70

Μενάνδρου. Εἰρήνη γεωργόν κἀν πέτραις τρέφει καλῶς. Πόλεμος δέ, εἰ κἀν πεδίῳ, κακῶς ἔφυ. Ἀριστοφ. Εἰρήνη βαθύπλουτε καί ζευγάριον βοϊκόν! Εἰ γάρ ἐμοί παυσαμένῳ τοῦ πολέμου γένοιτο 908 Σκάψαντ᾿ ἀποκλᾶσαι, καί λουσαμένῳ διελκύσαι Τῆς τρυγός, ἄρτον λιπαρόν καί ῥάφανον φέροντι. Εὐριπίδ. Σοφόν γάρ εὐβούλευμα τάς πολλάς χέρας· Νικᾷ γάρ· σύν ὄχλῳ δ᾿ ἀμαθία πλέον κακόν. ΛΟΓΟΣ ΛΗ´. Περί ἐλπίδος. (15Ε_300> Ἐμβλέψατε εἰς τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν, οὐδέ

θερίζουσιν, οὐδέ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καί ὁ Πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά.

Ῥωμ. η´. Ἐλπίς βλεπομένη, οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὅ γάρ βλέπει τις, οὐκ ἐλπίζει. Εἰ δέ ὅ οὐ βλέπομεν, ἐλπίζομεν, δι᾿ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα.

Σολ. ιστ´. Ἀχαρίστου ἐλπίς, ὡς χειμέριος πάχνη τακήσεται, καί ῥυήσεται ὡς ὕδωρ ἄχρηστον.

Σολ. ε´. Ἐλπίς ἀσεβοῦς, ὡς φερόμενος χνοῦς ὑπό ἀνέμου, καί ὡς καπνός ὑπό ἀνέμου διαλυθείς, καί ὡς μνεία καταλύτου μονοημέρου διωδεύθη.

Σιράχ β´. Ἐμβλέψατε εἰς τάς ἀρχαίας γενεάς, καί ἴδετε, τίς ἤλπισεν ἐπί Κύριον καί κατῃσχύνθη, ἤ τίς ἐνέμεινεν ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ, καί ὑπερεῖδεν αὐτόν.

Βασιλείου. Ὁ ἐπ᾿ ἄνθρωπον ἐλπίζων, ἤ ἐπ᾿ ἄλλο τι τῶν κατά τόν βίον μετεωριζόμενος, οὐ δύνατι εἶπεῖν· Ἐπί σέ, Κύριε, ἤλπισα, Παράγγελμα γάρ ἐστι μή ἐλπίζειν ἐπ᾿ ἄρχοντας.

Ἐπαινῶ τόν εἰπόντα, τάς ἐλπίδας εἶναι γρηγορούντων ἐνύπνια. Θεολόγου. Ὅταν μεγάλα ἐλπίσαντες ἀθρόως τοῖς ἐλπισθεῖσιν ἐντύχωμεν,

ἐλάττω τῆς δόξης ὁρᾶται τά φαινόμενα. (15Ε_302> Μή σφόδρα θαῤῥεῖν, μηδ᾿ ἀπελπίζειν ἄγαν. Τό μέν γάρ ἐκλύει· τό δέ ἀνατρέπει. Ἅ γάρ τις ὡς πεισόμενος δέδοικε, ταῦτα πέπονθε κἄν μή πάθῃ. Πολλοῖς πρός ὅρμοις εὐπλοοῦν ἔδυ σκάφος. Πολλοί προσωρμίσθησαν ἐκ τρικυμίας. Μήτε ἀθυμῶν ἀπελπίσῃς, εὐημερίαν, μήτε καλῶς πράττων ἀθυμίαν. Ἕν ἐστιν ἐν τοῖς οὖσι τό μόνιμον, ἡ πρός Θεόν ἐλπίς· τά δέ ἄλλα πάντα, οὐχί

ἐστι τῇ φύσει, ἀλλά νομίζεται. Χρυσοστ. Ἀμήχανον τοῦ τέλους ἐκπεσεῖν, τόν ὅλῃ διανοίᾳ ἐπί τόν Θεόν

ἐλπίζοντα, καί τά παρ᾿ ἑαυτοῦ πάντα εἰσφέροντα. Γρηγ. Νύσ. Τῶν προδοκωμένων ἀγαθῶν ἡ θλίψις ἄνθος ἐστί. ∆ιά οὖν τό

καρπόν, καί τό ἄνθος δρεψώμεθα. Νείλου. Τό ἀπροσδόκητον κακόν θορυβεῖ πάντως ἐπελθόν· τό δέ προδοκηθέν

εὐτρεπῆ πρός τήν πεῖραν εὑρόν τόν λογισμόν, κουφότερον ποιεῖ τό δεινόν. 909 Προκοπίου σοφιστοῦ. Τό ἐλπισθέν ἀγαθόν εἰς τοὐναντίον περιπεσόν,

ἀπαραμύθητον ἔχει τό πάθος. Πλουτάρχ. Οὔτε ναῦν ἐξ ἑνός ἀγκυρίου, οὔτε βίον ἐκ μιᾶς ἐλπίδος ὁρμιστέον.