102 EX S. C. EPISC. ET REGUL.

scripti H. S. Congregationis die 11 Maii 1883. Piarum vero fundationum directionem et administrationem perti- nere ad eumdem Episcopum, qui ad haec munia exercenda eorum opera uti potest, quos dignos et idoneos in Domino* iudicaverit. Pariter ad Episcopum spectat ius et officium curandi, ut repraesentatio civilis a personis geratur omni fiducia dignis, suisque mandatis obtemperantibus.

Interim eadem S. Congregatio scribi mandavit Episcopo Astensi, quod Ipsa opportunum iudicabat imponi actualibus, civilibus possessoribus, ut eorum repraesentationem cederent aliis personis ab eodem Episcopo determinandis. Contra hanc decisionem defensores Parvae Domus a Divina Providentia petierunt et obtinuerunt beneficium novae audientiae, sed non meliori exitu. Siquidem reproposi ta causa in plenario» conventu diei 1 Iulii 1898, sub assueta dubitandi formula: An sit standum vel recedendum a decisis in casu, relata sententia meruit confirmari per responsum: in decisis et amplius.

Neque huic secundae decisioni, iam nactae vires rei iu- dicatae, acquieverunt Administratores Parvae Domus a Divina Providentia, sed iunctis precibus Archiepiscopi Taurinensis et nonnullorum ex Episcopis Regni Pedemontani pro nova causae revisione, tandem extraordinaria via a Supremo Prin- cipe id obtinuerunt. Insuper per rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis diei 28 Martii 1899 Emus Archiepiscopus Taurinensis delegatus fuit ad recipiendas nonnullas testium depositiones, de quibus inferius erit sermo, in novo expe- rimento.

Nunc vero, quoniam antea relatae decisiones publicari per ephemeridem non potuerunt, praestat brevem factorum historiam ad implexae quaestionis intelligentiam subtexere.

Anno 1874 in civitate Astensi pius vir Ioannes Cerrato- in propria domo hospitium chronicorum fundaverat eiusque curam tradiderat sororibus a S. Vincentio dependentibus a Parva Domo Divinae Providentiae Augustae Taurinorum r quae serius nempe circa an. 1876 sub rogatae fuerunt ab