69
καί τῶν ποδῶν μου λύονται πέδιλα εὐθέως˙ (136) ἐκεῖ θάλασσα ῥήγνυται καί διέρχομαι μόνος καί ὁρῶ ἐν τοῖς ὕδασιν ἐχθρούς ποντιζομένους˙ ἐκεῖ τό ξύλον θεωρῶ ἐν τῇ ἐμῇ καρδίᾳ βαλλόμενον καί τά πικρά πάντα μεταποιοῦνται˙ ἐκεῖ τήν πέτραν βλύζουσν μέλι ἐκαρπωσάμην καί ἡ ψυχή μου ἔκτοτε θλίψεως οὐ μετέσχεν˙ ἐκεῖ εὕρηκα τόν Χριστόν, τόν παροχέα τούτων, καί ἠκολούθησα αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς μου˙ ἐκεῖ τό μάννα ἔφαγον καί ἄρτον τῶν Ἀγγέλων καί οὐδενός ἐπεθύμησα τῶν ἀνθρωπίνων ἔτι˙ ἐκεῖ τήν ῥάβδον Ἀαρών τήν ξηράν ἐξανθοῦσαν εἶδόν τε καί ἐθαύμασα Θεοῦ τερατουργίας˙ ἐκεῖ τήν στεῖράν μου ψυχήν εἶδον καρποφοροῦσαν καί πῶς τό ξύλον τό ξηρόν ποιεῖ καρπόν ὡραῖον˙ ἐκεῖ τήν βορβορώδη μου καί ἄσωτον καρδίαν ἐθεασάμην καθαράν καί ἁγνήν καί παρθένον καί τό˙ Χαῖρε, ἀκούουσαν, ἡ κεχαριτωμένη, μετά σοῦ γάρ ὁ Κύριος καί ἐν σοί εἰς αἰῶνας! Ἐκεῖ τό˙ Νίψαι, ἤκουσα, κολυμβήθρα δακρύων! καί ποιήσας ἐπίστευσα καί ἀνέβλεψα αἴφνης˙ ἐκεῖ ἐτάφην μνήματι ταπεινώσει τελείᾳ, καί παρεγένετο Χριστός ἀμετρήτῳ ἐλέει καί λίθον ἦρε τόν βαρύν ἐκεῖθεν τῶν κακῶν μου καί εἶπε˙ ∆εῦρο, ἔξελθε ὡς ἐκ τάφου τοῦ κόσμου! Ἐκεῖ, πῶς ἔπαθεν, εἶδον, ἀπαθῶς ὁ Θεός μου καί πῶς νεκρός ἐγένετο ἀθάνατος ὑπάρχων καί ἀνέστη τοῦ μνήματος μή λύσας τάς σφραγίδας. Ἐκεῖ τήν μέλλουσαν εἶδον ζωήν καί ἀφθαρσίαν, (137) ἥν ὁ Χριστός χαρίζεται τοῖς αὐτόν ἐκζητοῦσι, καί βασιλείαν οὐρανῶν οὖσαν ἐντός μου εὗρον, ἥτις ὑπάρχει ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Πνεῦμα, θεότης ἀδιαίρετος ἐν τρισί τοῖς προσώποις, ἥν οἱ μή προτιμήσαντες ἀντί παντός τοῦ κόσμου καί δόξαν ἡγησάμενοι καί τιμήν τε καί πλοῦτον τό προσκυνεῖν, τό λειτουργεῖν καί παρίστασθαι μόνον ἀνάξιοι τυγχάνουσι καί τῆς ἀχράντου θέας καί τῆς τρυφῆς καί τῆς χαρᾶς καί τῶν καλῶν ἁπάντων, ὧν οὐ μή μεταλάβωσι μετάνοιαν μή σχόντες, εἰ μή πάντα ὡς εἴπομεν, γένωνται διδαχθέντες καί πάντα πράξωσι σπουδῇ, ἅ εἶπεν ὁ Θεός μου, καί τότε μόλις τις πολλῷ φόβῳ καί εὐλαβείᾳ, εἰ ὁ Θεός κελεύσειεν, ἁπτέσθω τῶν ἀψαύστων. Οὐδέ γάρ πᾶσιν ἔξεστι λειτουργεῖν τοῖς τοιούτοις, ἀλλ᾿ εἰ καί πᾶσαν δέξεται τοῦ Πνεύματος τήν χάριν καί καθαρός ἀπό μητρός ὑπάρχει ἁμαρτίας, εἰ μή Θεοῦ κελεύσματι καί ἐκλογῇ ἐκείνου, πληροφοροῦντος τήν αὐτοῦ ψυχήν ἐλλάμψει θείᾳ καί ἐμπυρίζοντος αὐτήν πόθῳ θείας ἀγάπης,