PG39A

Sine quibus illud esse n- # sive crea- # amoris sunt susceptiva # quod autem odiant / aliquando / est propter aliquod innaturale accidens, quod in deo esse non potest.

Enim # vult # proprie / quidem / autem / hoc non dicitur. Odium enim, sicut et amor, non est proprie eius quod alicui volumus / siv- / boni vel mali, sicut supra ostensum est, sed magis eius cui illud volumus. Unde eorum quae non subsistunt sed inhaerent tantum, non est proprie amor vel odium, sed secundum haec aliquos amare vel odire dicimur inquantum / ea / volumus illa talibus inesse. Hic igitur est primus modus.

Inquantum privationem minoris boni deus vult volendo maius bonum # igitur # improprie # supra # unde et philosophus dicit in primo de anima quod animatum a non animato distinguimus sensu et motu, quamvis sensus non est contradistinctivum, nam in quibusdam invenitur vita in quibus non invenitur sensus, sicut in plantis.

Unde improprie dicuntur vivere. Sed sicut motum ab alio reducitur in movens seipsum, secundum philosophos,/ ita movens,/ ut supra habitum est, ita movens seipsum ulterius reducitur in motorem omnino immobilem, qui circa se operatur, intelligendo se et volendo se / et per se non ab alio motus movendo. Hic igitur multo nobilius vivit, quanto intelligere se est melius quam movere se. Amplius. Movens est causa moto quod moveatur.

Si igitur quod movetur ex se vivit, multo magis quod per se ipsum movet non ab alio motus vivit. Tale autem est primus motor, qui est deus, ut supra est ostensum. Ipse igitur vivit.

Quaedam # et Io. V, sicut pater habet vitam in semetipso etc..

Sed solum secundum differentiam abstractionis et concretionis. In deo # primum per # q- #