Dicit igitur : " Potestis bibere, etc. ? "

Duas tangit quaestiones sub metaphora passionem significantes. Prima est quod dicit : " Potestis, " hoc est, potestisne " bibere, " hoc est, faciliter sicut potum gluttieiido, non masticando, bibere " calicem, " qui ex charitate fervente calida potio vocatur, " quem ego, " pro vobis et pro multis, " bibo, " hoc est, ex charitate bibiturus sum voluntarie, nullam comminationem, nullam defensionem exhibendo : sed ita de facili me ad patiendum exhibendo ac si bibam illam passionem ut delectabilem calicem. Ad hoc enim Christus, Matth. XXVI, 27, calicem quem bibit, discipulis etiam propinavit :

ut eos communicare Passioni suae debere doceret, dicens : Accipite, et bibite ex hoc omnes. Psal. cxv, 13 : Calicem salutaris accipiam, ei nomen Domini invocabo. Ac si dicat : Probate vires vestras, quia per Passionem venitur ad regnum. I Petr. I, 11 : Praenuntians eas quae in Christo sunt passiones, et posteriores glorias. Ad Romam VIII, 17 : Si tamen compatimur, ut et conglorifioemur. Ad Philip. III, 10 et 11 : Configuratus morti ejus, si quomodo occurram ad resurrectionem, quae est ex mortuis.

" Aut baptismo "

Martyrii, " quo ego baptizor " pro vobis, ut sordes vestrae abluantur, " baptizari ? " Magis enim debetis velle baptizari pro me baptismo sanguinis (qui. baptismus, ut dicit Damascenus, secundis sordibus non inquinatur) ut sordes vestras laventur, quam ego, qui sanguine baptizari habeo pro vobis, ut vestrae sordes laventur, non meae, qui sordes nullas habeo, et ego, urgente me charitate, sic volo baptizari pro vobis. Probate ergo vos : utrumne vos simili charitate per sanguinem mundari velitis ? Luc. xii, 50 : Baptismo habeo baptizari: et quomodo coarctor usquedum perficiatur ? Ad Roman. VI, 4 : Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem : ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitae ambulemus.

Haec est expositio litteralis. Est autem in Scriptura sacra calix in diversa significatione, bona et mala. In bona quidem significatione est calix eruditionis sacrae Scripturae, Psal. XXII, 5 : Calix meus inebrians, quam praeclarus est ! Est calix benedictionis, Eucharistia, I ad Corinth. x, 16 : Calix benedictionis cui benedicimus, nonne communicatio sanguinis Christi est ? Est calix salvationis per paenitentiam et devotionem Christi Passionis, Psal. cxv, 13 :

Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. Est calix passionis, mortis angustia in charitate suscepta, Matth. XXVI, 42 : Pater, si non potest hic calix transire nisi bibam illum, fiat voluntas tua. Et, Joan. xviii, 11 : Calicem quem (ledit mihi Pater, non bibam illum ?

Calix auteni in malo, est calix mundanae voluptatis, Jerem. li, 7 : Calix aureus Babylon in manu Domini, inebrians omnem terram. Et calix poenae inflictae per sententiam, Psal. lxxiv, 9 : Calix in manu Domini vini meri plenus misto... Verumtamen faex ejus non est exinanita : bibent omnes peccatores terrae. Est calix ebrietatis mundanorum gaudiorum, Proverb. XXIII, 29 et 30 : Cui suffusio oculorum ? Nonne his qui commorantur in vino, et student calicibus epotandis.

Similiter etiam baptismus est in diversa significatione : sed tantum in bona est significatione. Est enim baptismus in verbo, Joan. xv, 3 : Vos mundi estis propter sermonem quem locutus sum vobis. Et idem est : Vos mundi estis, quia vos baptizati estis : in aqua, unde, Joan. I, 26 : Ego baptizo in aqua. In aqua et Spiritu, Joan. iii, 5 : Nisi quis renatus, fuerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei. In Spiritu tantum, Act. I, 5 : Vos autem baptizamini Spiritu sancto non post multos hos dies. In igne praesentis tribulationis, Isa. IV, 4 : Si abluerit (alia translatio) si baptizaverit Dominus sordes filiarum Sion.,., in spiritu judicii , et spiritu ardoris. In morte, Luc. XII, 50 : Baptismo habeo baptizari, et quomodo coarctor usquedum perficiatur ? cc At illi dixerunt ei., "

Scilicet duo discipuli " Possumus : " inexperti propriarum virium. Cantic. I, 7 : Si ignoras te, o pulcherrima mulierum, egredere, ei abi post vestigia gregum. Et ideo stulti fuerunt, quia sui

Ipsius nescierunt propriam quantitatem.

Ptolomaeus Philosophus : " Insipiens est " qui suiipsius nescit quantitatem., hoc " est, quantum de viribus suis praesume-" re debeat. "

" Jesus asitem ait eis : Calicem quidem quem ego bibo bibetis, et baptismo quo ego baptizor baptizabimini. "

Sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram, non est meum dare vobis, sed quibus paratum est. "

" Jesus autem ait illis : " corrigens inexperientiam, et docens corregnandi viam, et praedicens futuram eorum, quando per Spiritum instructi erant, passionem.

Dicit igitur quid passuri sunt pro nomine ejus : " Calicem quidem meum, " hoc est, Passionem voluntariam, " bibetis, " hoc est, ex charitate patiemini. Matth. XXVI, 27, et Luc. XXII, 17 : Bibite ex hoc omnes.

" Et baptismo quo ego baptizor, " voluntarii in Spiritu sancto " baptizabimini, " vel voluntate et actu. I ad Corinth. x, 2 : Omnes baptizati sunt in nube, et in mari. In nube quidem, propter spiritus mundationem : in mari, propter paenitentiae amaritudinem : in Mari rubro, propter sanguinis Christi et martyrii publicationem. Sic ergo " baptizabimini, " hoc est, mundabimini.

" Sedere autem, "

Propter haec omnia, " ad dexteram meam, " in gaudio aeternitatis. Ad Coloss. III, 1 et 2 : Ubi Christus est in dextera Dei sedens : quae sursum sunt sapite.

" Vel ad sinistram, " in perfruitione humanitatis. Proverb. III, 18 : Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiae et gloria,

" Non est meum, " cum quidem sit ex auctoritate : sed " non est meum, " ex ordine justitiae quae respondet meritis, " sed quibus, " ex ordine meritorum, " paratum est, " hoc est, propter merita ab aeterno dispositum a Patre meo, sicut dicitur, Matth. xx, 23. aeterna enim sapientia illud praeparavit. Apocal. XIV, 13 : Opera enim illorum sequuntur illos. Et ideo stultum est quod illud appetitis sine meritis. Jacob. IV, 3 : Petitis, et non accipitis, eo quod male petatis. Ad Romam VIII, 26 : Quid oremus sicut oportet, nescimus : sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus,

" Et audientes decem coeperunt indignari de Jacobo et Joanne. "

Hic tangitur indignatio aliorum Apostolorum. Indignatio autem eorum fuit de indiscreta petitione duorum, qui ignorantes mensuram suam, immoderata ardebant cupiditate regnandi super alios. Zachar. IV, 7 : Quid tu, mons magne, coram Zorobabel ? in planum,

" De Jacobo et Joanne, " qui aliis praeferri in regno terreno cupiebant. Job, xx, 12 et 13 : Quid te elevat cor titum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos ? Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones ? Causa autem fuit, quia in via disputaverant quis eorum videretur esse major, sicut dicitur, Luc IX, 46, et Matth. xviii, 1, et Luc. XXII, 24.

" Jesus autem vocans eos, ait illis : Scitis quia hi qui videntur principari gentibus, dominantur eis, et principes eorum potestatem habent ipso-

Non ita est autem in vobis : sed quicumque voluerit fieri major, erit vester minister :

Et quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus.

Nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei, sed ut ministraret, et daret animam suam redemptionem pro multis. "

" Jesus autem vocans eos, " tamquam benignus doctor humilitatis, " ait illis. "

Et tangitur hic communis omnium salutis instructio contra fastum tumoris, qui eis surrepserat : et ostenditur via salutaris ad regnandum cum Christo.

Tanguntur autem hic tria, scilicet, fastus gentium in regno terreno : dissimilitudo ad illos regnantium cum Christo : et exempli subjectio in Dei Filio.

Dicit igitur : " Scitis, " quia per ea quae in mundo videtis hoc scire potestis, " quia hi qui videntur " (hoc dicit quia dominatus saecularis magis est umbra et phantasma quam veritas) " principari gentibus, " sine legibus gentium, sicut ordinati in principes, sed per tyrannidem opprimunt pauperes, sicut Nemrod , " dominantur eis, " violenta dominatione et ambitione dominatus et potestatis. Isa. XIX, 4 : Tradam aegyptum in manu dominorum crudelium, et rex fortis dominabitur eorum. Amos, VI, 14 : Quae laetamini in nihilo, qui dicitis : Numquid non in fortitudine nostra assumpsimus nobis cornua ?

" Et principes eorum, vel potius tyranni oppressorum, " potestatem habent ipsorum, " quam pro viribus et non secundum judicium et justitiam exercent in eos. Luc. xxii, 25 : Reges gentium dominantur eorum, et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.

" Non ita est autem in vobis. "

" Doctrina est viae ad regnandum cum Christo per viam humilitatis. Et ideo dicit : " Sed quicumque, " scilicet inter vos discipulos meos, " voluerit fieri major, " in gloria mea, " erit vester minister, " sicut minor, qui ad obsequia est deputatus. Luc. XXII, 26 : Qui major est in vobis, fiat sicut minor : ei qui praecessor est, sicut ministrator. Matth. xviii, 4 : Quicumque humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno coelorum.

" Et quicumque voluerit in vobis primus esse, " dignitate in gloria regni mei, ille per actum humilitatis et ministerii " erit omnium servus, " quantum ab obsequium. Et, Luc. xviii, 14 : Qui se humiliat, exaltabitur. Proverb. xv, 33 : Gloriam praecedit humilitas. Eccli. XI, 1 : Sapientia humiliati exaltabit caput illius, et in medio magnatorum consedere illum faciet. Job, XXII, 29 : Qui humiliatus fuerit, erit in gloria," Nam et Filius hominis. "

Ponit seipsum in exemplum. " Filius hominis non venit, " in carnem et in mundum formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, exinaniens semetipsum : et ideo, " non venit ut ministretur ei, " hoc est, ut serviatur ei, " sed ut ministraret " aliis. Luc. XXII, 27 : Nam quis major est, qui recumbit, an qui ministrat ? Nonne qui recumbit ? Ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat. Isa. lii, 1.3 : Ecce intelliget servus meus, exaltabitur, et elevabitur, et sublimis erit valde.

Et tangit maximum quod exhibuit ministerium : et dicit : " Et daret animam suam, " in pignus, " redemptionem pro multis " efficaciter, sed pro omnibus sufficienter. Psal. CXXIX, 7 : Apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio. Jerem. XII, 7 : Dedi dilectam animam meam in manu inimicorum ejus. I Joan. II, 2 : Ipse est propitiatio pro peccatis nostris : nonpro nostris autem tantum, sed etiam pro totius mundi.

" Et veniant Iericho : et proficiscente eo de Jericho, et discipulis ejus et plurima mollitudine, filios Timaei, Bartimaeus caecus, sedebat juxta viam mendicans. "

Hic ad faciem Leonis se convertens Marcus, ponit per miraculum doctrinae praehabitae confirmationem.

Dividitur autem in quatuor particulas : in quarum prima ponuntur antecedenter impetranda miraculum : in secunda, ponuntur miraculum impetranda ex parte ejus in quo perfectum est miraculum : in tertia, ponuntur ea quae circumstant miraculi perfectionem ex parte Salvatoris : in quarta autem et ultima, tangitur miraculi fructus.

In prima tanguntur quatuor : locus, et iter, discipulorum aedificatio, et turbae comitantis eum multitudo.

De primo dicit : " Et veniunt, " itinerando versus Jerusalem, " Jericho, " Omittit autem hic Marcus quod et Matth. xx, omiserat : quod Lucas refert, xviii, 35 et seq., quod Salvator veniendo Jericho unum caecum in via illuminavit : et, Luc. XIX, 1 et seq., quod veniens Jericho Zachaeum allocutus est, et apud eum hospitatus : qui etiam merito suae hospitalitatis est secundum nomen suum tunc justificatus. Haec enim omnia competunt, quia Jericho luna interpretatur : luna autem est quae suum lumen continuo mutuat a sole : sicut etiam a sole justitiae caecus mutuato lumine illuminatur, et Zachaeus justificatur. Eccli. xliii, 7 : A luna signum diei festi : luminare quod minuitur in consummatione. Psal. lxxxviii, 38 : Et luna testis in coelo fidelis.

" Et proficiscente eo, "

Christo, " de Iericho. "

Tangit iter ad Jerusalem quo festinabat ad passionem. In hoc enim nobis dedit exemplum.. Ad Hebr. xii, 2 : Adspicientes in auctorem fidei, et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta.

" Et discipulis ejus, " qui et instruendi et confortandi erant per miraculum. Joan. ii, 11 : Hoc fecit initium signorum Jesus coram discipulis suis : et manifestavit gloriam suam, et crediderunt in eum discipuli ejus.

" Et plurima turba, " quae ex devotione cum eo ad diem festum cum Domino ascendebat, et per miraculum ad fidem aedificabatur. Apocalyps, vii, 9 : Vidi turbam magnam quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus, stantes ante thronum. Isa. ii, 3 : Ibunt populi multi et dicent : Venite, ei ascendamus ad montem Domini, ei ad domum Dei Jacob, et docebit nos vias suas, ei ambulabimus in semitis ejus.

" Filius Timaei. "

Tangit ea quae impetrant miraculum ex parte ejus in quo factum est : et sunt tria, scilicet, pristinae felicitatis prosperitas, instantis miseriae infelicitas, et instanter ad se clamantis supplicitas. Attende autem quod Matth. xx, 30 et seq., dicitur, quod duo fuerunt caeci illuminati a Domino, sed Marcus unum ponit, qui notae fuit famae : et de altero non negat, sed tacet : unde Beda in Glossa : " Matthaeus in hoc loco dicit duos ccaecos " secus viam sedentes illuminatos : Lu-" cas, cum appropinquaret Jericiio unum " illuminatum pari ordine : sed Lucas " scribit quod Matthaeus omisit. Quod c( autem hoc loco Matthaeus duos dicit, " Marcus dicit unum, et alterum non necc .gat, sciendum est unum eorum fuisse " notissimum : unde et nomen. ejus et " patris Marcus commemorat, quod in

" aliis non facit, nisi cumJairum nomi-

" ne expressit : quia sicut ille nobilis " fuit, ita et iste ex aliqua felicitate de-" jectus, notissimae et famosae miseriae " fuit, qui non solum caecus, verum " etiam mendicus sedebat. " Hujus ergo illuminationem Marcus describit, quia miraculo majorem famam comparavit. Hoc est igitur quod dicit: " Filius Timaei, " nobilis viri, nomine " Bartimaeus, " qui filius pinguedinis interpretatur : ex quo nomine praeterita prosperitas significatur. Job, xvI, 13 : Ego ille quondam opulentus , repente contritus sum. Luc. I, 51 : Deposuit potentes de sede.

" Caecus, "

Ex tanta prosperitate dejectum tangit in duplicem miseriam incidisse. " Caecus, " luminibus privatus, ut vias ad quaerendum necessaria non videret : et ideo " sedebat, " doces per vias non habens. Thren.III , 2 : Me minavit et adduxit in tenebras, et non in lucem,

" Juxta viam, " non in via, ne offendiculum esset transeuntibus, et tam en a transeuntibus videretur, M.atth. xx, 30 : Duo caeci sedentes secus viam. Isa. lix, 9 : Exspectavimus lucem, et ecce tenebrae : splendorem, et in tenebris ambulavimus. Forsitan enim iste quia prosperitate abusus fuit, incidit in miseriam caecitatis et mendicae paupertatis. Deuter. xxxiii, 29 : Palpes in meridie sicut palpare solet caecus in tenebris, et non dirigas vias tuas,

" Mendicans, " hoc est, extensione manus paupertatem suam dicens, et in miseria corporis nulla habens vitae solatia, et miseriae temperamenta. Job, xxx, 3 : Egestate ei fame steriles, squalentes calamitate et miseria. Eccle. v, 12 et 13 : Est et alia infirmitas quam vidi sub sole : divitiae conservatae in malum domini sui. Pereunt enim in afflictione pessima : generavit filium, qui in summa egestate erit.

" Qui cum audisset quia Jesus Nazarenus est, coepit clamare et dicere : Jesu, fili David, miserere mei. "

Tangit instantiam supplicantis. Et dicit duo : supplicationem, et instantiam.

In supplicatione dicit tria, scilicet excitationem ad petendum, intensionem ad clamandum, discretionem ad impetrandum.

Dicit igitur : " Qui cum audisset, " a transeuntibus : quia, sicut dicit Luc. xviii, 36 et 37 : Cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hoc esset. Dixerunt autem ei, quod Jesus Nazarenus transiret.

Et hoc est : " Quia Jesus Nazarenus, " omni flore vernans, " est, " qui transiret: sperans de misericordia et bonitate et largitate ejus, qui illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum, excitatus est ad petendum ab eo, de quo dicitur, Luc. I, 79 : Illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent : ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.

Et hoc est : " Coepit clamare, " cum magna desiderii et intentionis et vocis intensione, Psal. XVII, 7 : Clamor meus introivit in aures ejus. Psal. cxviii, 145 : Clamavi in toto corde meo, exaudi me, Domine. Baruch, III, 1 : Anima in angustiis ei spiritus anxius clamat ad te, Domine.

" Et dicere. " Tangit discretionem petitionis ad exaudiendum.

" Jesu, fili David, miserere mei. "

Jesum nominat Salvatorem, cujus et officium et actus semper fuit ad salvandum. In oratione Manassae, sub finem : Indignum salvabis me secandum magnam misericordiam tuam.

" Fili David, " manu fortis, qui salvare potest : affectu desiderabitis, qui ex benignitate cunctis exhibet vultum gratiosum : divitis regis, qui habet unde salvare possit : misericordis etiam, in inimicos, quem aliena miseria in corde afficit et cogit ad miserendum. Tu qui filius hujus es, et haereditate cuncta ista accepisti, " miserere mei. " De primo dicitur, Eccli. xlvi, 1 et 2 : Jesus Nave... qui fuit magnus secundum nomen suum, maximus in salutem electorum Dei. De secundo, Joel, ii, 13 : Benignus ei misericors est..., et praestabilis super malitia. Esther, xv, 17 : Valde mirabilis es, domine, et facies tua plena gratiarum. Et ideo omnes in facie ejus gratiam inveniunt. De tertio, I ad Corinth. I, 5 : In omnibus divites facti estis in illo. Et sequitur, v. 7 : Haut nihil desit vobis in ulla gratia. Ad Roman. x, 12 : Dives in omnes qui invocant illum. De quarto, Psal. CXXIX , 7 : Apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

Ergo, " miserere mei, " tua compassione, utramque meam miseriam corporis et fortunae removendo. Psal. l, 3 : Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam,:et secundum multitudinem miserationum tuarum. Isa. lxiii, 15: Ubi est zelus tuus, et fortitudo tua, multitudo viscerum tuorum, et miserationum tuarum ? super me continuerunt se.

" Et comminabantur illi multi ut taceret. At ille multo magis clamabat: Fili David, miserere mei. "

Tangit hic ad petendum instantiam. Et tanguntur tria quae instantiam important, scilicet increpantium comminatio, qui a clamore hunc avertere non poterant : clamoris per omnia momenta accumulatio : et petitionis ingeminatio.

Dicit igitur : " Et comminabantur ei multi, " nolentes inquietari Dominum, " ut taceret " a clamore. Luc. xviii, 39 : Qui praeibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat. Et tales signant eos qui retrahunt a bono opere. Proverb. III, 27 : Noli prohibere benefacere eum qui potest : si vales, et ipse benefac.

" At ille multo magis clamabat. " Ad Coloss. IV, 2 : Orationi instate, vigilantes in ea. Luc. xviii, 1 : Oportet semper orare et non deficere. Thren. II, 18 : Deduc quasi torrentem, lacrymas per diem et noctem: non des requiem tibi, neque taceat pupilla oculi tui.

" Fili David, miserere mei. " Ecce petitionis ingeminatio. Matth. xv, 22 : Miserere mei, Domine, fili David. Facilis enim et mollis ad placandum fuit David, cujus tu es haeres. II Reg. xxiii, 8 : Ipse est quasi tenerrimus ligni vermiculus. Habacuc, I, 2 : Usquequo, Domine, clamabo, et non exaudies ? vociferabor ad te vim patiens, et non salvabis ?

" Et stans Jesus praecepit illum vocari. Et vocant caecum, dicentes ei : Animaequior esto : surge, vocat te.

Qui, projecta vestimento suo, exsiliens venit ad eum.

Et respondens Jesus dixit illi : Quid tibi vis faciam ? Caecus autem dixit ei: Rabboni, ut videam.

Jesus autem ait illi : Vade, fides tua te salvum facit. Et confestim vidit, et sequebatur eum in via. "

Tangit hic ea quae circumstant istius miraculi perfectionem.

Sunt autem septem, quorum primum est status transeuntis, cum dicit: " Et stans Jesus, " ut eum caecus consequi posset : stetit enim ex misericordia exspectans eum, quem desidem transiverat ex justitia. Isa. xxx, 18 : Exspectat Dominus ut misereatur vestri. Cantic. II, 9 : En ipse stat post parietem nostrum. Et quid mirum quod stat exspectans, quia ante stetit pulsans.

Secundum est adducendi caeci ad se praeceptum : unde dicit : " Praecepit illum vocari, " ut Deo et lumini aeterno appropinquaret. Psal. XXXIII, 6 : Accedite ad eum, et illuminamini, et facies vestrae non confundentur. Genes. xliv, 21 : Adducite eum ad me, et ponam oculos meos super eum.

Tertium est quod juxta Christi imperium caecus vocatur. " Et vocant caecum, " ministri illuminationis et intercessores, " dicentes ei, " caeco jam statim illuminando. II ad Corinth. II, 8 : Confirmetis in illum charitatem." Animaequior esto. " Tobiae, v, 13 : Forti animo esto, in proximo est ut a Deo cureris. Baruch, IV, 5, 4 : Animaequior esto, populus Dei, quia quae Deo placent manifesta sunt nobis.

Ergo " surge, " hoc est, sursum ad coeli lumen age te. Ad Ephes. v, 14 : Surge qui dormis, et exsurge a mortuis, ei illuminabit te Christus.

" Vocat te. " Ad Roman. IV, 17 : Qui vocat ea quae non sunt tamquam ea quae sunt.

Quartum est caeci ad lumen acceleratio, et hoc est :

" Qui, projecta vestimento suo, "

Ut reverentiam exhiberet, et pristini erroris per confessionem conversationem deponeret. Cantic. V, 3 : Ex spoliavi me tunica mea, quomodo induar illa ? Ad Ephes. IV, 22 : Deponere vos secundum pristinam conversationem veterem hominem, qui corrumpitur secundum desideria erroris.

" Exsiliens, " prae gaudio quod concepit spe sanitatis percipiendae. Cantic. II, 8 : Ecce iste venit, saliens in montibus, transiliens colles : quia etiamsi claudus fuisset, prae gaudio saltasset : et hoc fuit signum perfectae fidei, quia aliter gaudium tantum non concepisset. Isa. xxxv, 6 : Tunc saliet sicut cervus claudus, et aperta erit lingua mutorum,

" Venit ad eum. " Salvatarem et illu- minatorem omnium. I Regum. xxv, 8 : In die bona venimus ad te,

" Et respondens Jesus dixit illi. "

Quintum est, in quo per quaestionem intendit Dominus aliis hujus caeci ostendere affectum. " Quid tibi vis faciam ? " Hoc quaerit non ignorans, sed ut aliis ostendatur quod non carnale aliquid, sed perceptionem luminis interioris et exterioris habet in desiderio. Tob. v, 12 : Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen coeli non video ?

" Caecus autem dixit ei, " de videndo lumine suum exclamans desiderium. Eccle. XI, 7 : Dulce lumen et delectabile est oculis videre solem.

" Rabboni, " dulcissime magister, qui veritate tua omnes illuminas, qui dixisti, Joan. viii, 12 : Ego sum lux mundi : qui sequitur me, non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitae : qui dixisti adhuc, Joan. IX, 39 : In judicium ego in hunc mundum veni, ut qui non vident, videant, et qui vident, caeci fiant.

" Ut videam. " Luc. xviii, 41 : Domine, ut videam 1. Psal. xvii, 29: Deus meus, illumina tenebras meas.

" Jesus autem ait illi, "

Fons verae lucis. Sapient. VII, 26 : Candor est lucis aeternae, et speculum sine macula.

" Vade, " illuminationis profectu. Et hoc est sextam. Psal. lxxxviii, 16 et 11 : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt : et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. Baruch, iii, 14 : Disce ubi sit lumen oculorum et pax.

" Fides tua, " qua me posse hoc tibi facere credis, " te salvum fecit. " Luc. VII, 50 : Fides tua te salvam fecit, vade in pace.

" Et confestim vidit. "

Hoc est septimum. " Confestim, " quia nescit tarda molimina Spiritus sancti gratia. Et ne putetur per medicinam curatus, statim in momento factum est. Confestim ergo vidit. Psal. cxviii, 18 : Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. Act. IX, 18 : Ceciderunt ab oculis ejus tamquam squamae, et visum recepit. Mich. VII, 8 : Cum sedero in tenebris, Dominus lux mea est.

" Et sequebatur eam in via. "

Fructus est miraculi et utilitas. Matth. viii, 19 : Sequar te quocumque ieris. Hic enim de caetero lumen sequebatur, ne in tenebris impingeret. Joan. XII, 36 : Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis. Ad Ephes. v, 8 : Ut filii lucis ambulate. Hoc enim est primum lucis beneficium ut sequamur lucem.