336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
344 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
374 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
396 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 397
398 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 399
400 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 401
402 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 403
404 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 405
406 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 407
408 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 409
410 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 411
412 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 413
414 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 415
416 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 417
418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 419
420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
422 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio pro Gentium Evangelizatione 423
424 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio pro Gentium Evangelizatione 425
426 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Acta PontificaliumCommissionum 427
418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
mulus sacrorum celebratione mysteriorum fidem suam aluit necnon adoranti
intimoque cum Domino colloquio ac ut illud Sancti Pauli ad Philippenses:
« Hoc sentite in vobis, quod et in Christo Iesu » (2, 6) adimplere curabat,
hoc est misericordia, benignitate, humilitate, mansuetudine, longanimitate
semet induere (cf. Col 3, 12).
Omnia in eo conformandi se Iesu voluntatem significabant, ut per ipsum
Iesus sub aspectum quasi veniret. Pater Antonius, in moderandis conscien-
tiis, Christum esset magistrum cupiebat ac sese solum sequestrem, humile
videlicet instrumentum ut fratres consequeretur.
Caritas illius fuit methodus, per quadraginta fere annorum spatium,
iuvenum educandorum fratrum. Servus Dei aspectum patris cum affectu
matris sane coniunxit; prudens fuit et in iudiciis aequus secundum sen-
tentiam illam: Fortiter in re, suaviter in modo. Non tantum verbis quantum
suae exemplo probae vitae docebat. Scriptis quoque filios suos spirituales,
ad quos epistulas misit plus tria millia et quingentas, mirae vero caritatis
pastoralis signum, est secutus.
Matrem Dei velut Sociam Christi in humana redemptione et gratiae
Mediatricem venerabatur, eius virtutes imitando exprimebat eandemque
animis exemplum proponebat. Deo devinctus et non terrenis divitiis, Pater
Antonius a rebus fuit alienus ac simplicitatis amans. Exercitium heroicae
paupertatis hilarem, Deo semper gratum providentiaque fisum illum effe-
cit. Vitae adversa tranquillo et aequo animo obiit. Numerosos magnosque
morbos, quibus oppressus est, suscepit atque aegritudinem in perpetuam
Deo oblationem convertit.
Anno 1956, gravi ab institutione propter valetudinem amotus, ad con-
fessiones audiendas et fideles spiritualiter moderandos, religiosarum prae-
cipuam curam agens, saepius etiam se dicavit. Novembri mense anno 1964
periculoso est morbo correptus. Conscius terrestrem suum cursum in exitu
iam esse, se totum, pietatis vitae impensius attendens omnique vespere
ad sacramentalem confessionem accedens, Domino commisit. Die 4 mensis
Martii anno 1965, postquam ultima sacramenta accepit et sanctissima Iesu
ac Mariae nomina invocavit, suam Deo animam, duodecima circiter hora
cum dimidio, placide reddidit. Eius corpus, funere celebrato, Zagrabiae est
in municipali coemeterio Mirogoj sepultum. Die 15 mensis Decembris anno
1970 mortales Dei Famuli exuviae in conventualis cryptam Zagrebiensis
ecclesiae sub titulo Dominae Nostrae a Lapurdo translatae sunt.