Acta Benedicti Pp. XVI 747

In historia Ecclesiae ex parte sanctorum haud desunt adhortationes de

necessitate cognoscendi Scripturam ad crescendum in Christi amore. Hoc

potissimum patet apud Ecclesiae Patres. Sanctus Hieronymus, magno Verbi

Dei « amore inflammatus », sese interrogabat: « Quae enim alia potest esse vita

sine scientia Scripturarum, per quas etiam ipse Christus agnoscitur, qui est

vita credentium? ».249 Omnino conscius erat Biblia instrumenta esse « in qui-

bus quotidie credentibus loquitur Deus ».250 Hoc modo ipse consilia praebet

Romanae matronae Laetae ad filiam instituendam: « Reddat tibi pensum

quotidie de Scripturarum floribus carptum... Orationi lectio, lectioni succe-

dat oratio... Pro gemmis et serico divinos Codices amet ».251 Valet etiam pro

nobis id quod idem sanctus Hieronymus sacerdoti Nepotiano scribebat: « Di-

vinas Scripturas saepius lege, immo numquam de manibus tuis sacra lectio

deponatur. Disce quod doceas ».252 Exemplum sequentes tanti sancti, qui

suam vitam in inquirenda Biblia impendit et Ecclesiae suam tradidit Lati-

nam versionem, sic dictam Vulgatam, atque omnium sanctorum qui in centro

suae spiritalis vitae constituerunt occursum cum Christo, nostrum renove-

mus studium ad altius vestigandum Verbum quod Deus Ecclesiae donavit.

Ita intendere possumus ad illum « superiorem modum ordinariae vitae

christianae »,253 optatum a Summo Pontifice Ioanne Paulo II tertio ineunte

millennio christiano, quae constanter in audiendo Verbo Dei alitur.

Biblica animatio actionis pastoralis

73. Huic rei prospiciens, Synodus hortata est ad peculiare opus pasto-

rale ita agendum ut inde princeps locus Verbi Dei in ecclesiali vita exoriretur,

commendans ut « actio pastoralis biblica » augeretur, non uti appositio ad

alias formas actionis pastoralis, sed tamquam animatio biblica totius actionis

pastoralis.254 Ergo non agitur de quadam congressione in paroecia vel in

dioecesi addenda, sed de investigando num in solitis navitatibus communi-

tatum christianarum, in paroeciis, in consociationibus et in motibus realiter

in corde habeatur personalis cum Christo occursus qui suo in Verbo nobiscum

249 Epistula 30, 7: CSEL 54, 246. 250 Id., Epistula 133, 13: CSEL 56, 260. 251 Id., Epistula 107, 9.12: CSEL 55, 300.302. 252 Id., Epistula 52, 7: CSEL 54, 426. 253 Litt. ap. Novo millennio ineunte (6 Ianuarii 2001), 31: AAS 93 (2001), 287-288. 254 Propositio 30; Cfr. Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de divina Revelatione Dei Ver-

bum, 24.