1 8 Novemb r e 2 0 09 - 1 5 : 2 0 p a g i n a 4 4 0 e : / 0 6 9 2 _ 9/L a v o r o/Ac t a _mag g i o _ 9 . 3 d GRECCO

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale440

vera vescebatur. Nec mirum talis virginis mores pudicitia et sanctimonia

excultos esse.

In primo limine adulescentiae, praesertim cum interdum aeternis medi-

tandis rebus per statos dies vacasset, sese Deo in sacrarum virginum ordine

mancipare concepit. Cum autem consilium repraesentare virgo prae complu-

ribus adiunctis nequiret, ad idem intra domesticos parietes efficiendum se

convertit, orationem cum apostolatu constanter coniungens. In rationibus

cum aliis habendis magna eidem benignitas omni tempore ingenium faciebat.

Quae quidem, cum pauper esset, peculiarem egenis curam adhibebat, quibus

etiam opitulabatur, haud raro genium suum defraudans; ceterum, quicumque

alio genere inopiae excruciabantur, in quibus praesertim ii qui vel dubitatio-

ne laborabant vel peccato obduruerant, ipsius cor vel oculos latere haud

poterant, quippe quae omnibus bene facere maxime vellet.

Eo ipso tempore Dei Famula plurimis cruciatibus affecta est, non solum e

morbis, sed etiam e difficili sectione chirurgica procedentibus, qua quidem

factum est ut ipsa etiam amplius languesceret. Deinde vero bona valetudo

assiduis febris intentionibus variata est, quae eam immobilem fecerunt. Quae

omnia Margarita, divinae voluntati fidenter tradita, aequissimo animo tulit.

Praeterea sincera constantia ad maiorem Dei gloriam assidue ipsa nitebatur.

Vitam in dies agebat orando, quod indicabat eam cupide appetere ut Domi-

no plene ac perfecte iungeretur. Neque vero hoc idem valuit quod ipsa in se

recederet, quin immo cor aperuit eiusmodi Caritati quae, cum exceptiones ac

peccatum superaret, omnes accipere posset. Nam Serva Dei, dum ima et

horrenda peccati sentiebat, magis magisque impellebatur ut peccatores ad

bonam frugem revocaret. Haec, quae fortissima virgo perspexit, ad summum

culmen pervenerunt cum suam ipsa vitam obtulit in actum reparationis pro

hominum peccatis. Namque plane parata erat aerumnas quascumque in se

accipere, nempe propter Sponsum eius divinum, eius gloriosae Passionis

exemplum imitata, sicut in suo commentario scripsit: «Meam ipsius vitam

prodigere cupio, dummodo ameris, et sane quidem, Iesu, animae meae dilectio ».

Extremo autem biennio, quo ipsa tam sanctae vitae curriculum deduxe-

rat, prodigia quaedam in ea facta sunt. Ipsa enim, quae divinatione pollere

iam videbatur, cum adulescentula quadam, in remota regione degenti, spiri-

tuale commercium habebat; praeterea supremum diem, qui sibi obeundus

esset, praedicere valuit. Verum, quod praecipuum est, eadem ipsis sensibus

Iesu Passionis participem se praebere coepit: primum enim eo angore, quem

Dominus in agonia passus est, et ipsa affici coepit; deinde sacra clavorum