96. De sancto Marco.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Felix Marcus consummata
Proelii victoria

Semper sedet regnaturus
in caelesti curia.

2. Lauda Deum,

plebs christicola,

Sancti Marci sedula
Festa colens
laude magnifica.

3. Accepit mortis calicem

Marcus pro Christi nomine,
Stolam donavit simplicem
lesus in caeli cardine.

4. In convertendis populis

Ad fidem Christi sedulus
Sanctus instat oraculis
Marcus; Petri discipulus.

5. Probat suum famulum
Christus in fornace,
Tamquam aurum optimum
Caeli ponit arce.

R. Pangat coetus iste laetus
Sancti Marci proelia,
Sonent voces laude plenae

Pro eius memoria,
Caelum, terra venerentur
[Eiusdem] sollemnia;
V. Beati Marci patrocinia
Confirment in Dei gratia.

Ad Magnificat.

A. Gaude, felix

Christi familia,
Sancti Marci

colens sollemnia,
Tanti patris

donata memoria,
Cuius mundum

replent praeconia,
Qui propinet

nobis suffragia
Et perducat

ad caeli gaudia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Almi Marci sollemnia
Mente colamus, Alleluia.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sancti Petri discipulus
Et in baptismo filius
Fuit Marcus egregius,
Evangelista maximus.

2. De tribu Levitica

Marcus duxit originem,
Quem sancti Pauli dogmata
Sibi fatentur utilem.

3. Fratrum describit precibus
Romae Christi magnalia,
Quae tradit pastor ovibus
Servanda in ecclesia.

Responsoria.

1. Veneremur sanctum Marcum
Puro corde recolentes

eiusdem sollemnia,
Quo propinet suis servis
aeterna suffragia,
V. Pangat carmen sacer chorus.
Moduletur dulcis sonus
Sancti Marci gratia.

2. Reverendus sanctus Marcus
scripsit evangelium,
Quod probans beatus Petrus

coetui fidelium
Perlegendum tradit illud
contra mundi [i]dolum,
V. Alme Marce, pater pie,
Nostrae ductor esto viae,
Te rogamus supplices.

3. Sanctus Marcus, mundi iubar,
pergit Aquilegiam,
Cuius vita et doctrina

expellit malitiam,
Quae fideli mente currit
ad baptismi gratiam;
V. Aquileiensis patria
Recepta Dei gratia

Conservat innocentiam.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Docet Aquilegiam

Evangelista Marcus,
Congregat ecclesiam
Vir Dei praeclarus.
2. Sancti Marci clementia
Hermagora convertitur
Ac Petri providentia
Praesul ibi statuitur.
3. Pergit Alexandriam
Fidei amore,
Non timet perfidiam
Pro Christi honore.

Responsoria.

1. Fili Marce, ait Petrus,

perge Alexandriam,
Iesum praedica securus

contra idolatriam,
Ne pavescas iniquorum

hominum perfidiam;
V. Coruscat miraculis

evangelista Marcus,
Fidem Christi praedicat

populis vir sanctus.
2. Felix Marcus

Aegypti populis
Praedicabat,

fulget miraculis,
Destruuntur

templa cum idolis,
Gens ad fidem

currit mirabilis,
V. Aegyptus tota

repletur gaudiis
Ordinatis

multis ecclesiis.
3. Innocens Marcus manibus

Per civitatem trahitur
Ligatis collo manibus,

Sanguis sacer funditur,
Cunctis vociferantibus
V. Lapis, terra sanguine

Sacro inficitur
Pro Christi nomine.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Lux immensa visitat

Evangelistam Marcum,
Carcerem illuminat
Et confortat sanctum.
2. Laus, salus mea, Domine,
Atque fortitudo,
In tuo semper nomine
[Virtutis] magnitudo.
3. In sancti Marci obitu
Terra tenebrescit,
Eius sancto transitu
Caelum hilarescit.

Responsoria.

1. Mediae noctis tempore

Suum coruscat famulum
Christus clausum in carcere,

Promittens vitae poculum,
Tollens omne fastidium;
V. Intrat Marcus

in caeli curiam,
Omnis boni

habet copiam.
2. Bis sanctus Marcus trahitur,
Plaga plagis adicitur,
Clamat ad Christum Dominum:
Tibi commendo spiritum,
Suscipe tuum famulum;
V. Christe clemens,

[redemptor] omnium,
Esto mihi

salus, refugium.
3. In alto caeli

consistorio,
Pater Marce,

splendes martyrio,
Mundum sacro

lustrans collegio
Nos defende

[tuo] praesidio
Tuo gaudentes

patrocinio;

V. Felix pater,
tua suffragia

Nos perducant
ad caeli gaudia.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Praeclara dies renidet,

Qua Marcus caelum penetrat,
In quo ut rosa redolet,
Nobis salutem postulat.
2. Manum viri

perfossam sobula
Sanctus sanat

baptismi undula
Eum lavans

cum sua domuncula.
3. Corpus sanctum

igni dum traditur,
Focus totus

statim exstinguitur,
Gens perversa
tota confunditur.
4. Fulgura, tonitrua

Et tempestas magna

Fugant omnes perfidos,
Cadit gens perversa.
5. Sanctum corpus tumulatur
Cum honore debito,

Gens fidelis contristatur
De patrono perdito.

Ad Benedictus.
A. ''Post angelicam adlocutionem
Deus Iesus visitare dignatus
est famulum suum eique dixit:
Pax tili, Marce, evan-
gelista meus! Ipse cum
gaudio ait: Tu es laus mea
et fortitudo, in te est omne
desiderium meum.''

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

Sancte evangelista Marce,

Pastor dominici gregis,

Te deprecamur,

Ut intercedas pro nobis,

Ut mereamur,

Tecum esse in caelis.