marcelli a Virgine Carmeli.
Noviciatu peracto, primam professionem emisit anno 1926. Tribus annis
postea vota perpetua nuncupavit.
Provinciae Hungaricae Carmelitarum Discalceatorum Superiores, fratris
Marcelli sive naturales sive supernaturales dotes mox cognoscentes, eum,
peracto novitiatus tempore, cum adhuc theologiae studio vacaret, saepius
in rebus difficillimis fidenter consuluerunt; sacerdotio sacro auctum die 14
mensis Iunii 1930, consiliarium et novitiorum magistrum nominaverunt,
quibus officiis peritia et laude functus est. Anno vero 1943, officio Magis-
tri Novitiorum relicto, P. Marcellus tamquam conventualis in conventum
Budapestinense missus est, ibique usque ad mortem remansit.
Permulti eum a confessionibus habuerunt, et, ipso verbum Dei praedican-
te, fideles ecclesiam ad ultimum usque loculum replere solebant. Immo, cum
de viro ageretur praedicatione insigni, in missionibus ad populum habendis
valde efficaci, in exercitiis spiritualibus moderandis peritissimo, P. Marcelli
nomen in omnium ore erat. Et qui eum praessius cognoscebant, religio-
si, sacerdotes, confratres, hoc unum de eo iudicium sibi formaverunt: ille
sanctus est. Scripta autem P. Marcelli, ex superiorum mandato composita,
testimonium perhibent de eius vita interiore, de eius intima cum Iesu et
Maria unione, de eius ad altissimos vitae mysticae gradus ascensu, de ipsa
denique divinitatis fruitione, quae magis magisque totam eius personam
quasi circumvolvit, unde et ipse serenam laetitiam et maturam sine disso-
lutione hilaritatem hauriebat et circum se irradiabat; quem animi habitum
neque acerrimis morbis vexatus unquam amisit.