1030 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ioannes enim, supellectibus magni pretii e cubiculo suo eiectis, se ad curam

proximorum vertit, aegros in nosocomiis crebro visitans et dona pauperibus

largiens. Sanctitatem ergo suam primo in anglicana Ecclesia didicit, quod

autem fundamentum postea in Ecclesia catholica fructum tulit.

Mense Septembri anno 1900, Ioannes Sullivan in Societatem Iesu in-

gressus est. Primum duos annos novitiatus in Collegio Sancti Stanislai,

Tullamore, Ireland, degit, tum studia philosophica in Collegio Stoneyhurst

in Anglia prosecutus est. His confectis, cursus theologiae in Milltown Park,

Dublini, suscepit, quo in loco die 28 mensis Iulii anno 1907 presbyter or-

dinatus est. Statim post ordinationem ad Collegium Cluensem ( Clongowes

Wood College, Clane, Co. Kildare) missus est, ubi ministerium pastorale

et vitam orationis instituit. Ille autem mox a multis tamquam « sanctus »

considerabatur. Cum alumni se ab homine sancto doctos fuisse dicebant,

tum multi, in hac regione extra collegium habitantes, sanctitatem eius

agnoscere incipiebant immo multi eum consulere assueti erant. Qui autem,

anno 1919, mense Iulio, tamquam Rector Iunioratus et Domus Exercitiorum

( Rathfarnham Castle) nominatus est, quod munus usque ad mensem Maii

anno 1924 praestitit.

His annis vitam suam in paupertate et paenitentia pergebat dum scholas-

ticos summa cum benignitate tractabat, quibus autem exemplum paupertatis

religiosae et egestatis personalis fuit. Ille quidem nosocomia urbis visitare

et alia opera et spiritualia et corporalia efficere pergebat quatenus munera

Rectoris permittebant. Ipse enim curam animarum multa cum fama sedulo

persequebatur et exercitia spiritualia multis religiosorum communitatibus

praedicabat. Sancto Ignatio de Loyola duce, in omnibus temporum et lo-

corum condicionibus maiorem quaesivit Dei gloriam, qua re et alumnos

instituit. Alta fuit in corde eius eucaristicha et mariana spiritualitas, firma

et praecipua fides, constans et magnanima caritas eius.

Servus Dei, die 11 mensis Februarii anno 1933, Dublini mortuus est et in

coemeterio Collegii Cluensis, Clongowes, magna turba hominum congregata,

sepultus. Omnes qui hunc praeclarum sacerdotem cognoscebant, numquam

in dubio de sanctitate eius erant. Hac sanctitatis fama, Causa beatificationis

et canonizationis eius inita fuit apud Curiam Archiepiscopalem Dublinensem

per Processum ordinarium a die 30 mensis Octobris anno 1947 ad diem 4

mensis Iulii anno 1960, cui secuta est Inquisitio dioecesana suppletiva a die

22 mensis Februarii anno 2000 ad diem 8 mensis Iunii anno 2001: horum