3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
80 EX S. G. CONCILII
ex adscito tum sororis et cognati, tum conscientiae mode- ratoris adiumento, et labefactandam nimis obstinatam Ma- tris saevitiam, quae maternae pietatis immemor, reiteratis minis praepedivit coercuitque filiae libertatem, eamque ad tantopere optatum consensum tandem compulit.
De harum gravitate minarum, opus non est ut pluribus commemorem, adeo enim abnormes ac diutinae erant, ut nedum timidae puellae, sed viri etiam fortissimi animum deiicere valuerint. Nec hic est praetereundum, quod habito respectu seu ad Actricis ingenium, aetatem timidissimam- que indolem, seu ad Matris indomitam, imperiosam ac vio- lentam indolem, consiliique tenacitatem, melioris sane cau- sae dignam, minae illae, non graves, sed gravissimae cen- sendae sunt. Huc addendum etiam, quod Ioanna, non so- lum mala illa gravissima pertimuit, quae a matre iugiter sibi minabantur, sed metuit quoque de morte aut certe de infortunio aliquo, quod ex denegatione sui consensus, eidem matri, cordis infirmitate iam laboranti, accidere potuisset. Vel hoc solum malum, ab eadem Ioanna uti sequuturum praevisum, et ad penitus devitandum parata, sat superque sufficeret ad libertatem consensus sibi adimendam.
Cum igitur ex Actricis depositione probatum maneat, quod minae graves a matre in filiam intentatae fuerint ad extorquendum eius consensum in matrimonium, hocque ini- tum fuerit sub inevitabili vis metusque pressione, iure me- ritoque, iuxta canonicas sanctiones concludendum est, quod Ioanna invalide contraxit.
Obiectio. - Contra hanc conclusionem , una difficultas opponi potest, quae licet nullius sit ponderis, enodanda ta- men est, ut quaevis suspicio, de eiusdem conclusionis veri- tate repellatur. Mater itaque Ioannae, stimulis certe con- scientiae perculsa, cum primum municipalem aulam ingressa est, ait filiae : « Mon enfant il est encore temps ; dis-moi si tu consens, si tu veux ». Qua agendi ratione, et vexatio- nibus destitit, filiamque suam ad pristinam libertatem re- stituit: hinc integrum ipsi erat, aut resiliendi aut acce-