82. De sancto Laurentio.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Sancte Laurenti

intercede pro nobis,

Ut consortes
gloriae sanctorum

Tecum effici

mereamur, alleluia.

R. Laurea, Laurenti,

praeclari digna triumphi,
Nomine quo resonas,
iam te super astra per-
ornat;
Salve, care Dei,

nos et conquire saluti,

V. Victrici tota

caeli plaudente chorea
Cum palma divum
laetus adis solium.

Ad Magnificat.

A. Ad te, Christe, fili Dei,
Ad te clamant omnes rei,

Ut in hoc vitae stadio
Fessos idem paraclitus
Refoveat divinitus,

Qui ditavit martyrio

Laurentium levitam,
Mentem iacentem visitet

Et suscitet sopitam;
O quam felix martyrium,
Quod summum parit gaudium.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Ad laetandum nos invitat
Christus, qui perenni ditat
Gaudio Laurentium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Imperium mundi

Decius tunc temporis arcens
Christi discipulis
damna minatus erat.
2. Sixtus papa suos

vocat hortaturque vocatos,
Nec prece nec sponsa
morte negare fidem.
3. Ecclesiae census

servans Laurentius huius
Nutu captivis

pauperibusque dedit.
4. Humanum sitiens

regis censura cruorem,
Christicolas statuit
perdere lege data.
5. Rex Romam veniens

Sixtum causavit adesse
Schismaticum, dignum
morte reumque rei.
6. Accitum fassumque fidem
nec munere nec vi
Flecti posse videns
ense perire iubet.

Responsoria.

1. Ad honorem summi regis
Disciplinae sacrae legis

Traditus Laurentius,
Sixti papae documentis
Institutus, fide mentis

Claruit uberius;
Per hunc fidem fecundavit,
Per hunc fovet domum David

Caelestis largitio,

V. Sic vir in hoc sale vitae
Sanctitatis inauditae
Fulsit privilegio.

2. Dura papa trahitur
Data sententia,
Levita sequitur

Non tam praesentia,
Quam mentis acie:
An sic degenerem
Probasti filium,
Ut te relinquerem,
Dum quaeris gaudium
Perennis gloriae?
V. Si me sorte pari
Negas immolari,
Laedor iniuriae.
3. Discipuli neglectus
Magistri dignitatem
Mutat et minuit,
Praesidentis provectus
Subiecti parvitatem
Nequaquam respuit,
Sed probris exuit
Et docet probitatem;
V. Pater dum filium
Ducit ad praemium,
Conservat unitatem.

4. Fili, ne torquere

Patris absentia,
Fit enim spe vere

Salutis hostia,
Affectum senio

Martyrio dicatum
Post triduum sequeris,
Quem quaeris

Ablatum;
V. Morti vivit senior

Vita iam sopita,
Fructus manet gratior

Iuvenis pro vita.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ad nutum regis

Laurentius adfuit ultro,

Fassuras Christum
salvificamque fidem.

2. Visum rex oculis

torvis metitur et iram
Vultu confessus
vociferatur ita:

3. Dic ubi sunt gazae,

quas novimus esse penes te ?
Sin, tibi debetur
mortis amara lues.

i. Servandus triduo

rapitur sub iure tribuni,
Factum de medio
carcer opacus habet.

5. Carceris in claustro

reserantur claustra salutis,
Dat lumen caeco
christicolamque facit.

6. Rex vocat Hippolytum,

sub quo tunc vinctus agebat,
Clam sibi donari
suadet et orat opes.

Responsoria.

1. Quid me moves, Hippolyte?
Si lucrari vis tibi te,

Ne cum mundo percas,
Census vitae, regnum Dei
Repromitto, si te rei
Consensurum voveas;
V. Fiat ergo, inquit, prius
Crede, quo te favor dius
Baptizatum visitet.

2. Christi martyr signo crucis
Caecis praestat usus lucis

Ope data caelitus,
Signa videns sitit fidem,
Mox in Christo sapit idem,
Mox credit Hippolytus;
V. Mox cum domo sua tota
Baptizatus fide nota
Christo plenus enitet.

3. Regressurus iterum
Regis ad censuram

Turbas ducit pauperum,

Quorum egit curam;
Regi mox innotuit

Foris stare virum,
Quem rex esse censuit

Hebetem, delirum;
V. Et Christum publice
Fateri praeduce

Gaudens Hippolyto.

4. Inducuntur pauperes

Infra regis aedem,
Tunc martyr ad proceres

Et ad regis sedem
Versus: En, pecunia,

Inquit, quam rogatis,
His pro Cbristi gratia

Totam dedi gratis,
V. Dispersos humanitus
Resignari caelitus

Thesauros non dubito.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Decantando

dulci melodia,
Deo nostro

affectus nuntia,
Per te Dei

reddantur gratiae,
Quos affligit

vallis miseriae,
Christi martyr,

ora pro populo,
Qui captivus

est in hoc saeculo.

Responsoria.

1. Tolle, clamat Decius,
Fatur hic impura,
Pereat Laurentius

Iuxta legum iura,
Temere desipere,
Nedum deos spernere
Parit nocitura;

V. Mundetur, praeses, civitas,

Viri blasphemi semitas

Dele morte dura.

2. Praesidis instantiae

Martyr deputatur,
Genus mortis impiae

Praeses machinatur,
Cogitat et mussitat,
Mentem furor incitat

Nondum poena satur;
V. Cratis, inquit, in trutina
Candente ferri machina

Vivus patiatur.

3. Applicato craticulae
Laurentio
Prunas ministrant vernulae,

Quas fusio
Sanguinis exasperat

Et incitat vaporem,
Frixa caro generat
Videndi fastidium
Et dentium stridorem.
V. Ridens martyr

inter carnis frusta:
Praeses, inquit,

versa hinc et gusta.

4. Praeses furit, martyr orat
In agone,
Quem caelesti Deus rorat

Unctione;
Plures deos respuit

In populi stuporem,
Deum unum astruit
Patrem, natum, incliti
Paracliti datorem,
V. Tandem victor

vivit in Domino,
Facto vitae
praesentis termino.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. O quam praeclara

debetur laurea palmae

Martyrii, cuius

portio Christus erit;
O quam felix martyrium,
Quod summum parit gaudium.

2. Hos stola ter dena,

quosdam duplicata decore,
Martyr, centena

te cumulata manet;
Sic, Laurenti, martyr Christi,
Laureari meruisti.
3. Misit Dominus angelum
Suum et liberavit
Me de medio ignis
Et non sum aestuatus,
Quia accusatus
Non negavi nomen sanctum
Suum, interrogatus
Christum confessus sum.

4. Te laudet, Deus, omnis homo,

tibi cuncta creata
Martyris in meritis

dent vita vota tuis,
Tibi laus, tibi gloria,
Qui solus potes omnia.

Ad Benedictus.

A. O iesu Christi bonitas,

O gratia,
Dirige nostras semitas

Ad praemia,
Quae servas martyribus

Ob meritum virtutis,
Da tuis supplicibus
Ductorem Laurentium

Ad gaudium salutis,
O quam felix martyrium,
Quod summum parit gaudium.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Exsultemus hodie

Simul et cantemus,
Martyris victoriae
Pia vota demus,

Qui sub tam brevi termino
Feliciter consummatus
Vivet semper laureatus

Et gaudebit in Domino
Nullam timens iacturam;

Pro nobis Deo supplica,
Sancte martyr, et vendica

Laetitiam futuram;
O quam felix martyrium,
Quod summum parit gaudium.