Acta Benedicti Pp. XVI 759

87. In documentis quae Synodum praeparaverunt et comitata sunt, de

diversis methodis dissertum est ut in fide et fructuose ad sacras Scripturas

accedatur. Maius tamen pondus tributum est lectioni divinae, quae revera

« capax est fideli thesaurum Verbi Dei aperiendi, immo etiam communionem

creandi cum Christo, Verbo divino vivente ».296 Eius praecipuos gradus hic

breviter recensere volumus: ea incipit lectione textus qui quaestionem provo-

cat circa authenticam cognitionem eius argumenti: quid in se ipso biblicus

dicit textus? Si praetermittitur hoc momentum, in periculum inciditur ne

textus mutetur in praetextum ad minime egrediendum e nostris cogitationi-

bus. Sequitur deinde meditatio in qua quaeritur: quid nobis biblicus dicit tex-

tus? Hic unusquisque singillatim, at etiam sicut communitas, tangi atque

excuti sinere debet, quia agitur de verbis inspiciendis non in praeterito tem-

pore, sed in praesens prolatis. Deinde ad tempus orationis venimus quae

interrogationem praesumit: quid Domino in responsione ad eius Verbum dici-

mus? Oratio ad modum petitionis, intercessionis, gratiarum actionis et laudis,

primus est modus quo Verbum nos transformat. Lectio divina denique con-

cluditur contemplatione, in qua nos sicut donum Dei sumimus eundem Eius

contuitum in rebus iudicandis et nos quaerimus: qualem conversionem mentis,

cordis et vitae Dominus a nobis postulat? Sanctus Paulus in Epistula ad Roma-

nos asserit: «Nolite conformari huic saeculo, sed transformamini renovatione

mentis, ut probetis quid sit voluntas Dei, quid bonum et bene placens et

perfectum » (12, 2). Etenim contemplatio ad creandam tendit in nobis sapien-

tialem visionem realitatis, secundum Deum, et ad instituendum in nobis

« sensum Christi » (1 Cor 2, 16). Verbum Dei hic offertur veluti criterium

decernendi: « vivus est enim Dei sermo et efficax et penetrabilior omni gladio

ancipiti et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus, compagum

quoque et medullarum, et discretor cogitationum et intentionum cordis »

(Heb 4, 12). Opportunum deinde memorandum est lectionem divinam sua in

dynamica non concludi nisi ad actionem perveniat, quae exsistentiam creden-

tem movet ut donum fiat pro aliis in caritate.

Hos gradus in synthesi et summario invenimus expletos summa forma in

figura Matris Dei. Cuilibet fideli exemplar docilis acceptionis Verbi divini,

Ipsa « conservabat omnia verba haec conferens in corde suo » (Lc 2, 19; cfr.

2, 51), sciebat invenire altum vinculum quo eventus, actus et res, apparenter

disiuncta, in magno proposito divino iunguntur.297

296 Nuntius conclusivus, III, 9. 297 Cfr. ibid.