De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.

Cum secundum Regulam Fratrum delinquentium correctio pertineat ad Ministrum, ordinamus, quod Fratres pro lapsu carnis, pro inobedientia contumaci, pro receptione pecuniae per se vel per alium contra Regulam, pro enormi furto, pro iniectione manuum violenta in alium ad Ministrum provincialem accedere non postponant Haec quinque supradicta Ministrorum discretioni et arbitrio relinquuntur secundum expositionem domini Gregorii Papae, ut inspecta qualitate et quantitate culpae, et considerato statu personae, Fratribus, prout melius viderint, poenitentiam injungant . [Ab excommunicatione vero pro iniectione manuum possit Custos absolvere, pro paenitentia ad Ministrum secundum Regulam transmittantur].

Nullus eiiciatur, vel incarceratur nisi pro manifesto et enormi excessu. Enormem dicimus excessum vel ratione generis peccati, ut est lapsus carnis aut perfidia haeresis: vel ratione circumstantiae, sicut est furtum rei notabilis, vel notorio factum, vel quia frequentius iteratum. [Et de similibus idem iudicium habeatur).

Quicumque inventus fuerit proprielarius, libris omnibus et omni actu legitimo sit privatus: laici vero et clerici, qui libros vel officia non habent, probationis caputio puniantur. Et si quis talis in morte inventus fuerit, careat ecclesiastica sepultura.

Si Frater Fratri minabitur in persona, uno mense portare probationis caputium teneatur. Si antem manum levaverit, vel aliquid acceperit contra Fratrem, ei caputium probationis tribus mensibus imponatur. Si antem non graviter percusserit, praedictam probationem portet per annum ; si autem graviter percusserit, et levis persona fuerit, post macerationem in carcere de Ordine expellatur: et si gravis persona fuerit, incarceratur. Eidem poenae subiaceat qui similia per alium procuraverit, vel ad hujusmodi facienda inventus fuerit machinari.

Si Frater aliquid fecerit, propter quod merito poenam carceris debeat sustinere, Guardianus vel Custos vel eorum Vicarii de consilio Discretorum possint ipsum detinere, sive sit eorum subditus sive non, donec per Ministram, quid sit agendum de tali, fuerit definitum.

Personae notatae evidenter de colloquiis suspectis et consortiis mulierum, quae in Regula prohibentur, si admoniti et correcti sufficienter se non correxerint, si in officiis fuerint, absolvantur, nec taliter absoluti seu suspensi restituantur nisi in Capitulo provinciali. Officia Ordinis intelligimus non solum praelationis, sed praedicationis, confessionis, lectionis, visitationis, definitionis et electionis ad Capitulum pro Discretis, et ad hoc Ministri firmiter teneantur.

Si quis per conspirationem vel coniurationem vel malitiosam concordiam adversus aliquem superiorem Fratrem, et maxime praelatum se manifeste erexerit: omni officio Ordinis et actu legitimo privetur per Ministrum, quousque post condignam satisfactionem per Capitulum provinciale fuerit restitutas.

Appellatio in nostro Ordine sub interminatione anathematis nulla fiat, cum non venerimus contendere, sed delicta potius emendare. Et quicumque contra fecerit, ipso facto ab omni actu legitimo sit suspensus: et nisi infra diem naturalem resipuerit, a communione Fratrum separetur.

In virtute Spiritus sancti et obedientiae prohibemus districte, ne quis causam depositionis Ministri generalis, provincialis, Custodis seu Guardiani, vel eorum excessum seu correctionem, aut secretum Capituli , seu dissensionem Definitorum vel Fratrum, vel aliquid aliud, unde Ordo noster possit turbari, vel infamari, audeat scienter extra Ordinem publicare. Et si quis talium fuerit deprehensus, omni actu legitimo et officiis Ordinis privetur. Et cui haec poena non competit, probationis caputio puniatur, vel etiam gravius, secundum quod Ministro videbitur de consilio Discretorum.

Item, sub interminatione anathematis prohibemus, ne quis verbo vel facto aliquo modo ad divisionem nostri Ordinis laborare praesumat. Si quis autem ex deliberatione contra fererit, tanquam excommunicatus et schismaticus ac destructor nostri Ordinis habeatur, et quousque satisfecerit, a communione omnium separetur.

Fratres incorrigibiles cum suis excessibus diligenter conscriptis et examinatis fideliter per Ministrum vel Custodem vel Visitatorem ad provinciale Capitulum transmittantur. Qui si adeo incorrigibiles fuerint, quod nec culpam humiliter cognoscere nec poenitentiam condignam subire voluerint, incarcerantur, vel de Ordine expellantur. Si vero poenitentiam recipiant et correctionem promittant, cum misericordia poenitentia imponatur ; quam si portare contempserint, ad consueta vitia revertentes, in sequenti Capitulo poena consimili puniantur fid est ejectionis vel carcerationis].

Item, nullus eiectus vel per se egressus mittatur ad generalem Ministrum. Si tamen talis ad eum venerit, non eum recipiat, sed Ministro vel provinciali Capitulo remittatur. Huiusmodi autem apostatae misericordiam postulantes recipiantur, salva Ordinis disciplina, nisi praeterita vita eorum receptione ipsos iuste reddat indignos. Nec aliquis apostata ad officia Ordinis restituatur nisi per Ministrum in Capitulo provinciali cum Definitorum consilio et assensu: similiter nec ad habitum, nisi in casu excusabili fuerit visum Ministro de consilio Discretorum. Habens in Ordine officium aliquod, si apostataverit cum notabili scandalo Ordinis, non restituatur in perpetuum absque dispensatione generalis Ministri.

Quilibet Minister provincialis habeat ordinariam iurisdictionem auctoritate generalis Ministri excommunicandi, capiendi et incarcerandi et alia poena puniendi super apostatas aliarum Provinciarum in Provinciis suis. Idem possint Custodes et Guardiani in casu necessitatis.

Caveant autem Ministri et Custodes, quod non permittant, apostatas sive suae, sive alterius Provinciae in scandalum Ordinis evagari.

Quia vero qui negligit modica paulatim labitur ad maiora, ordinamus, quod Guardianus,

vel eius Vicarius teneat Capitulum ad minus semel in qualibet septimana, in quo Fratres de quotidianis excessibus et negligentiis se accusent ; et ne aliquid reprehensibile abscondatur, solliciti sint Guardiani omni sero officinas Fratrum diligentius visitare. Custos etiam sollicitus sit corrigere, si qua fuerint in Fratribus suae Custodiae corrigenda. Et sufficiat ei semel in anno Fratres suos ordinarie visitare, nisi aliqua necessitas plus requirat. Et ne simplicioribus Fratribus ignorantia sit occasio delinquendi, Custos, cum visitat, illis Regulam et Constitutiones in vulgari diligenter exponat.

Item, ne labor generalis Capituli sit inanis, et in contemptum veniat Ordinis disciplina, ordinamus, quod nullus simplex sacerdos nec confessor nec Guardianus nec Custos nec provincialis Minister seu Visitator absolvat aliquem Fratrem, qui transgressus fuerit constitutiones, in quibus sunt poenae taxatae, nisi eas quas meruerit poenas faciat vel facere sit paratus. Et qui contra scienter fecerit, eius absolutio irrita sit et cassa: possint tamen poenae taxatae in poenas aequivalentes commutari per praelatos vel sacerdotes discretos, vel etiam in poenas arbitrariae, cum fuerit haesitatio in conscientia, vel oblivio in memoria, vel in corpore impotentia faciendi.

Ordinamus, quod nullus Minister provincialis a poenitentia, quam posuerit Visitator, et nullus Custos a poenitentia, quam imposuerit Minister, nec Guardianus a poenitentia imposita a Custode, nec aliquis inferior a poenitentia Guardiani absolvat aliquem vel commutet absque licentia imponentis. Et si contra factum fuerit, ipsa absolutio sit inanis.

Ordinamus insuper, quod Generalis nullum faciat generale statutum nisi in generali Capitulo cum Definitorum assensu, et quod nullum privilegium impetret, quod possit Regulae derogare, nec statutum aliquod aliter solvat vel laxet, nisi forte in speciali ex causa necessaria vel valde utili viderit dispensandum.

Caveant autem provinciales Ministri a multitudine provincialium constitutionum et etiam quorumlibet praeceptorum propter oblivionis et transgressionis periculum evitandum.