67. De sancta Hemma.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A. Collaudemus In amore
Dei providentiam,
Quae attraxit cum honore
Hemmam sibi famulam,
Ut per eam quam terrenae

Dedit vitae gratiam,
Nobis quoque sempiternae
Largiatur gloriam.

Ad Magnificat.
A, Larga dispensatrix, gaude
Meritorum praemio,
Cum fideli plena laude

Quae convivas Domino,
In hoc festo memorare

Tibi supplicantibus,
Regem coeli mitigare
Pia tuis precibus.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Amatorem largitatis,
Deum, fontem pietatis,
Ipsum nobis ut placemus,
Concinentes adoremus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Filia prudentiae,
Hemma, clara genere,
Fontem sapientiae
Suxit matris ubere.

2. Crevit multis ad honorem,
Inventutis postquam florem
Vertit fructus In odorem
Spem amplectens et timorem,

3. Timor ejus dulcoratur
In amoremque mutatur,
Dum cor ejus sublimatur
Eo, quo sol Illustratur,

Responsoria.
1. Sparsit Hemma visu fletum,
Manu Deo munera,

Lingua preces, corde votum

In perseverantia,
Ut laetitiam sanctorum

Meteret In gloria.
V. Multum enim seminavit,
Quia multa spe speravit,
Nec spes eam defraudavit.
2. Verbum Dei valde sane

Spectans cordis oculo,
Nec amplectens Illud vane

Clam horarum thalamo,
Imo carum quaerens mane

Unguendum diluculo,
V. Aure bonum auscultatum,
Mente probans esse gratum,
Facto reddens confirmatum.
3. Duc orandum tu sodales

Hujus festi, domina,
Regem regum, quia vales,

Ut nos coeli curia
Justis reddat coaequales

Relaxando crimina,
V. Tua festa recolentes,
Tua laude congaudentes
Et virtute confidentes.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Illa pudicitia,
Largitate socia
Morumque constantia
Fulsit Dei gratia.

2. Laborare non cessavit,
Die, nocte nec vacavit,
Aut egenis ministravit,
Aut orando vigilavit.

3. Jucundis In precibus
Hanc attendens Dominus
Et virtutum dotibus
Ditavit uberius.

Responsoria.
1, Misit virum justa pium
Pertransire maria,
Hic terrarum ut sacrarum
Visitaret limina,

Infra gnara mente clara
Struxit hospitalia.
V. Ponens cuncta sapienter,
Non elate sed decenter
Consummavitque prudenter.
2. Sexagenoque triceno

Gaudet digna munere,
Viduali, conjugali

Quaeque vixit ordine,
Bina lege Christo rege
Fruens grata sobole ;
V. Quem haeredem collocavit
Cuique sua condonavit
Et prae cunctis quem amavit.
3. Dum devota Deo nota
Intellectum didicit,
Summum bonum esse donum

Hoc, qui Deum diligit,

Toto nisu, voce, visu

Caritatem petiit.

V. Quid cordetenus Intendit,

Hoc operibus ostendit,

Dum virtutem apprehendit.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Auro sapientiae

Tecta regis, ut gloriae
Nuptiali chlamyde
Mensam possit accedere.

2. Pia mater pauperum
Hic miseris solatium
Fecit, ut convivium
Coeli gustaret centuplum.

3. Pretiosa margarita
Corde nitet redimita,
Quam Invenit In hac vita,
Sibi auro conquisita.

Responsoria.

1. Thesaurum agro comparatum
Sinu laeta condidit,
Tandem bene propalatum

Misit, quod emicuit,
Largitoris ob mandatum
Nec latere potuit.

V. Ait enim verbigena:
Lucerna palam posita
Decet et non abdita.

2. O felix pedissequa,

Veritatis quae praecepto
Liquit oblectamina

Mundi cuncta, Domino
Credens vivit jam gavisa
Fructu centenario.
V. Praeloquentem verum scivit,
Quare sequens hunc adivit
Et accepit, quod petivit.

3. Tollit Dominus cordata
Et sublata pie mundat,
Docet etiam mundata,

Docta spiritu fecundat,
Amat enim fecundata,
Ut amata sibi jungat.
V. Opus magnae pietatis,
Donat cuncta bona gratis
In virtute caritatis.

Ad Laudes.

Antiphonae.

1. Laudes ei personari
Decet ab hominibus,
Quae jam plene sublimari
Scitur In coelestibus.

2, Huic a Deo est concessum
Mutis vocem reddere,
Gaecis visum, claudis gressum
Atque surdis sapere.

3. Cujus largitas abunde
In Gurcensi cathedra
Visa est et aliunde,
Quo donavit praedia.

4. Benedictus ergo digne,
Qui suis pauperibus
Favens Instruit benigne
Fidelis virtutibus.
5. Laudent coelo congaudentes
Nostri vice Dominum,
Quo amore deprecantes
Nobis coeli gaudium.

Ad Benedictus.

A. O quam mitis et suavis

Est coetorum Dominus,
Qui dilectis dat In coelis

Gloriam fidelibus
Et pro Illis fit terrenis

Pius ac propitius.
O fidei devotio,

Corda fruens Intima ;

O spei consolatio,

Grata movens gaudia,
O fulgida dilectio,

Multa donans praemia;
Veni reple viscera,

Voto suavi facias
Nos cum Hemma sedula

Laude dare gratias
Sibi In cuncta saecula.

Qui manet vera caritas.