100 GAUDISIEN.

beneficia etiam perpetuis oneribus, dubitari non potest; ex altera vero Summum Pontificem voluisse praecise uti hac sua potestate in argumento , de quo agimus, apertissime constat ex Apostolicis Bullis erectionis novae Dioecesis gaudisiensis, datis sub die 16 Septembris 1864; inibi enim pro episcopali gaudisiensis Antistitis Mensa constituto annuo proventu in summa romanorum scutatorum 2749, quinque eiusdem proventus assignantur stabilia ac perpetua capita, inter quae tertio loco adnumeratur taxa seu contri- butio Beneficiorum.

Neque, ait Procurator, ab adversa parte appellari posse ad regulam subroyatorum ad ostendendum, ex eadem pro- visionis ratione cessare debere assignationem factam Mensae episcopali in locum Seminarii subrogatae; haec enim regula procedere non potest, in casu, nedum ob diversitatem inter subrogatum et eum in cuius locum facta est subrogatio, sed etiam et potissimum ob Pontificiam dispositionem, qua dicta assignatio episcopali Mensae facta est, non subsidiario modo, sed absolute et stabiliter.

Verum quia contradictores potius confidunt in quaestione facti, nempe eorumdem praebendas, vi saepius memoratae transactionis, redemptas fuisse, reponit Procurator, quod facta non praesumuntur, sed ab his, qui allegant, conclu- dentibus argumentis probanda sunt. In medium igitur pro- ferant tandem adversarii documentum praetensae redemptio- nis , exclamat Orator. Quominus autem praesuppositum documentum existat, arbitratur Advocatus obstare evidentis- sime factum solemne, continuum, pacificum solutionis prae- fatae taxae ex parte Canonicorum primae erectionis ab anno 1677, quo praetensa redemptio peracta affirmatur, usque ad nostra haec ultima tempora.

Iam a prima erectione collegiati Capituli gaudisiensis, narrat Patronus, dum Matrix Ecclesia taxam sibi contin- genten! persolvebat, eiusdem Capituli Canonicos eodem onere contributionis pro propriis praebendis gravatos fuisse constat ex iis quae pro executione praefatae concordiae et amicabilis