79. De sancto Photino.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O Lugdunensium
Lux ornans patriam,
Virtutum speculum
Pandens vitae viam,
Qui tam salvifice
Regens ecclesiam
Fide catholica
Dotasti Galliam,
Impetra nobis,
Pater, veniam
Et lucis aeternae
Veram laetitiam
Cum tuis sociis.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Alleluja, lumen vitae,
Regem martyrum
Venite adoremus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Postquam filius Dei
Ad coelos ascendit,
Per Photinum fidei
Vera lux ascendit
Et fulsit in Galliis.
2. Hic ante Irenaeum
Fuit primus pastor
Urbis Lugdunensium,
Pro fide certator

Nomen Dei praedicans.

3. Verbum vitae seminans
Ecclesiam rexit,
Errores eliminans
Patriam direxit
Ad Dei notitiam.

4. Furoris astutia

Plebis excitatur,
Ut prorsus ecclesia
Domini perdatur
Et ejus memoria.

5. Tormentorum genera
Multa praeparantur
Ad finem, quod aspera
Morte perimantur
Omnes Dei famuli.
6. Hinc pastor cum ovibus
Pro Christo mactantur,
Nec minis nec precibus
Unquam superantur
Neque poenis corporis.

Responsoria.

1. Adest dies laetitiae,
Quo Photinus, ecclesiae
Lux, cum suis sociis
Ab hac valle miseriae
Per summum regem gloriae
Supernis deliciis
Est vocatus.
V. Iste Photinus beatus
Semper fuit Deo gratus.

2. Post Christi ascensionem
Et gloriosam lectionem

Praedicavit fidei
Lugdunensem regionem,
Hortans ad agnitionem
Omnipotentis Dei,
Errores eliminans.
V. Hic verba Dei seminans,

Photinus illuminans.
3. Pontificali culmine
Fulgens divino lumine
Sublimatur humilis,
Ut lumen in caligine
Fulgeret, et in turbine
Probatur laudabilis
Dei servus.
V. Hic nomen Dei praedicans
Publice nullum dubitans.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Infideles corpora

Sanctorum caedebant

Spargentesque viscera
Sanguinem fundebant,
Vincere nec poterant.

2. Quanto magis famuli
Christi cruciantur,
Tunc plus in catholica
Fide roborantur,
Et crescit religio.

3. Quanta fuit impiorum
Et ingens iniquitas,
Corpora sanctorum
Sepeliri prohibens.

Responsoria.

1. Primus pastor primae sedis
Galliarum pavit gregis

Oves sibi creditas,
Constanter mandata legis
Docuit aeterni regis,
Cujus manet veritas
In aeternum.
V. Hunc ornavit et elegit
Rex regum, qui cuncta regi

2. O venerandum pastorem,
Qui catholicae virorem

Praedicavit fidei,
Infidelium errorem
Exstirpans propter amorem
Omnipotentis Dei
Mori non timuit.
V. Felix pastor

ut fulgida stella
Clare fulgens
in mundi procella.

3. Pro tribunalibus
Sanctus statuitur,
Et impiae plebis

clamor attollitur,
A circumstantibus
ictibus premitur
Bonus pastor.
V. Ab impiis

pius affligitur,
Sed sperans in
Deo non flectitur.

In 3. Nocturno.
R esponsoria.

1. Quanto magis poterant
sanctum cruciare,
Tanto credebant deos

suos vindicare,
Et nisi sic facerent,
graviter peccare,
Se ipsos non poterant
ex hoc satiare
Tyranni furentes.
V. Qui praesulem comprimebat,

Ictibus ictus addebant.
2. Corporibus,

qui in carceribus
Interibant,

deditis canibus,
Sepultura

missis custodibus
Denegatur

extremis ossibus

Sanctorum martyrum.
V. Lacerata

jacebant corpora,
Sanguis fusus
et sparsa viscera.

3. Felix pastor,
coeli deliciis
Qui congaudes

cum tuis sociis,
Ut mundemur

a cunctis vitiis
Et fruamur

aeternis gaudiis,
Intercede pro nobis.
V. O felix societas martyrum
Quam elegit conditor siderum.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Beatus Photinus
cum suis sociis
Martyrio datur
a [viris] impiis

Pro Chribti nomine.

2. Horum quidam

dati sunt bestiis,
Quidam carceribus
et quidam gladiis
Et ignis incendio.
3. Antonini

Veri temporibus
Ecclesiae

multis generibus
Fuit persecutio.
4. Sed dum credit
eam destruere
Et a fide

sanctos retrahere,
Tunc crescit religio.
5. Lugdunensis
nobilis regio,

Tot militum
Christi martyrio
Decorata.

Ad Benedictus.

A. O beate pastor,

qui pavisti
Salubriter oves

gregis Christi.
Pro quo mortem

pati voluisti
Et aeternam

vitam recepisti,
Impetra nobis

vera gaudia
Cum sociis

tuis, Alleluja.