N.1

Supra in Psalmo gratias egit pro beneficiis toti humano generi collatis; in isto autem Psalmo specialiter gratias agit pro beneficio sibi collato in destructione inimicorum: et hoc patet ex titulo secundum Hieronymum, qui talis est, victori pro morte filii canticum David etc.. Et tangit historiam 2 Reg. 18, et 19, quod mortuo Absalone recuperavit regnum: et pro isto beneficio fecit istum Psalmum.

Sed in nostra littera titulus occultior est.

In finem pro occultis filii Psalmus David. Occulta filii, mors filii, scilicet quia per eam occultatur ab oculis omnium. Secundum mysterium refertur ad christum, qui dicitur filius antonomastice: qui est filius naturalis dei patris. Joan. 8: si filius vos liberaverit, vere liberi eritis. Item filius David principaliter repromissus. Luc. 18: miserere mei, fili David. Pro occultis filii, idest christi quae occulta sunt. Duplex est filii dei adventus. Primus fuit occultus, quantum ad divinitatem et ejus gloriam, quae latebat in infirmitate carnis. Isa. 45: vere tu es deus absconditus. Secundus erit manifestus. Luc. 21: videbunt filium hominis venientem in nube cum potestate magna et majestate.

Item est duplex christi judicium. Unum occultum; et hoc est in dispositione mundi, secundum quod permittit bonos persecutionem pati a malis. Ps. 25: judicia tua abyssus multa. Item aliud est manifestum in fine. 1 Cor. 4: quousque veniat dominus, qui et illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia cordium.

Agitur enim de occulto judicio, secundum quod boni afflictionem patiuntur a malis. Job 30: expectabam bona, et ecce mala; praestolabar lucem etc..

Et totum in idem redit: quia gratias agit de liberatione ab inimicis. Dividitur autem iste Psalmus in duas partes. Primo ponit gratiarum actionem; secundo materiam gratiarum actionum, ibi, in convertendo.

Gratias agit tripliciter: corde, ore et opere. Ore dupliciter: laudando et praedicando.

Laudando, quia dicit, confitebor. Est autem triplex confessio: scilicet fidei: Rom. 10: confessio fit ad salutem. Psal. 31: dixi, confitebor etc..

Peccatorum. Jac. Ult.: confitemini alterutrum peccata vestra. Laudis (Tob. 12): coram omnibus viventibus confitemini ei etc.. Et de hac confessione agitur hic. O domine confitebor tibi, idest gratias agam, idest laudabo te. Psal. 68: laudabo nomen dei mei etc.. Haec in corde: quia 1 Reg. 16: homines vident quae apparent, deus autem intuetur Cor. Contra quod isa. 29, et Marc. 7: populus hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me. Sed dicit, in toto, quia deus est major corde nostro. 1 joan. 3. Et ideo, quantumcumque laudemus secundum posse nostrum, minus est ipso. Deut. 6: diliges dominum deum tuum ex toto corde tuo. Qui ergo non totum cor dat deo, sed aliquid aliud vult habere simul cum ipso, perdit eum. Isa. 28: angustatum est stratum, ita ut alter decidat: et pallium breve est, et utrumque operire non potest. Ille ergo toto corde laudat eum, qui nihil acceptat contra deum, sed totum in eum actu vel habitu refert.

Tob. 12: opera dei revelare et confiteri (scilicet annuntiando) honorificum est. Narrabo, praedicando et annunciando, aliis, quia deus dat beneficia aliis communicanda: et hoc bene fit aliis enunciando.

Luc. 8: vade et annuncia quanta fecerit tibi deus: et ideo dicit, narrabo mirabilia tua.

Sed rationem habet quod dicit, mirabilia, quia opera dei mirabilia sunt. Psal. 76: tu es deus, qui facis mirabilia. Sed quid est quod dicit, omnia? hoc videtur impossibile. Job 5: qui facit magna et inscrutabilia mirabilia et absque numero.

Quomodo ergo dicit, omnia? dicendum, quod omnia secundum genus, vel omnia quaecumque narrat, omnia sunt mirabilia: vel omnia quia intentio narrantis non debet sistere in aliquo, sed procedere quantum potest. Hilarius in Lib. De Trin.: qui pie infinita prosequitur, etsi nunquam perveniet, proficiet in prodeundo. Eccl. 43: glorificantes deum quantum potestis, supervalebit adhuc, et admirabilis majestas ejus: et 42: nonne fecit deus sanctos suos enarrare mirabilia?