Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale762

nam sententiam memoraverunt quae Terram Sanctam « Quintum Evan-

gelium » 307 appellat. Quanti momenti est ut in illis locis christianae adsint

communitates, tot non obstantibus difficultatibus! Synodus Episcoporum

profundam significat adhaesionem cunctis christianis in Terra Iesu commo-

rantibus et testimonium fidei in Resuscitatum perhibentibus. Christiani huc

vocantur ad servitium praestandum non solum tamquam « pharus fidei

pro Ecclesia universali, sed etiam sicut fermentum harmoniae, sapientiae

et aequilibrii in vita illius societatis quae ex tradito more insignita est et

insigniri pergit pluralismo, multis stirpibus et religionibus ».308

Terra Sancta hodie quoque meta peregrinationum remanet populi chris-

tiani, tamquam signum videlicet orationis et paenitentiae, prout iam in

antiquitate testantur auctores uti sanctus Hieronymus.309 Quo magis oculos

et cor in Hierosolymam terrestrem convertimus, eo amplius in nobis inflam-

mantur desiderium Hierosolymae caelestis, verae metae cuiusque peregrina-

tionis, et passio ut nomen Iesu, in quo uno est salus, ab omnibus agnoscatur

(cfr. Act 4, 12).

TERTIA PARS

VERBUM MUNDO

«Deum nemo vidit umquam:

Unigenitus Deus, qui est in sinu Patris, ipse enarravit » (Io 1, 18)

Ecclesiae missio: Mundo verbum Dei annuntiare

A Patre et ad Patrem Verbum

90. Sanctus Ioannes fidei christianae praecipuum paradoxon firmiter

extollit: hinc ipse asserit: « Deum nemo vidit umquam » (Io 1, 18; cfr. 1 Io

4, 12). Nullo modo nostrae imagines, opiniones verbave infinitam Altissimi

realitatem definire vel metiri possunt. Ipse manet Deus semper maior. Hinc is

autumat: Verbum realiter « caro factum est » (Io 1, 14). Unigenitus Filius, qui

307 Cfr. Propositio 51. 308 Benedictus XVI, Homilia in eucharistica celebratione apud Vallem Iosaphat, Hierosolymae

(12 Maii 2009): AAS 101 (2009), 473. 309 Cfr. Epistula 108, 14: CSEL 55, 324-325.