Congregatio de Causis Sanctorum 801

asyla aperuit, libertatem Ecclesiae defendit adversus Potestatis civilis abusus

(qui dicuntur Patronatus) et massonicas liberalesque aggressiones.

Apostolatum exercuit in immensa et inopi dioecesi, sine materialibus

mediis. Auctoritas eius tamen in honore habita per territorium nationalem

nota fuit, insuper propter exemplum vitae et scripta multipla atque postea

exitus cleri emendati et curam structurae localis Ecclesiae. Praesertim aliqui

sacerdotes ab ipso formati commendati sunt ut episcopi.

Litterae Pastorales aliaque scripta patefaciunt Servum Dei valde bene

cognovisse factores difficultatum et gregis indigentiarum in socialibus et

spiritualibus. Ad conscientiam hanc et consequentes diligentias plurimum

adiuvit tres pastorales visitationes eius per paroecias in annis ministerii.

Tamquam episcopus notus fuit animo aequo, sapientia in administra-

tione, mansuetudine erga omnes, maxime erga orphanos, senes, sorores et

sacerdotes. Anno 1868 Imperator Brasiliensis Petrus II distinxit eum titulo

« Comitis Conceptionis ». Factus etiam Consiliarius Imperii, reverentiam re-

cepit Ordinis Christi et honorem Officialis Imperialis Ordinis Rosae.

Servus Dei elegit sanctitatem et hoc propositum vere persecutus est.

Pastor Ecclesiae omnino fidelis atque benevolus inter pauperes. Inflammatus

munifico studio, singulares virtutes humanas spiritualesque in operibus

evangelizationis et cathechesis et in spirituali pastoralique communitatis

moderatione intente adhibuit. Tanta accuratio infertur e pluribus litteris

missis ad sacerdotes, religiosos, fideles, auctoritates civiles specialiter Im-

peratorem, Nuntium Apostolicum et Summum Pontificem.

Hic Servus Dei amplexit laeto animo opus vincentianum dedicatum

morum emendationi et inopum adiumento. Eius spiritualis vita signata est

ab oratione, superiorum oboedientia et fratrum dilectione. In corde suo

semper arsit sincera pietas erga Eucharistiae sacramentum, fontem infa-

tigabilis laboris eius. Vocatio sacerdotalis et missionaria extra patriam ad

territorium egentem et nudatum eum attulit.

In omnibus officiis ministerii semper doctus, probus, integerrimus, vi-

gilans, magnanimus et eius interior vita ornata bonitate, simplicitate et

tranquilla laetitia.

Exaustus post apostolicas defatigationes, obiit Marianae die 7 mensis

Iulii anno 1875. Recordatio eius in populi memoria bene vixit.

Propter sanctitatis famam, a die 16 mensis Iulii anno 1916 usque ad

diem 3 mensis Augusti anno 1922 in Curia Ecclesiastica Marianae cursum