320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
328 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
344 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 373
374 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 375
376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 377
378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 379
380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 381
382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 383
384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 385
386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 387
388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 389
390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
MATRITENSIS
Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Emmanuelis Herranz Establés Sa-
cerdotis Dioecesani Fundatoris Congregationis Ancillarum a Virgine Perdolenti
(1880-1968)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Caritas Christi urget nos » ( 2 Cor 5, 14).
Excitans effatum apostoli Pauli propositum constituit quod Servus Dei
Emmanuel Herranz Establés sua in vita est prosecutus. Eius caritas revera
immensa fuit, ardens, tenera, splendida, subtilis, delicata et sincera; illa
fundamentum fuit eius vitae atque navitatis. Amor eius erga Dominum, quem
in oratione colebat, efficit ut magno animo se fratribus egentioribus dicaret.
Servus Dei in Campillo de Duenas (in provincia Guadalaiarae) die 1
mensis Ianuarii anno 1880 natus est et eodem die baptizatus. Sua in fre-
quenti familia, bene de rebus domesticis constituta et profunde religiosa,
bonam accepit educationem et adulescens vocationis ad sacerdotium signa
praesensit. Ideo post primam institutionem scholasticam iter formationis
Seguntina in urbe adimplevit atque die 28 mensis Maii anno 1904 presbyter
est ordinatus, quem duo fratres eius sacerdotes, Anselmus et Hilarius, sunt
comitati. Veluti coadiutor Hilarii, parochi, ministerium coepit Matritensi in
dioecesi exercere.
Inter homines spiritali in ambitu derelictos ingressus est, scholis, sacellis,
catechesi carentes, videlicet tenuiores et demissos. His in circumstantiis
Servus Dei se ministrum exemplarem demonstravit, sollicitum de pauperi-
bus, caritate eminentem animoque aperto. Caritas eius potissimum infirmos
iuvabat, infantes et iuvenculas matres, qui videlicet praecipue a vita sociali
excludebantur et de quibus alii lucrabantur. De ultimis praesertim sollici-
tus, Servus Dei scholam dominicalem aedifìcavit, et postea Congregationem
fundavit Ancillarum a Virgine Perdolenti.
Valde in praedicatione diligens, in sacramentorum administratione et
in consociationibus catholicis, etiam diffìcilibus annis belli civilis suam na-
vitatem non deminuit. Sed eius paroecia globis displodentibus diruta est
atque Servus Dei coactus est ut refugium apud quasdam legationes quae-
reret. Attamen agnitus est ab illis qui Ecclesiam persequebantur, dum in