94

∆ιονυσίου τοῦ Ἀρεωπαγίτου. Τό κατά πάντα τρόπον τοῦ ἀγαθοῦ ἐστερημένον, οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὔτε ἦν, οὔτε ἔστιν, οὔτε ἔσται, οὔτε εἶναι δύναται.

Θεολόγου. Ἀγαθόν χρηστότητι νικᾷν θρασύτητα, καί βελτίου ποιεῖν τούς ἀδικοῦντας, οἷς καρτεροῦμεν πάσχοντες.

(15Ε_410> Πᾶσι μέν ἴσθι χρηστός, πλέον δέ τοῖς ἔγγιστα. Ζήτει Θεοῦ σοι χρηστότητα, χρηστός ὤν. Τί χρηστότητος δόγμα συντομώτερον; Τοιοῦτος ἴσθι τοῖς φίλοις καί τοῖς πέλας, Οἵους σεαυτῷ τούσδε τυγχάνειν θέλεις. Χρυσοστ. Οὐκ εὐεργετῶν μόνον, ἀλλά καί κολάζων ἀγαθός ἐστι καί

φιλάνθρωπος ὁ Θεός. Καί γάρ αἱ κολάσεις αὐτοῦ καί αἱ τιμωρίαι, μέγιστον εὐεργεσίας μέρος εἰσίν· ἐπεί καί ἰατρός, οὐχ ὅταν εἰς παραδείσους καί λειμῶνας ἐξάγῃ τόν κάμνοντα μόνον, οὐδ᾿ ὅταν εἰς βαλανεῖα καί κολυμβήθρας ὑδάτων, ἀλλά καί ὅταν ἄσιτον κελεύῃ διαμεῖναι, ὅταν τέμνῃ, ὅταν πικρά προσάγει φάρμακα, τότε καί ἰατρός ἐστιν 973 ὁμοίως, καί τήν αὐτοῦ φιλανθρωπίαν ἐπιδείκνυσιν πλέον.

Γρηγ. Νύσσ. Ὁ τῇ φύσει ἀγαθός, καί ἀγαθῶν πάντων παρεκτικός. Ἴδιον πάντως ἀγαθοῦ, τό ὠφελεῖν. ∆ημοσθ. Οὐ τοσοῦτον ὁ λόγος, ὅσον χρηστός τρόπος πείθειν δύναται. Ποσιδίππου. Οἶσιν ὁ τρόπος ἐστίν εὔτακτος, τουτέοισι καί βίος συντέκταται. Τέχνῃ μέν γνωρίμους ἐκτησάμην Πολλούς· διά τό τρόπον δέ, τούς πλείστους φίλους. Θεμιστοκλ. Θεμιστοκλῆς χωρίον πωλῶν ἐκέλευσε κηρύττειν, ὅτι καί γείτονα

χρηστόν ἔχει. Μενάνδρου. Σύ μέν παραινεῖς ταῦτα ὅσα σοι πρέπει, Ἐμέ δέ ποιεῖν τό καθῆκον, οὐχ ὁ σός λόγος, Εὖ ἴσθι ἀκριβῶς· ὁ δ᾿ ἴδιος πείθει τρόπος. Οὐδείς πονηρόν πρᾶγμα χρηστός ὤν ποιεῖ. Οὐ παντελῶς δεῖ τοῖς πονηροῖς ἐπιτρέπειν. Ἀλλ᾿ ἀντιτάττεσθαι· εἰ δέ μή, τ᾿ ἄνω κάτω Ἡμῶν ὁ βίος λήσει μεταστραφείς ὅλος. (15Ε_412> Λευκίππης. Χρηστότης, τυγχάνουσα μέν χάριτος, ἔτι μᾶλλον

αὔξεται· προπηλακισθεῖσα δέ, εἰς ὀργήν ἐρεθίζεται. Περίθου. Πολλῶν χρημάτων, τό χρηστόν εἶναι λυσιτελέστερόν ἐστι. Τρόπος ἐστί χρηστός ἀσφαλέστερος νόμου. Τόν μέν γάρ οὐδείς ἄν διαστρέψαι ποτέ Ῥήτωρ δύναιτο· τόν δ᾿ ἄνω τε καί κάτω Λόγος ταράσσων πολλάκις λυμαίνεται. ΛΟΓΟΣ ΝΗ´. Περί νόμου. (15Ε_414> Ἰωάν. η´. Ἡ κρίσις ἡ ἐμή δικαία ἐστίν, ὅτι μόνος οὐκ εἰμί, ἀλλ᾿

ἐγώ καί ὁ πέμψας με. Καί ἐν τῷ νόμῳ τῷ ὑμετέρῳ γέγραπται, Ὅτι δύο ἀνθρώπων μαρτυρία ἀληθής ἐστιν.