142 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

II

Venerabili Dei Servo Iustino Mariae Russolillo caelitum Beatorum tribuitur dignitas.

BENEDICTUS PP. XVI

Ad perpetuam rei memoriam. - « Secundum eum, qui vocavit vos, sanc- tum, et ipsi sancti in omni conversatione sitis » ( 1 Pe 1, 15).

Studiose Deo vocanti respondit Iustinus Maria Russolillo, qui eum ad

sanctitatem vocabat atque de Regno Dei omnino sollicitus, vocationibus ad

sacerdotalem religiosamque vitam perquirendis, et ipsis in « Vocationario »

curandis, sese devovit. Sacerdotibus et Religiosis redimendis etiam dedit

operam. Iste presbyter, Ecclesiae et animarum studiosus, in loco Pianura

prope Neapolim die XVIII mensis Ianuarii anno MDCCCXCI ortus est. Cum

inde a puero vocationem ad sacerdotium sanctitatemque animadverteret,

Puteolis die XVIII mensis Novembris anno MCMI in Seminarium ingressus est.

Ut Seminarii tiro cum illius loci pueris suas ferias agebat. In domesticis

hortis eos recipiebat, quos catechismum docebat quosque ad precationem

vitamque eucharisticam perducebat. « Tot ecclesiasticarum religiosarumque

vocationum germina in compluribus et optimis pueris » percipere sic cona-

batur. Presbyterali suae vocationi fidelis, mundanis illecebris minime cessit.

Die XX mensis Septembris anno MCMXIII in Cathedrali templo Puteolano

ordinationem sacerdotalem recepit. Parochus renuntiatus sancti Georgii

Martyris in loco Pianura, anno MCMXX Societatem Divinorum Vocationum

condidit et subsequenti anno Sororum Vocationistarum. Postea etiam Insti-

tutum saeculare Apostolarum Vocationistarum universalis sanctificationis,

ut nunc appellatur. Omnia eius proposita signaculo sanctitatis ac divinae

cum Sanctissima Trinitate coniunctionis informabantur. Eius quoque sa-

lutatio quae erat: « fac sis sanctus » vel « Iesus Maria Ioseph », desiderium

patefaciebat et missionem renuntiabat. Asceta et mysticus, operam dabat

ut mansuetudo, in virtutibus theologalibus exercendis, difficilem indolem

vinceret. Vim hauriebat ex Verbo Dei, Eucharistia, precatione, cum Deo

coniunctione ac suavi erga Virginem Mariam devotione, quam amabiliter

invocabat: « Domina Nostra divinarum vocationum ora pro nobis ». In se