OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA

 Capitulum I.

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V.

 Capitulum VI.

 Capitulum VII.

 Capitulum VIII.

 Capitulum IX.

 Capitulum X.

 Capitulum XI.

 Capitulum XII.

 opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS

 opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM

 QUAESTIO I.

 Quaestio II.

 Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V.

 Quaestio VI.

 Quaestio VIII.

 QUAESTIO IX.

 Quaestio X.

 Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.

 Quaestio XII.

 Quaestio XIII.

 Quaestio XIV.

 Quaestio XV.

 Quaestio XVI.

 Quaestio XVII.

 QUAESTIO XVIII.

 QUAESTIO XIX.

 Quaestio XX.

 Quaestio XXI.

 Quaestio XXII.

 QUAESTIO XXIII.

 Quaestio XXIV.

 Quaestio XXV.

 QUAESTIO XXVI.

 Quaestio XXVII.

 PARS II.

 QUAESTIO II.

 Quaestio III.

 Quaestio IV.

 Quaestio V.

 QUAESTIO VI.

 Quaestio VII.

 Quaestio VIII.

 Quaestio IX.

 Quaestio X.

 Quaestio XI.

 Quaestio XII.

 Quaestio XIII.

 Quaestio XIV.

 Quaestio XV.

 Quaestio XVI.

 Quaestio XVII.

 Quaestio XVIII.

 Quaestio XIX.

 Quaestio XX.

 Quaestio XXI.

 Quaestio XXII.

 OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT

 OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM

 OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .

 In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.

 (CAPITULUM II.)

 (CAPITULUM III.)

 (capitulum iv.)

 (CAPITULUM V.)

 (CAPITULUM VI.)

 (CAPITULUM VII.)

 (CAPUT VIII.)

 (CAPITULUM IX)

 (CAPITULUM X.)

 (CAPITULUM XI.)

 (CAPITULUM XII.)

 CONFIRMATIO REGULAE.

 OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .

 OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .

 De religionis ingressu. Rubrica I.

 De qualitate habitus. Rubrica II.

 De observantia paupertatis. Rubrica III.

 De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.

 De modo exterius exeundi. Rubrica V.

 De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.

 De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.

 De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.

 De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.

 De Capitulo provinciali. Rubrica X.

 De Capitulo generali. Rubrica XI.

 De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.

 DEFINITIONES.

 ADDITAMENTUM .

 OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES

 OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.

 OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.

 OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.

 OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.

 INCIPIT VITA BEATI FRANCISCI.

 Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .

 Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .

 Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .

 Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .

 Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .

 Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .

 Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .

 Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .

 Capitulum X. De studio et virtute orationis .

 Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .

 Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .

 Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .

 Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .

 Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .

 INCIPIUNT QUAEDAM DE MIRACULIS IPSIUS POST MORTEM OSTENSIS.

 OPUSCULUM XXIV. LEGENDA MINOR S. FRANCISCI.

OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES

EPISTOLA I

S. Bonaventura, electus Minister generalis, ad omnes Ministros provineiales et Custodes Ordinis Fratrum Minorum .

1. In Christo sibi carissimis Ministris et Custodibus universis, Frater Bonaventura, Ordinis Minorum generalis Minister et servus, salutem et pacem, quae exsuperat omnem sensum.

Licet insufficientiam meam ad ferendum onus impositum cognoscerem manifeste, propter debilitatem corporis, imperfectionem mentis, inexperientiam actionis et propter repugnantiam voluntatis; quia tamen durum est contra stimulum calcitrare tantae congregationis et Summi Pontificis, ac per hoc et altissimi Dei voluntati pertinaciter resistendo ; sarcinae gravi et quasi importabili humeros supposui imbecilles, sperans de adiutorio virtutis Omnipotentis et confidens de adminiculo vestrae sollicitudinis in id ipsum. Nam etsi sit impossibile homini quantumcumque forti, industrio et experto totam tanti oneris sarcinam suis humeris baiulare, si tamen, divisa in partes et humeris imposita diversorum , viriliter a quolibet comportetur , non est quantumcumque debili capiti horrore quodam rei insolitae desperandum.

Quoniam igitur de vestra praesumo industria, sollicitudine et zeli vivacitate, quod prompti sitis ad exstirpanda mala, promovenda bona, refovenda debilia et fortia confortanda ; videns me speculatorem datum domui Israel, ne sanguis animarum de manibus meis requiratur, cogitavi quaedam vobis breviter scribere, quae verbotenus, si in Capitulo generali fuissem, libentius enodassem.

Nunc autem, quia pericula temporum urgent et laesiones conscientiarum nec non et scandala mundanorum , quibus, cum Ordo deberet esse sanctitatis totius speculum, in diversis orbis partibus in taedium vertitur et contemptum ; quae mihi de consilio Discretorum visa sunt corrigenda, nec penitus tacens nec omnino exprimens nec nova statuens nec vincula superinducens nec onera gravia alligans aliis et imponens, sed tanquam annuntiator veritatis breviter exprimo , videns illa nullatenus reticenda.

2. Sane perquirenti mihi causas, cur splendor nostri Ordinis quodam modo obfuscatur ,Ordo exterius inficitur, et nitor conscientiarum interius defoedatur ; occurrit negotiorum multiplicitas, qua pecunia, nostri Ordinis paupertati super omnia inimica, avide petitur, incaute recipitur et incautius contrectatur.

Occurrit quorundam Fratrum ottositas, quae sentina est omnium vitiorum, qua plurimi consopiti, monstruosum quendam statum inter contemplativam et activam eligentes , non tam carnaliter quam crudeliter sanguinem comedunt animarum. - Occurrit evagatio plurimorum, qui propter solatium suorum corporum, gravando eos, per quos transeunt, non exempla post se relinquunt vitae, sed scandala potius animarum.

Occurrit importuna petitio, propter quam omnes transeuntes per terras adeo abhorrent Fratrum occursum, ut eis timeant quasi praedonibus obviare.

Occurrit aedificiorum constructio sumtuosa et curiosa, quae pacem Fratrum inquietat, amicos gravat et hominum perversis iudiciis multipliciter nos exponit.

Occurrit multiplicatio familiaritatum, quam Regula nostra prohibet, ex qua suspiciones, infamationes et scandala plurima oriuntur.

Occurrit improvida commissio officiorum, qua Fratribus nondum usquequaque probatis nec carne maceratis nec spiritu roboratis imponuntur officia vix portanda.

Occurrit etiam sepulturarum et testamentorum avida quaedam invasio, non sine magna turbatione cleri et maxime sacerdotum parochialium.

Occurrit mutatio locorura frequens et sumtuosa cum quadam violentia et perturbatione terrarum, cum nota inconstantiae, non sine praeiudicio paupertatis.

Occurrit tandem sumtuositas expensarum. Nam cum Fratres nolint paucis esse contenti, et caritas hominum refriguerit , facti sumus omnibus onerosi, magisque fiemus in posterum, nisi remedium celeriter apponatur.

3. Licet autem plurimi reperiantur, qui non sunt culpabiles in aliquo praedictorum, tamen omnes involvit haec maledictio, nisi a non facientibus his qui faciunt, resistatur; cum luce clarius omnia supradicta in maximum et nullo modo dissimulandum vergant nostri Ordinis detrimentum, licet tepidis et indevotis et secundum carnem sapientibus, considerantibus consuetudinem et allegantibus multitudinem quasi facilia et excusabilia ac irremediabilia videantur. - Excitetur ergo cordis nostri devotio et fervor ad zelum, et eiectis negotiatoribus de domo Patris caelestis, Fratres omnes ad orationis et devotionis studium accendatis, restringatis receptionem multitudinis, quia modis omnibus volo, quod constitutio de receptione stricte servetur . Pravas praedictarum vitiorum consuetudines viriliter resecetis, quia, licet videatur Fratribus grave, requirit tamen hoc perfectio professionis nostrae, requirit tribulationis incursus, requirit mundus: clamat hoc beatus Franciscus et sanguis Christi aspersus et Dominus de excelsis.

4. Otiosos stimuletis ad laborem: vagantes compescatis ad quietem ; importune petentibus imponatis silentium: intentos exaltandis domibus profundius deprimatis; familiaritates quaerentes arceatis ad solitudinem: officia praedicationis et confessionis cum multo examine imponatis: constitutionem olim factam de testamentis et de novo de sepulturis faciatis arctius observari: locorum vero mutationem nullatenus concedatis alicui ante Capitulum generale. Nam de consilio Discretorum propter scandala vitanda iuxta praedecessoris mei mandatum hoc mihi reservo , districte per obedientiam iubendo, ut nullus deinceps locum mutet sine mea licentia speciali . Discant etiam Fratres modicis esse contenti, quia vehementer a sapientibus et rationabiliter formidatur, quod oportebit, eos modicis esse contentos, velint nolint.

5. Si igitur obedientes fueritis verbo per epistolam, et hoc per Visitatores intellexero, quos volo super predictis corrigendis tam in capitibus quam in membris diligentius vigilare, gratias agam omnium Conditori et vobis. Quodsi aliter, quod absit, acciderit: indubitanter sciatis, quod nullatenus patietur conscientia mea predicta sub silentio pertransire. Licet enim non sit mei propositi novis vos vinculis innodare, oportet me tamen, conscientia compellente, totis viribus exstirpationi intendere predictarum, quatenus, vitatis scandalis, ut tenemur, Regulae, quam vovimus, sine cuius observatione salvari non possumus, et veritatem perspicaciter videamus et impleamus professionem et totis viribus puritatem custodiamus, quae impugnatur evidenter ex omnibus supradictis. Datum Parisius anno Domini 1257 in festo Georgii Martyris . Hanc autem litteram legi in singulis Conventibus vestre Provinciae faciatis.

EPISTOLA II. Ad omnes Ordinis Ministros provinciales .

1. In Christo sibi carissimo Fratri B. Saucelis, provinciae N. Ministro , Frater Bonaventura, Ordinis Fratrum Minorum Minister generalis et servus, salutem et pacem in Domino sempiternam.

Quoniam ad hoc potissimum invigilare debet sollicita cura rectoris, ut in commisso sibi grege meritum virtutis accrescat, claudatur via vitiis, et detur moribus disciplina: diligenti deliberatione praehabita, visum est tam mihi quam Definitoribus Capituli generalis, ut Ministris singulis aliqua ibidem examinata et discussa litteratorie demandarem ipsosque sollicitos redderem ad eos potissimum abusus tollendos de medio, quibus sinceritas Religionis inficitur , perfectionis celsitudo deprimitur, et sanctitatis claritas obfuscatur.

Sane cum evangelici culminis observata perfectio hactenus spectabiles et amabiles nos mundo reddiderit omnique favore ac reverentia dignos: ecce, iam nunc multitudine in proclivia tendente, et remissius agentibus his qui praesunt, vitiorum quaedam sentes cernuntur succrescere, quae, dum sacrum hoc venerandumque collegium despicabile, onerosum et odibile reddunt plurimis, convertunt in scandalum quod cunctis esse debuerat in exemplum.

2. Nam frequentia discursus et importunitas quaestus viles nos et graves efficiunt, pro eo videlicet, quod dum paucis nolumus esse contenti et aedificia sumtuosa conamur erigere, vilia summo stadio quaeritantes, nobilia per incuriam perdimus, cum murorum curiosa constructio destructionem generet morum, et aedificiorum ad excelsa porrectio prostrationem pariat animarum.

Perhorreo quorundam procaciam audaciam, qua contra Patris nostri doctrinam coram laicis praedicando in Ecclesiae praelatos, ipsorum acta suggillando, consurgant, non nisi scandala, iurgia et odia seminant et non solum ipsorum, verum etiam Dei provocant iram, cum divina constet lege sancitum, ne quis maledicat surdo nec ponat offendiculum coram caeco ,

Sed et sepulturarum ac testamentorum litigiosa et avida quaedam invasio cum exclusione illorum, ad quos animarum cura spectare dignoscitur, non modicum nos clero toti fecit exosos, sicut experientia docente percepimus, et ipse sanctissimus Pater Pontifex Summus, dominus Clemens , Fratres omnes ad cavendum hujusmodi pia providentia per me voluit commonere.

3. Horum autem omnium hanc puto potissimam rationem et causam, quod ea quae provida cura per totius Ordinis providentiam in generali Capitulo statuuntur , parvipenduntur a Fratribus et habentur pro nihilo: nec tamen transgressores hujusmodi disciplina debita castigantur, sicque fit divini permissione indicii , ut spernentes modica in maxima decidant ; quia, dum disciplina negligitur, insolentiae crescunt, ac per hoc interior negligentia circa exercitationem virtutum exterius procedit in scandalum per eorum patentem ruinam, qui stare videbantur in oculis aliorum. Ex quo fit, ut sanctae Religionis splendor praefulgidus in pallorem degeneret, sanctitatis pulcritudo sordescat, bonae opinionis odor computreat, et nomen Domini blasphemetur .

Ne igitnr sanguis animarum non solum nostrae sollicitudini commissarum, sed etiam omuium, quae ad lumen sanctae Religionis per viam salutis incedunt, de nostris manibus requiratur, caritatis tuae zelum, quantum possum, efficaciori mandato duxi praesentibus excitandum , adiurans te per aspersionem sanguinis Crucifixi et per stigmata passionis eius, quae in sacro Patris nostri corpore indubitabili claritate fulserunt, ut sicut Christi servus fidelis et prudens ad praefatarum exstirpationem pestium toto te animi vigore succingas, tota mentis attentione invigiles totoque fervore spiritus succendaris.

4. Et primum quidem ad sanctae orationis studium Fratres tuae curae commissos efficaciter incitans, ad Regulae promissae observantiam sinceram inducas pariter et compellas, pestiferos et insolentes, nullius verendo faciem, evellens et destruens, dissipans et disperdens, vel carcerati mancipando cuslodiae, vel a communitate sacri collegii expellendo, iuxta quod pietatis simul et iustitiae lex exposcit: ne, dum crudeli misericordia uni membro putrido parcitur, in totius corporis sospitatem putrens corruptio diffundatur.

Et quoniam paupertas est nostri

Ordinis praerogativa sublimis, ne nobilis haec margarita conculcanda porcis viliter exponatur, discursuum causam et quaestuum, sumtuositatem scilicet aedificiorum librornmque, vestium ac ciborum, sic studeas amputare, quod a professionis excellentia vitae observantia non discordet. Foedum est enim profanumque mendacium summae paupertatis voluntarium se professorem asserere et rerum penuriam pati nolle, interius divitum instar affluere et exterius more pauperum mendicare.

Inhibeas etiam Fratribus firmiter et districte, quia tam divino quam canonico prohibetur imperio, ne praelatorum vitam coram populo carpant, sed potius reverentiam exhibeant non tantum bonis et modestis, verum etiam dyscolis , quia etiam hoc exigit sacrum mysterium christificae unctionis.

Mandes etiam Fratribus universis, ut pacem clericorum omnium tam in testamentis quam in sepulturis, quantum in eis est, sic studeant observare, ut nullam habeant contra nos occasionem iustae querelae, simulque saeculo toti clarescat, quod non commoda rerum, sed lucra quaerimus animarum.

5. Denique, quia his et aliis deordinationibus innumeris per statuta Ordinis via praecluditur, volo, ut per loca Fratrum ea sic diligenter conscribi, legi facias et servari, ut qui professione virtutum praecipui credimur, nequaquam morum incompositione postremi merito censeamur. His igitur, carissime Frater, tam efficaci studio non cesses intendere, quod et Deus gratum habeat, et ego tuae obedientiae promptitudinem et sollicitudinis vigilantiam zelumque Ordinis sacri possim non immerito commendare. Et ut hoc melius fiat, volo, ut praesentium series omnibus Fratribus tuae Provinciae per te, vel per Custodes, quoties opportunum fuerit, explicetur.

EPISTOLA III.

Ad Fratres Custodem et Guardianum Pisarum .

In Christo sibi carissimis Fratribus Custodi et Guardiano Pisano Frater Bonaventura, Ordinis Fratrum Minorum generalis Minister et servus, salutem et pacem in Domino sempiternam.

Sororibus Monasterii de Pisis Ordinis sanctae Clarae ob animarum suarum salutem facere volens gratiam specialem, infrascripta per vos a Fratribus ad hoc idoneis exhiberi concedo: videlicet quod in festo Omnium Sanctorum nec non et sanctae Clarae, et quando aliqua Sororum dicti Monasterii de praesente luce migraverit, illuc sex Fratres idoneos, computato confessore ipsarum et socio, transmittatis causa praedicationis et officii celebrandi: ita dumtaxat, quod earum confessor et socius in praedictarum exsequiis defunctarum ingrediantur solummodo Monasterium memoratum. Quando etiam familiares seu conversos earum infirmari vel mori contigerit, praedicti confessor et socius illuc accedant pro exsequiis et Sacramentis necessariis ministrandis. Concedo quoque, quod ab Adventu usque ad Nativitatem Domini confessor Dominarum et socius apud locum dicti Monasterii pro divinorum officiorum celebratione continue morentur. Sane in festo Nativitatis doininicae et in tota maiori Hebdomada duos Fratres idoneos confessori et socio adiungatis, ibidem praefatis temporibus et in Nativitatis Domini, Resurrectionis et Pentecostes solemniis et per eorum Octavas pro divinis celebrandis officiis moraturos. Concedo vero, ut, gravi periculo praefato Monasterio imminente, et pro necessariis consiliis exhibendis mittatis illuc Fratres providos et discretos: qui etiam morari possint ibidem ad necessarium subsidium et iuvamen tempore praefati periculi ipsis Sororibus impendendum. Fratres insuper, magistri lignorum et lapidum possint praedictum Monasterium ingredi pro designandis et faciendis operibus opportunis. Supradicta omnia, tu Custos, si praesens fueris, et tu Guardiane, absente Custode, secundum praelibatam formam per Fratres ad hoc idoneos faciatis memoratis Sororibus exhiberi. Valete in Domino et orate pro me. Datum Parisius XVII. Kalendas Iunii anno Domini MCCLXXII.

EPISTOLA IV.

Ad Fratrem Laurentium .

In Christo sibi carissimo Fratri Laurentio, in administratione Tusciae Visitatori pauperum Dominarum,

Frater Bonaventura, Ordinis Fratrum Minorum generalis Minister et servus, salutem et pacem in Domino sempiternam.

Dignum est et consonum rationi, quod spiritualium Ordo virorum ad ea se promptum exhibeat, quae divinum honorem respiciunt, animarum salutem procurant, naturali sunt consona pietati. Quia Ordo Sororum sanctae Clarae venerabili Patri nostro Ioanni, sancti Nicolai in carcere diacono cardinali , per Summum Pontificem est commissus, et quod idem dominus sub spe adiutorii nostri Ordinis et pro nostra pace et libertate servanda eundem in suam curam suscepit ; conveniens est et decens, quod eidem domino prompto animo assistamus. De tua itaque providentia et probitate confisus, de Fratrum consilio Discretorum, mandamus tibi per obedientiam salutarem, quatenus visitationis officium circa Monasteria Ordinis supradicti intra administrationem Tusciae constituta, quae iuxta formam inferius annotatam, libertatis nostrae instrumenta publica sive patentes litteras dederunt, vel dederint, exsequaris.

Et quia opus istud ad salutem animarum respicit, pro quibus Iesus Christus sanguinem suum fudit, sic prudenter, sic modeste, sic iuste, sic misericorditer , sic constanter praedicti opus officii exsequaris, quod laus sit Christo, exstirpatio vitiorum, aedificatio virtutum et devotarum consolatio animarum.

Et ut prosecutioni Iulius officii valeas intendere, ut oportet, Minister tuus teneatur tibi praesentium iussione de socio idoneo providere, et ad hoc ipsum Custos, in cuius Custodia visitationem feceris, si socium tuum impediri contigerit, sit astrictus. Cum autem accesseris ad aliquod Monasterium visitandum, in quo Fratres non resideant, Guardianus proximioris loci, vel eius Vicarius providere tibi de altero socio teneatur, et uterque istorum sociorum tibi specialiter assignatus ingrediatur tecum Monasterium, cum pro visitationis officio fuerit opportunum.

Formam autem super visitationis officio, quae tibi transmittitur per dictum dominum cardinalem, tam quoad Regulae susceptionem quam alia in ipsa contenta, diligenter observes et efficaciter, secundum gratiam a Domino tibi datam, observare procures; cavens ab introductione Fratrum in ipsa Monasteria, exceptis duobus te associantibus ad tuum officium exsequendum ; ab omni etiam acceptatione munusculorum et a ceteris omnibus, quae mali speciem possunt praetendere quoquo modo. Neque pro hujusmodi absolutione officii ad me venias, sed quam citius poteris, illud exsequi studeas diligenter. Sic autem sollicite ac solemniter praemissis insistas, quod tuum officium esse possit in conspectu divinae Maiestatis acceptum ac fructuosum et consolatorium Monasteriis memoratis praefatoque domino cardinali

qui firmam gerit fiduciam, quod hujusmodi officium per te sollicite debeat exerceri - nec non et Ordini nostro, qui sibi ad supportandum hoc onus, quod humeris suis imposuit, in hac parte voluit offerri iuvamen. Nihil ob tuum defectum quoad Deum vel homines valeat imputari ; quinimo tam conscientia ipsius domini cardinalis, quam tua et Fratrum nostri Ordinis, qui sibi de speciali gratia in hoc humiliter condescendit, in tuto proinde conquiescat.

Forma vero instrumenti publici, seu litterarum nostrae Ubertatis haec est: " Nos talis... Abbatissa et Sorores talis... Monasterii, pro nobis et Monasterio nostro dicimus et confitemur et etiam recognoscimus, quod Ordo Fratrum Minorum, vel Fratres eiusdem Ordinis nobis, seu Monasterio , seu personis in eo degentibus, ad obsequialia Monasterio exhibenda aliquatenus ex debito non tenentur. Et idcirco dicti Ordinis Fratibus praecavere volentes, ne per aliqua obsequia, vel ministeria, quae nobis dicti Fratres de facto, sua liberalitate vel mera gratia exhibebunt, ex quantacumque diuturnitate temporis possit eis praeiudicium generari: promittimus tibi Fratri N. nomine Ordinis et Fratrum recipienti et stipulanti, quod ministeria vel obsequia ab eis taliter exhibenda nullo unquam tempore occasione procurationis hujusmodi ex debito non petemus nec super eis movebimus contra eundem Ordinem vel Fratres ipsius Ordinis aliquam quaestionem. Et in huiusmodi testimonium volumus fieri hoc publicum instrumentum et sigilli Conventus nostri munimine roborari ".

Datum Assisii III. Non. Octobris anno Domini MCCLXIV. Pontificatus domini Urbani IV. anno III (?).

EPISTOLA V.

Ad Fratres universos .

Universis Fratribus praesentes litteras inspecturis Frater Bonaventura, Ordinis Fratrum Minorum generalis Minister et servus, salutem et pacem in Domino sempiternam.

Cum ego relatione perceperim fide digna, quod sanctissimus Pater noster Franciscus castrum Monzambani et alia loca, quae circa lacum Gardae ex parte Veronensium habitantur, concesserit Fratribus commorantibus in loco quodam iuxta dictum lacum in Riparia Brixiensi, et ipsi eadem concessione per multa tempora iam sint usi, et considerem, fore dignum id quod voluit Pater noster, ab aliquo non infringi ; mando Fratribus omnibus et iniungo in meritum obedientiae salutaris, quatenus memorata superius loca Fratribus supradicti eremitorii libere dimittant ad necessaria postulanda, nihil petentes in illis: non obstante constitutione Capituli generalis , per quam termini ad quaerendum locis vicinioribus conceduntur. Valete in Domino et orate pro me.

Datum Parisiis MCCLXVI, sexto Kalendas Iunii .

EPISTOLA VI. Ad abbatem sanctae Mariae Blesensis .

Venerabili et religioso viro domino abbati sanctae Mariae de Burgo Medio Wesensis Ordinis sancti Augustini ceterisque Canonicis Conventus eiusdem, Frater Bonaventura, Ordinis Fratrum Minorum generalis Minister et servus, salutem et pacem in Domino sempiternam.

Desiderio multo desideravi atque desidero, quod omnis turbationis materia, propter quam de Fratribus nostris Blesensibus visi estis hactenus conqueri, de medio, quantum possit secundum Deum fieri, tolleretur, essentque vobis Fratres praedicti subiectibiles, quantum decet, omni humilitate, sicut olim, amicabiles et devoti: ut sic illibata omnino fraterna staret inter vos et illos caritas et illa Christi pax, quae exsuperat omnem sensum . Cupiens igitur et volens id facere, quoad possum, concessionem illam domorum, arearum et platearum, seu rerum quarumlibet aliarum, quas Frater Petrus, nostri Ordinis Minister provincialis in Turonia, cum beneplacito et assensu Fratrum nostrorum Conventus Blesensis vobis libere fecit, prout manifeste apparet in litteris praefati Ministri provincialis expressam de iis omnibus facientibus mentionem, approbo et confirmo; et praedicta omnia, quae dominus comes Blesensis , seu quisque alius, nomine eleemosynae Fratribus contulit memoratis, volo et decerno, quod habeatis et libere teneatis: vobisque assero, quod nec ego per me faciam nec per Fratres nostros scienter fieri permittam aliquid contra concessionem praedictam, aut per quod dictarum rerum facta vobis concessio videatur quomodolibet impediri. Et ut teneatis et indubitanter credatis, quod vos tanquam patres in Christo amicos et dominos, sicut decet, habere intendimus et pacificatiouem perpetuam vobiscum desideramus: omnem assecurationem, quam possum, ex parte mea et Fratrum facio vobis auctoritate praesentium super omnibus superius memoratis.

Datum Parisius XIII. Kalendas Aprilis, anno Domini MCCLXXIIl.

EPISTOLA VII.

Quam sanctus Bonaventura misit abbatissae et Sororibus sanctae Clarae Monasterii de Assisio .

In Christo Iesu filiabus dilectis, abbatissae Dominarum pauperum de Assisio Monasterii sanctae Clarae ac eiusdem Sororibus universis Frater Bonaventura, Ordinis Minorum Fratrum generalis Minister et servus, salutem et cum beatissimis virginibus paratis, quocumque ierit Agnus , sequi.

Intelligens nuper, dilectae in Domino filiae, per carissimum nostrum fratrem Leonem, quondam socium sancti Patris, quomodo velut sponsae Regis aeterni servire Christo pauperi crucifixo in omni puritate studeatis, gavisus sum in Domino vehementer, devotionem vestram exhortans praesentibus et inducens, ut beatissimae Matris vestrae per pauperculum sanctum Franciscum a Spiritu sancto edoctae virtutum vestigia sollicite comitantes , " nihil aliud sub caelo in perpetuum habere velitis", nisi quod docuit ipsa Mater, videlicet Iesum Christum et hunc crucifixum , post cuius sanguinis odorem exemplo Matris, filiae dilectae, currentes , paupertatis speculum , humilitatis exemplum , patientiae scutum, obedientiae titulum viriliter apprehendatis, atque divini amoris igne succensae, cor vestrum totaliter illi detis, qui pro nobis in cruce suum obtulit Deo Patri, quatenus Matris exempli luce vestitae ac sempiternis suaviter inflammatae ardoribus omniumque virtutum fragrantia redolentes, Christi, Virginis Filii et prudentium virginum Sponsi, bonus odor in his qui salvi fiunt, et in his qui pereunt , existatis. Ita vigilanter continuatis affectibus, spiritu devotionis ferventes, ut, cum, facto clamore, Sponsus advenerit, plenis lampadibus mentium oleo caritatis et gaudii, sibi feliciter obviare possitis, cum ipso, fatuis exclusis virginibus, ad aeternae iucunditatis nuptias intraturae , ubi Christus sponsas suas discumbere faciet cum Angelis et electis et transiens ministrabit illis, panem scilicet vitae et carnes Agni occisi et piscem assum in cruce, coctum igne amoris, quo ferventissime vos dilexit, et poculum dabit de vino condito humanitatis et Divinitatis suae, quo bibunt amici et sobrietate mirifica inebriantur carissimi, abscondita quandoque timentibus dulcedinis multitudine perfruentes, aspicientes semper in illum qui est speciosus forma non solum prae filiis hominum , verum etiam prae millibus Angelorum, immo in quem Angeli desiderant prospicere, quia candor est lucis aeternae et speculum sine macula Dei maiestatis et splendor gloriae paradisi. Huic ergo, carissimae flliae, tanquam bono nostro perpetuo iugiter adhaerentes, cum bene vobis fuerit, me peccatorem suae ineffabili clementiae commendate, assidue deprecantes, quatenus ad sui mirabilis nominis gloriam et honorem in salutem pauperculi Christi gregis mihi commissi misericorditer dirigere gressus meos valeat. Datum in monte sancto Alvernae .