OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA
opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS
opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM
Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.
Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.
OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT
OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM
OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .
In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.
OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .
OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .
De religionis ingressu. Rubrica I.
De qualitate habitus. Rubrica II.
De observantia paupertatis. Rubrica III.
De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.
De modo exterius exeundi. Rubrica V.
De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.
De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.
De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.
De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.
De Capitulo provinciali. Rubrica X.
De Capitulo generali. Rubrica XI.
De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.
OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES
OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.
OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.
OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.
OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.
Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .
Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .
Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .
Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .
Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .
Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .
Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .
Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .
Capitulum X. De studio et virtute orationis .
Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .
Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .
Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .
Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .
Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .
OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .
CONFIRMATIO REGULAE .
Honorius episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Fratri Francisco et aliis Fratribus de Ordine Fratrum Minorum salutem et apostolicam benedictionem. Solet annuere Sedes apostolica piis votis et honestis petentium desideriis favorem benevolum impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris piis precibus inclinati, Ordinis vestri Regulam, a bonae memorias Innocentio Papa, praedecessore nostro approbatam, annotatam praesentibus, auctoritate vobis apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus: quae talis est.
EXPOSITIO CONFIRMATIONIS REGULAE.
1. Quicumque hanc regulam secuti fuerint, pax super illos et misericordia, ad Galatas sexto ; hanc plane Regulam, ab Innocentio Papa tertio approbatam, a sequenti Honorio confirmatam, a Gregorio nono declaratam, ut funiculus triplex non facile dirumpalur. Nec tamen in immensum gloriabimur, sed secundum mensuram regulae, qua mensus est nobis Deus , ne in aliena regula gloriemur. Huius igitur Regulae rectitudinem, duce Domino, breviter declarabo, ut sit ei adhaerentibus declaratio solatium et adversantibus directio, qui obliquis et infectis eam intuentes oculis lumini attribuunt suarum vitium tenebrarum.
Regula igitur ipsa epistolari more a salutatione oritur, in narratione deducitur et in conclusione terminatur. In salutatione enim refulget apostolica clementia, pie pauperibus condescendens: in narratione patet apostolica sapientia, perfectionis summam brevitate perstringens: in conclusione eius auctoritas refulget et potentia, servos Christi perpetua protegens armatura.
2. Prima pars, scilicet salutatio, duas habet particulas, quia continet salutationem et sequentium confirmationem. Dicitur enim primo sic: Honorius episcopus, episcopus utique non alicuius partis solum, sed totius universitatis. In cuius figuram legitur Ioannis vigesimo primo , quod stante Iesu in littore maris, Petrus succinxit se et misit se in mare, alii vero discipuli navigio venerunt. Per mare intelligitur saeculum ipsum, quod suscepit Petrus a Domino gubernandum: per navigium autem intelliguntur variae sortes discipulorum, qui in variis mundi partibus pontificium susceperunt. Unde et duae fuerunt naves, propter circumcisionem et praeputium, secundum Augustini sententiam super illud . Hinc Petrus, a petra dictus, a Domino positus est Ecclesiae fundamentum, Matthaei decimo sexto : Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, ubi Rabanus: " Ut omnes per orbem credentes intelligant, quia, quicumque ab unitate fidei vel societate illius quolibet modo segregant se ipsos, nec a vinculis peccatorum absolvi nec ianuam possunt regni caelestis intrare ". Hinc Petro Dominus dedit super alios Apostolos ordinariam potestatem ; Lucae vigesimo secundo : Et tu aliquando conversus confirma fratres tuos.
In huius rei figuram dicitur Sapientiae decimo octavo, quod in veste poderis, quam habebat Aaron, totus erat orbis terrarum.
Quodsi unus non esset, qui in omnes exercere jurisdictionem posset, nutaret status Ecclesiae. Si partibus discordantibus, non esset qui posset manum mittere in ambabus, fuisset synagoga felicior quam Ecclesia, quia illa habebat unum summum pontificem, qui omnes discordias poterat terminare , ut patet Deuteronomii decimo septimo .
Tantae autem auctoritati recte profundissima humilitas sociatur, cum dicitur: Servus servorum Dei, non istorum vel illorum, sed sapientium et insipientium, omnium et singulorum. Sic certe, ut legitur Ezechielis quadragesimo secundo : Gazophylacia templi fuerunt in superioribus humiliora. In statu enim sublimi est ornamentum nobile humilitas profunda.
Sequitur: Dilectis filiis fratri Francisco et aliis fratribus de Ordine Fratrum Minorum salutem et apostolicam benedictionem. Ecclesiastici tertio : Benedictio patris firmat domos filiorum. In hierarchicis eloquiis optime sonat nomen dilectionis, quia, ut dicit Dionysius , " totius hierarchiae finis et consummatio est unitiva dilectio ".
3. Sequitur secunda particula continens sequentium confirmationem. Unde dicit: Solet annuere Sedes apostolica piis votis et honestis petentium desideriis favorem benevolum impertiri.
Pium est quod.ad Dei gloriam est directivum, quia pietas est cultus Dei; secundae ad Timotheum tertio : Qui pie
volunt vivere in Christo Iesu, persecutionem patientur. - Honestum est quod ad aedificationem proximi ordinatur; ad Romanos decimo tertio : Sicut in die honeste ambulemus. Haec honestas a divinis est praecipue beneplacitis et non mundanis vanitatibus regulanda. Unde Hieronymus super Isaiae vigesimo : " Non erubuit Isaias nudus incedere, nihil honestius iudicans, quam Domino obedire ".
Sequitur: Eapropter dilecti in Domino filii, vestris piis precibus inclinati, Ordinis vestri Regulam a bonae memoriae Innocentio Papa, praedecessore nostro approbatam, annotatam praesentibus, auctoritate vobis apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus, quae talis est.
Cum ratione pietatis et honestatis dicat se Summus Pontifex hanc Regulam confirmasse, impii sunt, qui a Sede apostolica discordantes, Regulam istam dicant servari non posse, et per consequens aliquid impium continere. Tales enim haeretici sunt et schismatici, ut patet vigesima secunda distinctione, canone : Omnes sive patriarchici: item, Deuteronomii decimo septimo: Sequeris sententiam eorum nec declinabis ad dexteram, vel ad sinistram. Qui autem superbierit, nolens obedire sacerdotis imperio et decreto iudicis, morietur homo ille.
Ex praedictis etiam verbis patet, quod tota Regula Fratrum Minorum est mandatum apostolicum, et per consequens totum est authenticum, quidquid in eius serie continetur.
Sequitur textus .