93. De s. Ludovico Episcopo.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Ludovicus, filius
Regis sempiterni
A dextris sublimius
Throni stat paterni.
2. Confessor hic magnificus,
In Domini timore
Fundatus, ut vir caelicus
Excrevit in amore.
3. Dispersit dans pauperibus
Iustitia firmatus,
Quibus relictis omnibus
Fuit assimilatus.
4. Laudavit pure Dominum,
Quem ex alto respexit
Verus pater humilium
Et superis invexit.
5. Ab universis populis
Deo laus gaudiosa,
Pia, fervens et humilis
Detur ac iubilosa.

Ad Magnificat.

A. Ludovicus,

vasculum luminis,
Imitatus

solem iustitiae,
Mundialis

sceptrum regiminis

Confutavit

Minorum acie,
Se deponens

laetatur numinis
Consors factus

regno laetitiae.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Regem, qui regit omnia
Vox cordi concors laudet,

In cuius sanctus gloria
Ludovicus congaudet.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Beatus vir dum cathedram
Regalem aspernatur,
Divinae legis exedram
Ferventer amplexatur.
2. O reges, intellegite,
Timete creatorem,
Exemplo sancti discite
Amare redemptorem.
3. Suscepit sanctum Dominus
Exaltans gloriose,
Quem hic a tribulantibus
Defendit virtuose.

Responsoria.

1. Ludovicus ut animum
Christo coepit dicare,
Carnis mox supercilium

Disposuit frenare,
Se, mundum et daemonium
Conatur superare,
V. Rationis imperium
Sequens ancillae filium
Non sinit rebellare.

2. Supplantans nequam saeculum

Iacob peregrinatur,
Veri Salomon ferculum

Scrutans illuminatur,
Amore fervens speculum

Aeternum contemplatur,
V. Mundi vitans periculum
Laboris sumit sarculum,

Ut Rachele fruatur.
3. Regnum mundi

vir sanctus deserens
Nil habere

mundanum voluit,
Vanitatis

cultum despiciens
Terra caelum

mercari maluit;
V. Clarum nobis

exemplum tribuens
Non amandi,

quae ipse renuit.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Invocavit altissimum

Clamans, dum tribulatur,
Quem dilatavit plurimum

Christus, dum malleatur.
2. Toto corde Dominum

Amans acquisivit
Beatorum agminum

Regnum, quod sitivit.
3. Laudem Deus perficit

Ex lactentis ore,

Quo grex Christi proficit
Sub tanto pastore.

Responsoria.

1. Consecratur

sanctus uberius
Ordinibus

sumptis humiliter,
Melchisedech

existens alius,
Rex, sacerdos

factus insigniter,
Hoc effecit

Mariae filius
Ipsum trahens

ad se benigniter;
V. Intercedat

pro nobis carius,
Quos deturpant

peccata vilius
Et opprimunt

bella crudeliter.

2. Francisci verus filius
Optat humiliari,
Verens omne sublimius
Recusat praesulari,
V. Cogit Christi vicarius
Disponens Dei ovibus
Pastorem talem dari.

3. Ioseph adcrescens filius
Hic esse comprobatur,
Dum noscens Deum clarius
Distribuit fidelibus,

Quod sibi commendatur;
V. Mulieris adulterae,

Quae regibus dat bibere,
Amplexus detestatur.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Felix habitat gaudenter
In caeli palatio,
Quia vixit innocenter
Omni presso vitio.

2. Sanctum tuum praevenisti
Benedicens dulciter
Et ad regna promovisti,
Iesu rex, sublimiter.

3. Corde mundus et opere
Ascendit caeli montem,
Ad quem pervenit propere,
Ut bibat vitae fontem.

Responsoria.

1. Exaltatus

ad pontificium
Se deiecit

ut verus humilis,
Debilibus

praebens obsequium,
Pascens eos

benignis epulis;
V. Magnum mente

sumit solatium
Solans piis

leprosos osculis.

2. Lucerna lucens

super candelabrum
Dignitatis

mire resplenduit,
Aequum manu

tenens ventilabrum
Pro meritis

condigna tribuit,
V. Intus ardens,

splendens ad proximum
Recte locum

magistri tenuit.

3. Christi servus pauperibus
Servit flexis poplicibus

Cibos eis adponit,
Aquam dans plantis, manibus
cum osculis humilibus
In pulvere os ponit;
V. Iesu passi vulneribus
Mentis impressis sensibus
Despectis altis omnibus
In imis se deponit.

In Laudibus,
Antiphonae.

1. Domus sapientiae

Firmiter fundata,
Ludovico gratiae

Dono commendata,
Perfectae iustitiae

Donis est ornata.
2. Iesu dulcis dulciter

Gustans bonitatem
Iubilat feliciter

Et aeternitatem
latrans integraliter

Noscit veritatem.

3. Vigilavit diligenter

Horam sponsi nesciens,
Laboravit vehementer

Ad te, Deus, sitiens,
Quem traxit ad se potenter
Virtus indeficiens.
4. Benedicte Domine,
Te benedicentem
Replevisti lumine,

Quo tuo fruentem
Perfecisti numine.
5. Ludovicus Dominum
Laudavit in organo
Sanctae melodiae,
Vitae cernens terminum,
Crucis haerens tympano
Studuit sophiae.

Ad Benedictus.

A. Ludovicus

a patre luminum
Lucis donum

mundo tribuitur,
Vitae custos

bonorum omnium
Ecclesiae

digne praeficitur;
Nos errantes

per mundi devium
Secum locet,

ubi nunc fruitur.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Caelo splendor apparuit
Ecclesiae bellantis,

Dum Ludovicus claruit

Stellae more micantis,
Cuius prece perficitur,
Nos et heredes faciat
lesus urbis laetantis.