IN LIBRUM QUARTUM SENTENTIARUM
Secunda propositio (o) principalis superius posita ostenditur sic, quia lib. 2. dist. q.
De tertio (d) principali dico,quod eo modo quo potest esse definitio
Respondeo (b), plures baptizare, potest intelligi vel eumdem suscipientem, vel plures suscipientes:
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis?
Hic est (b) una opinio Innocentii de Officio Missae, part. 3. cap. de fracti one
QUAESTIO I. De essentia Sacrificii in genere.
QUAESTIO III. Virum fiat sacrificium in Missa.
QUAESTIO V. Quid offertur in hoc Sacrificio ?
QUAESTIO VII. Quisnam sit effectus hujus sacrificii ?
Joan. 20. Quorum remiseritis, etc. juncto illo praecepto: Diliges Dominum Deum tuum et te ipsum.
Praeceptum confessionis non haberi ex illo Jacobi 5. Confitemini alterutrum, etc. Suar. 4.
De quarta conclusione (f) videamus, quis, cui, quando, et quid. quis
Ad (e) quaestionem ergo dico, quod secundum Philosophum 5.
QUAESTIO I. Utrum fuerint licita aliquando bigamia ?
Dico (d) igitur quod nec propter votum continentiae proprie dictum
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit naturalis
QUAESTIO V. Utrum resurrectio futura sit in instanti
(g) De tertio dico, quod animatio non est tantum in instanti propter rationem dictam in 2. artic.
.tum subdi corporali agenti ut puniatur. Hanc rejicit triplici ratione.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit justitia?
Oppositum primo Ethicorum : felicitas est operatio optima, etc. Item 10.
(b) In ista quaestione omnes tenentes beatitudinem consistere in
(f) Contra secundam positionem arguitur li b. I. dist. quaest.
QUAESTIO XIV. . Utrum corpora beatorum erunt agilia?
(a) Respondeo, hic sunt breviter quatuor vel quinque videnda per ordinem.
Scholium.
Recapitulat solutiones datas, quae assignari possunt multis auctoritatibus, quae objici possunt ; et auctoritas PP. adducta n. 1. et D. Greg 4. Mor. cap. 2. et habetur cap. quod autem, de Consec. d. 4. et D. Bernard. ep. 77. cum d. c. Majores, ac ratione Theologica allata n. 2. fundant bene has solutiones, quia Patres Patribus, sicut jura juribus, concordandi sunt. Alii respondent omnia illa loca agere de Sacramentis legis Mosaicae, Circumcisionem vero esse legis naturae ; vel ideo dicunt Circumcisionem non dedisse gratiam, quia de per se instituta fuit ad signandum populum ; causatio gratiae ante eam erat, per remedium legis naturae, et sic quoad hoc dicitur nihil fecisse, quia aeque bene causaretur gratia, etsi instituta non esset, per remedium antiquum.
Ex istis patet (1) ad omnes auctoritates, arguendo ad principale. Vel enim loquuntur de Sacramentis veteris legis improprie dictis, scilicet de caeremoniis; vel si loquantur de Circumcisione, quae luit proprie Sacramentum, negant eam gratiam conferre secundum aliquem intellectum praedictum.
Ad tertium de apertione januae, dico, quod non fuit defectus Circumcisionis, quod non aperuit januam, sed quia cucurrit tempore, quo pretium non fuit solutum, nam post solutum pretium, potuit alicui aperiri janua, qui non fuisset baptizatus, sed solum circumcisus, et in gratia; baptizato vero defuncto ante passionem, non patuisset janua pro tunc.
Ad ultimum (m) dico, quod Baptismus quantum ad actum exteriorem, non significat nisi quamdam deletionem immunditiae corporalis ; et tamen nullus negat aliquid esse ejus effectum positivum.
Dico ergo ad majorem, quod Sacramentum magis proprie significat illum effectum in anima, ad quem confertur gratia in Sacramento, quam signet ipsam gratiam. Unde gratia existente una in anima, Sacramenta tamen diversa distinguuntur penes diversa significata propria, quae sunt diversi effectus ejusdem gratiae, sicut dicetur post; effectus tamen gratiae tam in Circumcisione quam in Baptismo proprius, est ablutio animae a peccato, licet concomitetur alius, scilicet acceptatio ad vitam aeternam.