84 IANUEN.

Et ideo « Cum ex deductis in contemporanea decisione satis constet de bono iure Regularium quoad faculta- tem elevandi propriam crucem in associandis cadaveribus, etiam interveniente Capitulo et Canonicis Collegiatae eccle- siae S. Mariae Foggiae, ita et in praesenti dubio super manutentione favore Regularium responsum fuit. Manuten- tio namque datur possidenti, § Retinendae, Inst. De inter d. Unde cum de possessione Regularium in praesenti hypo- thesi dubitari nequeat, ex quo non solum ipsi meram pos- sessionem habeant, sed etiam quia illam habent qualitatibus immemorabilitatis fulcitam, ut luculenter super bono iure firmatum fuit, merito eiusdem concedenda venit manutentio ».

Ad rem Benedictus XIV, dum adhuc Prosper Lambertini et Archiep. Bononiensis e r a t , haec attestatur : « Cum ob antiquam consuetudinem in hac civitate ac dioecesi (Bono- niensi) minime id (i. e. lex unius crucis) observetur, sed tot vexilla crucis ferantur, quot Sodalitates , vel Ordines Regularium pompae funebri interfuerint, quemadmodum ab Archiepiscopali Cardinalis Gabrielis Palaeoti primi huius ur- bis Archiepiscopi deprehenditur illis verbis : Expresse prae- cipimus ut omnes et singuli statis horis simul convenire debeant sub suis quique Vexillis et Crucibus in locum, ubi defunctus erit, ut sepeliri possit, quod institutum quidem tenetur etiamsi Capitulum Metropolitanae Ecclesiae acces- serit, ideo vetustatis gratia nihil novi statuendum volumus, et consuetudines a Decessoribus nostris iam inductas per- m i t t e m u s . . . . » Instit. eccles. CV, num. 27, edit. Prati pag. 458.

Ad facta pressius descendens, Procurator advertit argui ab Archipresbitero : super consuetudinem a Cappucinis in- terruptam. Nam dato et non concesso quod dicta consuetudo existeret favore Religiosorum, huic sponte nuncium dederunt a 30 annis in Vicariatibus Sestri Ponente, Rivaro lo, San- pierdarena et Prà.

Quae verba commentans Orator, ait, revera mirum esse, Archipresbyterum loqui de spontanea renunciatione facta