First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX S. CONG. S. R. U. INQUISITIONIS
66 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 67
68 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 69
70 iNULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 71
72 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 73
74 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 75
76 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 77
78 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 79
120 EX S. C. RITUUM Facta pos tmodum de praedictis S S m o Domino Nostro Leo-
E X S . C . I N Q U I S I T I O I N S
258 C O N S T I T U T I O A P O S T O L I C A .
272 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Cathedralem Ecclesiam de Tulancingo in Mexicana ditione Americae Se-
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 319
320 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
EX 3. GONGREG. INDULGENTIARUM -»**-
417 ANDEGAVEN. Beatificationis et canonizationis Servae Dei Ioannae Delanoue Institu-
ES S. G. SUPER. DISCIPLINA REGULARI 537
538 EX S. C. SUPER DISCIPLINA REGULAR i
632 EX S. G. SUPEil DISCIPLINA REGULARI
INDICTIO universalis iubilaei Anni Sancti 1899.
LUBLINEN. SEU VARSAVIEN. • 665
690 E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 699
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 729
D E C R E T U M D E I N D U l G . A P O C R Y P H I S 731
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 733
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 755
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 737
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 739
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 741
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 743
EX S. G. NEGOTIORUM ECCLESIASTIG, EXTRAORDINARIORUM 757
92 TRANEN.
adversarii obtinuerunt, urget patronus. Haud primum nec a l te rum: nullo enim testimonio, demonstrarunt, iam inde a vetusta aetate, sodalitatibus nullo pacto (maerentibus, ea sacra, quae sibi asserunt, a se celebrata fuisse. Haud ter- tium : quamvis enim probaretur, sodalitates longo temporis spatio ut sacris in sua Ecclesia adesset, canonicos rogasse : hic de actibus facultativis ageretur, quae consuetudinem in- ducere non valent ; quum nullum prorsus afferatur indicium, quod illam, de qua memini, prohibitionem tolerantia confir- matam arguere videatur.
Nec modo consuetudinem, quam affirmant, adversarii comprobant : sed iuxta advocatum, ipsi comprobare licet nullam umquam consuetudinem fuisse. Constat enim viginti hisce annis, qui nostram aetatem antecesserunt, ubi primum Trinitapolitanus Clerus, sodalitatum libertatem attentavit, has, nulla interiecta mora, ut se iniusta vexatione vindi- c a r e t , ad Episcopum confugisse. Nemo putabit anteacto tempore se patientes sodalitates praebuisse, si iura sibi clerus arrogasset, quibus hodie potiri conatur, ait orator. Quae si adfuisset, instat orator, hanc nostrae non probarent leges, nam omnes profecto consuetudines ius nostrum non ratas fecit : sed eas tantummodo, quae cum ratione congruerent. « Consuetudo non est usque adeo valitura, ut vel iuri po- sitivo debeat praeiudicium generare nisi fuerit rationabilis et legitime praescripta » (Gregorius IX in cap. tilt. h. tit. lib. L tit. IV Decr.). Quaenam congruant rationi consuetu- dines, haud facile definitur : de hoc enim inter se scriptores satis acriter digladiant. Certum tamen consuetudines illas rationi repugnare, quae vel disciplinam evertant, « abrum- pant nervum Ecclesiasticae disciplinae », (cap. 5 h. tit.) vel incommodis intolerandis locum dent (cap. 10 h. tit.): vel cultui Deo tribuendo aut publico bono adversentur (cap. 13 de off. iud. ord. et cap. 16 de praescr.). At haec omnia, quae iure reprobantur, in consuetudine occurrunt, iuxta ad- vocatum, quam Ecclesiae utilem adversarii praedicant. Haec enim disciplinam evertit, quae spolians Trinitapolitanas so-