91. De s. Vincentio Ferrerio.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A. Diem novae laudis et gloriae
Laetum ducat coetus fidelium,
Quo sublime decns Hesperiae
Gratulante turba coelestium
A principe supremae curiae
Binae sumpsit coronae prae-
mium.

Ad Magnificat.

A. Qui prophetico fretus lumine
Mira de mundi fine docuit,
In occiduo terrae cardine
Ut sol Vincentius occubuit
Et septus angelorum agmine
Lucidas coeli sedes tenuit.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Veneremur Christi vultum,

Quem Vincentius
Praedicavit judicem
Esse venturum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Attentam matrem reddidit
Latrans In ventre catulus,
Ut quaereret, quem edidit,
Qualis esset Infantulus?
2. Vincentii sublimitas

Quae sit futuro tempore,
Matris monstrat agilitas
Roburque datum corpori.

3. Religionem Inclitam

Postquam subiit Dominici
Virtutem sibi praestitam
Laude monstrat multiplici.

Responsoria.

1. Summus parens ac rector gen-
tium
In vespere labentis saeculi
Novum vatem misit Vincentium,
Christiani magistrum populi;
Refert Instare Dei judicium
Quod spectabunt cunctorum
oculi.

V. Timete Deum, clamat saepius,
Venit hora judicii ejus.

2. In urbe nobili Valentiae
Generosis ortus natalibus
Sincerae puer innocentiae
Ingenuis praepollet moribus,
Naturae pariter et gratiae
Opimis affluens muneribus ;

V. Sub toga regulari candida
Vita coepit florere splendida.

3. Christi viam secutus arduam
A terrenis procul Illecebris
Veritatem reddit conspicuam
Profugatis errorum tenebris,
Oram Illuminat occiduam
Toto factus In orbe celebris;

V. Cujus doctrina sole gratior,
Sermo erat flammis ardentior.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Imitans exercitia
Ducis ejus mirifici
Purgavit mundi vitia
Dono verbi salvifici.

2. Bellavit cum victoria

Vincens mundana gaudia,
Hinc summa coeli curia
Eum cepit cum gloria

3. Emittebat uberrimas

Saepe plorando lacrimas
Ghristi mortem considerans
Ejusque corpus consecrans.

Eesponsoria.

1. Nocte sacris Incumbens litteris
Contemplatur virgili studio,
Mane pulchri ad Instar sideris
Mirae lucet doctrinae radio,
Morbos omnes vesperi generis
Salutari pellens remedio.

V. Nullam praeterit horam tem-
poris,
Quo non recti quid agat operis.

2. Verba perennis vitae proferens
Animos Inflammat adstantium,
Pectoribus humanis Inserens
Amorem donorum coelestium,
De virtutibus alta disserens
Fraenare docet omne vitium;

V. Illum avida turma sequitur,
Dum de ore divinia loquitur.

3. Quatuor vecta rotis agitur
Mirabilis quadriga Domini,
Vincentius cum Christo jungitur
Trino praedicatorum cardini,
Quorum virtute fides regitur,
Divino sit pia laus nomini,

V. Ducunt bi rhedam evangelii
Velut equi fortes et varii.

In 3. Nocturno.

Antiplionae.

1. Laude digna Valentia

Ipsum mortalem edidit,
Sed felix hunc Britannia
Regno coelorum reddidit.

2. Honores omnes renuit

Pro Christi sacro nomine.
Mentem constantem tenuit
Sacro rigatus flamine.

3. In Christum semper retulit.
Quidquid fecit, dum viveret,
Se a erremo abstulit,

Ut coelum tandem scanderet.

Responsoria.

1. Res agitur digna spectaculo,
Ab Ignotis quando vectoribus
Allatos panes tradit populo
Degenti secum In nemoribus:
Qui saepe stupet hausto poculo
Non consumptis vini liquoribus ;

V. Tunc exsultant virorum milia,
Dum Intuentur viri magnalia.

2. Vincentium, doctorem Inclitum,
Cum decore semper et gloria,
Sanctitate Illustri praeditum,
Veneratur omnis Hesperia.
Cujus celsum monstratur me-
ritum
In tumuli sacra memoiia.

V. Hinc mirifica signa prodeunt,
Nam ad vitam defuncti redeunt.

3. Praedicator, o doctor maxime,
Quem angelorum cum ordinibus
Triumphante felices animae
Prosequuntur jucundis laudibus,
Te laureae coronant plurimae
Sublimem In regnis coelestibus.

V. Tu Christi potens gratia,
Nos tuis fove precibus,
Quem ascripsit ecclesia
Nuper sanctorum coetibus.

Ad Laudes.
Antiplionae.
1. Festiva vox psallentium
Collaudet regem gloriae,
Qui cum sanctis Vincentium
Glorificavit hodie.
2. Erat vir evangelicus

Christi praeco, cum prae-
dicat,
Dux Illius Dominicus
In terris Ipsum visitat.
3. Candens virgo divinitus

Hostem pellit ab obsessis,
Cunctis vivens humanitus
Salutem reddit opprebsis.
4. Infantulus laceratur

Mox matris per excidium
Vitae alter restauratur,
Quem clausit praecipitium.
5. Tunc sub patenti specie
Angelorum exercitus.
Odor, portentum gratiae
Convenit hora transitus.

Art Benedictus.
A. Cujus vitae sincera puritas
Virginali candore nituit,
Salutaris doctrinae veritas
Praedicando ubique claruit,
Illi summa geminam bonitas
Pro meritis coronam tribuit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Gloriose pater o Vincenti,
Cui arcem polorum scandenti
Cum honore obvius Ingenti
Plaudens venit chorus ange-
lorum,
Canentes te duc laude frequenti
Ad amoena regna beatorum.

Per Octavam.
Ad Benedictus.
A. Pervigil Christi nuntius
Vocans ad lucis opera.
Ad fruenda Vincentius
Nos ducat vitae munera.