Acta Francisci Pp. 387

190. Aversam autem nomisma idem habet partem: « relinquet vir - dicit

Dei verbum - patrem suum et matrem » ( Gn 2, 24). Quod tamen quandoque

haud perficitur et matrimonium funditus non sumitur, quia id non completur

idque studium non perficitur. Parentes neque deseri neque neglegi opus

est, a quibus autem discedendum est, ut coniuges matrimonio iungantur et

nova domus habitaculum, praesidium, structura et propositum fiat atque

« in carnem unam » ( ibid.) re convertantur. Aliquibus in matrimoniis evenit,

ut multa de coniuge celentur, quae autem propriis parentibus manifestan-

tur, ita ut plus parentum polleant sententiae quam coniugis. Haud facile

est hoc diutius perferre, quod vero transitorie tantum fieri potest, dum

condiciones instituuntur fiduciae et communicationis cumulandae. In novos

filios matrimonium nos provocat.

Senes

191. « Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea,

ne derelinquas me » ( Ps 71, 9). Senis hic est clamor, qui veretur ne in obli-

vionem veniat et reiciatur. Quemadmodum Deus nos hortatur, ut eius si-

mus instrumenta ad pauperum audiendas preces, ita et ipse exspectat, ut

senum clamorem captemus.211 Hoc familias et communitates percontatur,

quia « Ecclesia nec potest nec vult erga senectutem intoleranti menti, ne-

dum indifferenti aspernantique concedere. Nos sensum communem gratiae

aestimationisque et hospitalitatis concitare oportet, quibus senex se vivam

esse partem suae communitatis animadvertat. Senes viri virique sunt pa-

tresque et matres, qui nos in eadem via et in eadem domo et in eodem

cotidiano certamine pro dignitate vitae praecesserunt ».212 Proinde, « quam

velimus reiectionis cultui obsistat Ecclesia, per supereffluentem laetitiam

novi iuvenum cum senibus amplexus! ».213

192. Sanctus Ioannes Paulus II nos cohortatus est, ut locum senis in

familia observemus, cum humani sint cultus formae, quae « ob confusam pro-

gressionem machinalis industriae et urbium densati incolatus perduxerunt

atque etiamnunc senes perducunt ad intolerandas exclusionis formas ».214 Se-

nes nobis opem ferunt, ut « continuationem generationum per gratiam dilace-

211 Cfr Rel Fin 2015, 17-18. 212 Catechesis (4 Martii 2015): L'Osservatore Romano, 5 Martii 2015, p. 8. 213 Catechesis (11 Martii 2015): L'Osservatore Romano, 12 Martii 2015, 8. 214 Adhort. Ap. Familiaris consortio (22 Novembris 1981), n. 27: AAS 74 (1982), 113.